Ο Andy Carroll σε δράση για το Μπορντό φέτος το 2019, όταν αναρρώνει από 13ο τραυματισμό σε επτά χρόνια, ο Andy Carrolls ελπίζει να παίξει ποδόσφαιρο στα 40 του δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένα μακρινό όνειρο.
Συγχωνευμένη με κατηγορίες αντιεπαγγελματικής συμπεριφοράς από τις νεότερες μέρες του στο Νιούκαστλ, ακόμη και μια σταθερή καριέρα βαθιά στα 30 του έμοιαζε απίθανο.
Αλλά η ευκαιρία να χαράξει τη θέση του στην ιστορία στο πεσμένο Γαλλικό Μπορντό είναι να βοηθήσει το 35χρονο να σταματήσει τις σκέψεις της συνταξιοδότησης.
Και ενώ ο πανύψηλος πρώην Βρετανός απεργός χάνει χρήματα παίζοντας στην τέταρτη κατηγορία της Φράνσις, λέει στο BBC Sport ότι η αγάπη του για το παιχνίδι τον οδηγεί.
Πολλοί παίκτες, πρόσφατα συνταξιούχοι ή κοντά στο τέλος της καριέρας τους, ρώτησαν γιατί παίζω εδώ στη Γαλλία, μακριά από την οικογένειά μου, λέει ο Κάρολ.
Απλά το απολαμβάνω εδώ.
Το ντεμπούτο του για το Μπορντό ήταν εντυπωσιακό, σκοράροντας δύο φορές εναντίον του Βολτιγκέρ ντε Σατεαουμπριάντ για να διεκδικήσει μια κλήρωση από 2-0 προς τα κάτω.
Και ο Κάρολ δεν παίζει μόνο για διασκέδαση - είναι πρόθυμος να βοηθήσει να αναβιώσει το κλαμπ στην παλιά του δόξα, εμπνευσμένος από θρύλους όπως ο Ζινεντίν Ζιντάν, ο Ζαν Τιγκάνα και ο Κριστόφ Ντυγκάρι.
Με Μπορντώ να λαμποκοπούν 42.000 seater γήπεδο και την πλούσια ιστορία του, Κάρολς φιλοδοξία λάμπει μέσα: Θέλω να είναι μέρος αυτού του έργου, δηλώνει, και ίσως να παίξει άλλα πέντε χρόνια μέχρι Im 40.
Προσθέτει: Όλα - από το στάδιο μέχρι το έδαφος εκπαίδευσης - έχουν συσταθεί τέλεια για ό, τι χρειάζομαι και θέλω.
Το πρότζεκτ που προχωράει είναι να προσπαθήσουμε για back-to-back προσφορές, να γίνουμε μέρος μιας τεράστιας λέσχης, και να χαράξουμε τη θέση μου στην ιστορία τους.
Είναι μια ευκαιρία πάρα πολύ μεγάλη για να περάσει επάνω...Ο Andy Carroll υπέγραψε για West Ham τον Ιούνιο του 2013 για ένα τότε-club τέλος ρεκόρ των £ 15m Η καλοκαιρινή κίνηση στο Μπορντό σήμαινε πτώση δύο λεύγες από τη γαλλική δεύτερη διαίρεση Amiens.
Εν μέρει, η απόλαυση που αναζητάει ο Κάρολ γεννιέται από έναν εφιάλτη και ένα πολύ δύσκολο ξόρκι στο Γουέστ Χαμ όπου ο τραυματισμός εκτροχίασε την καριέρα του.
Στο Γουέστ Χαμ, έκανα εγχείρηση σε κάταγμα στον αστράγαλο, και δεν πήγε στο σχέδιο, λέει.
Έβαλα καρφίτσες και πλάκες, και δεν ήταν οι σωστές καρφίτσες και διαθλάστηκα, έτσι έπρεπε να ξαναμπώ μέσα και να το ξανακάνω, αλλά διαθλάστηκα πάλι.
Έφτασα σε ένα σημείο όπου γύρισα, έτοιμος για την πρώτη ομάδα, και μετά θα την διαθλάσω.
Οι βίδες θα έβγαιναν, αλλιώς οι βίδες θα έβγαιναν.
