Ο τελικός Wimbledon mens 2008 ήταν ο τρίτος διαδοχής μεταξύ Roger Federer και Rafael Nadal Αυτό το χαρακτηριστικό δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά το 2018.
Ο John McEnroe το περιγράφει ως το μεγαλύτερο παιχνίδι που έπαιξε ποτέ, και ο τελικός Wimbledon του 2008 μεταξύ Rafael Nadal και Roger Federer παραμένει το υψηλό σημείο ενός ανταγωνισμού που κυριαρχούσε τένις.
Ο τελικός - έπαιξε πάνω από σχεδόν επτά ώρες λόγω των καθυστερήσεων στη βροχή - έληξε με ένα 22-year-old Nadal τελικά εκθρονίζοντας Federer, κρατώντας μακριά μια συναρπαστική μάχη από το πέντε φορές πρωταθλητής για να κερδίσει 6-4 6-4 6-7 (5-7) 6-7 (8-10) 9-7 ως σκοτάδι κατέβηκε σε ένα enrabured Centre Court.
Ήταν ο τελευταίος από τους τρεις διαδοχικούς τελικούς του Wimbledon μεταξύ δύο παικτών που έχουν κερδίσει ένα συνδυασμένο 42 Grand Slam τίτλους.
Εδώ, το BBC Sport μιλάει σε τέσσερα άτομα που ήταν μάρτυρες μιας εξαιρετικής περίστασης - επτά φορές πρωταθλητής Grand Slam McEnroe, ο οποίος σχολίασε τον αγώνα για το NBC, ο διαιτητής Pascal Maria, ο μακροχρόνιος υπηρέτης ντουλάπι Wimbledon Doug Dickson, και ο Jonathan Overend - ο ανταποκριτής τένις BBCs από το 2003 έως το 2013.
Έτσι είδαν τον καλύτερο αγώνα.
Παρακολουθήστε: Federer κατά Nadal Στις 6 Ιουλίου 2008 - η ημέρα του αγώνα - Federer ήταν ένα μήνα λιγότερο από τα 27α γενέθλιά του και είχε περάσει 231 συνεχόμενες εβδομάδες ως παγκόσμιος αριθμός ένα.
Αλλά ο Ναντάλ ήταν κοντά στο να τον ανατρέψει.
Τέσσερις εβδομάδες νωρίτερα, κατέστρεψε τον Φέντερερ στο Ρόλαντ Γκάρος - κερδίζοντας 6-1 6-3 6-0 για τον τέταρτο συνεχόμενο γαλλικό του τίτλο.
Θα μπορούσε ο Ελβετός να αναρρώσει για να πάρει εκδίκηση στην αγαπημένη του επιφάνεια;
Ο Φέντερερ είχε νικήσει τον Ναντάλ σε τέσσερα σετ στον τελικό του 2006 στο Γουίμπλετον, και πέντε σετ 12 μήνες αργότερα.
Και οι δύο άνδρες έπαιζαν για ένα κομμάτι της ιστορίας - Nadal προσπαθεί να γίνει ο πρώτος άνθρωπος που κέρδισε το Γαλλικό Open και Wimbledon πίσω στην πλάτη από Bjorn Borg το 1980, Federer προσπαθεί να πάει μπροστά από Μποργκ κερδίζοντας ένα έκτο συνεχόμενο Wimbledon.
Ήταν επίσης ο τελευταίος αγώνας που παίχτηκε στο Centre Court πριν από την εγκατάσταση μιας στέγης, έτσι οι περιστάσεις -με επαναλαμβανόμενες διακοπές βροχής, και ένα τελικό φινίρισμα στο λυκόφως - είναι απίθανο να επαναληφθούν.
Jonathan Overend: Όλοι αναρωτιούνται αν αυτή θα ήταν η ημέρα Federers μεγάλη βασιλεία Wimbledon ήρθε στο τέλος.
Ο Ναντάλ πλησίαζε, αλλά ο Φέντερερ ήταν ο βασιλιάς.
Ήταν όμορφα στημένο.
Ο Ρότζερ ήταν ο συνηθισμένος ήρεμος, συγκεντρωμένος εαυτός του.