Ήταν απλά ένας εφιάλτης, οπισθοδρόμηση μετά την αναποδιά.
Ήταν απλά απογοητευτικό.
Ο Κάρολ παραδέχεται ότι πάλεψε πολύ επειδή ήταν μόνος του, και πήγαινε να πάρει φυσικό ενώ έβλεπε τα παιδιά να διασκεδάζουν έξω.
Και προσθέτει: Είναι ψυχικά σκληρό.
Μετά διαβάζεις πράγματα στις ειδήσεις όπως, Ω, αυτός είναι πάντα τραυματισμένος.
Θέλει να τραυματιστεί και να πληρωθεί x ποσό για το τίποτα, και είναι δύσκολο.
Ο Κάρολ ανέφερε περιστατικά εκτός προπόνησης νωρίτερα στην καριέρα του, συμπεριλαμβανομένης μιας κατηγορίας για επίθεση σε κλαμπ που παραδέχτηκε.
Μόλις βγήκε μια ιστορία στα ΜΜΕ, αμαυρώθηκα με αυτό το πινέλο, και δεν μπορείς να την ξεκολλήσεις, λέει.
Έτσι είναι στην Αγγλία, και είναι κάτι που έπρεπε να αντιμετωπίσω όλη μου τη ζωή και όλη μου την καριέρα.
Όλοι γύρω μου, οι φίλοι και η οικογένειά μου ξέρουν ότι είναι εντελώς το αντίθετο.
Ο Andy Carroll έκανε το ντεμπούτο του στο Newcastle ως 17-year-old στην περίοδο 2006-07 Αφότου έφυγε από το West Ham, ο Carroll πέρασε δύο χρόνια ξαναφτιάχνοντας τη φυσική του κατάσταση στο boyhood club του Newcastle, πριν πέσει στο Πρωτάθλημα με το Reading.
Εξηγεί ότι αυτά τα μεγάλα ξόρκια στην Αγγλία έχουν εμπνεύσει την τελευταία του καριέρα και έχουν καθυστερήσει τις σκέψεις για συνταξιοδότηση.
Δεν επικεντρώθηκα στην ολοκλήρωση ακόμα, οπότε δεν μπορώ καν να σκεφτώ τι θα κάνω μετά, λέει.
Αν δεν ήμουν επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, θα το έπαιζα σαν χόμπι.
Είμαι τυχερός που ακόμα παίζω στην ηλικία μου στο επίπεδο που το απολαμβάνω και πληρώνομαι γι' αυτό.
Όταν υπέγραψα για τον Αμιένς, ήταν απλά ένας διαφορετικός τρόπος ζωής - απλά ήσυχος και χαλαρός.
Το περπάτημα στο δρόμο ήταν μια χαρά.
Ήμουν στο κορυφαίο επίπεδο όπου οι άνθρωποι είναι σε £ 100.000-την εβδομάδα, και στη συνέχεια έρχεσαι στη Γαλλία και τα παιδιά δεν είναι πουθενά κοντά σε αυτό, και έρχονται κάθε μέρα, εργάζονται σκληρά και με ένα χαμόγελο στο πρόσωπό τους.
Και πηγαίναμε σπίτι, κάναμε μπάρμπεκιου και τέτοια πράγματα.
Είναι απλά ένας εντελώς διαφορετικός τρόπος ζωής και είναι απλά λαμπρός.
Είναι ακριβώς αυτό που ήθελα και ακριβώς αυτό που χρειαζόμουν στη ζωή μου.Ο Κάρολ διευθύνει την επιχείρησή του στα βορειοανατολικά και ταξιδεύει τακτικά πίσω στο Λονδίνο για να δει την οικογένειά του.
Οι γιοι μου λένε συνέχεια: "Ω, πρέπει να πας στη διοίκηση."
Αλλά θα συνεχίσω να λέω καλά, ελπίζω, μια μέρα, είσαι αρκετά μεγάλος ώστε να μπορείς να έρθεις μαζί μου και να είσαι ο συνεργάτης μου στην ίδια ομάδα που παίζει ο ένας με τον άλλο, χαμογελάει.
Είναι πολύ καλοί παίκτες.
Οπότε αυτό είναι μάλλον περισσότερο το όνειρό μου από το να αποσυρθώ και να κάνω κάτι άλλο.