Αν ήταν νευρικός, δεν το έδειξε.
Ο Ράφα ήταν επίσης ο συνηθισμένος εαυτός του, ένα μικρό κομμάτι στην άκρη, το οποίο οφείλεται, νομίζω, στον καιρό.
Η βροχή καθυστέρησε τις προγραμματισμένες 14:00 ξεκινώντας από 35 λεπτά, και το πρώτο σημείο έθεσε τον τόνο - ένα υπέροχο 14χρονο ράλι με τους δύο παίκτες να κινούνται ο ένας γύρω από το γήπεδο μέχρι να ο Ναντάλ χτυπήσει ένα μπροστινό χέρι κάτω από τη γραμμή.
Οι Ισπανοί έσπασαν σερβίρουν πρώτοι - στο τρίτο παιχνίδι.
Καθώς υπηρέτησε για το πλατό στο 5-4, ο Φέντερερ δημιούργησε δύο ευκαιρίες, αλλά αγωνίστηκαν, ο νεότερος άντρας να κάνει τη δουλειά στο τρίτο σημείο του.
Το Nadal κερδίζει πρώτο σετ εναντίον του Federer το 2008 ο τελικός Federer του Wimbledon επέστρεψε πυροβολώντας στο δεύτερο σετ, σπάζοντας τα Nadals σερβίρουν με την πρώτη ευκαιρία χτυπώντας έναν φαύλο ακροατήριο και δημιουργώντας ένα προβάδισμα 4-1.
Αλλά δεν μπορούσε να καπιταλίσει και ο Ναντάλ κέρδισε πέντε παιχνίδια στη σειρά για να πάει δύο σετ για να αγαπήσει.
Θυμάμαι πόσο καλά κινούνταν ο Ναντάλ, πόσο καθαρά χτυπούσε την μπάλα, πόσο καλά υπηρετούσε.
Σε αυτά τα δύο πρώτα σύνολα Federer ήξερε ότι αυτό επρόκειτο να είναι σκληρότερο τελικό του Wimbledon ακόμα.
Αλλά υπήρχε πάντα αυτή η αίσθηση ότι ο Φέντερερ θα επέστρεφε.
Ακόμα και σε δύο σετ αγάπης, δεν νομίζω ότι κάποιος το είδε σαν να τελείωσε, απλά λόγω της εμπειρίας των Federers σε αυτό το δικαστήριο.
Ο Nadal κερδίζει δεύτερο σετ εναντίον του Federer το 2008 ο τελικός Federer του Wimbledon δεν είχε αντιμετωπίσει ποτέ μια πρόκληση σε αυτή την κλίμακα στους προηγούμενους τελικούς του Wimbledon.
Σκοτεινά σύννεφα συγκεντρώνονταν από πάνω καθώς απέτυχε να μετατρέψει τέσσερις επιπλέον πόντους στο έκτο παιχνίδι του τρίτου σετ.
Στις 3-3, ο Φέντερερ ήταν κάτω 0-40 αλλά κέρδισε πέντε ίσια πόντους.
Στις 16:51, με τον Federer να προηγείται 5-4, η βροχή άρχισε να πέφτει και οι παίκτες έφυγαν από το γήπεδο.
DD: Κατά τη διάρκεια του πρώτου διαλείμματος βροχής, Roger πήγε στο δωμάτιο φυσικό και ξάπλωσε σε ένα από τα κρεβάτια.
Ο Ράφα έδεσε ξανά τα δάχτυλά του και είχε συνδέσει ένα κινητό CD player.
Πασκάλ Μαρία: Πήγα σε ένα γραφείο και κάθισα και δεν άνοιξα καθόλου το τηλέφωνό μου.
Μίλησα με διαφορετικούς τύπους εκεί μέσα πολύ ήσυχα, δεν μιλούσα για το τένις, δεν μιλούσα για το τι θα μπορούσε να συμβεί μετά ή τι συνέβη.
Ήταν πάνω από μια ώρα πριν η βροχή υποχωρήσει και βγήκαν τα σκεπάσματα.
Στις 18:11, το παιχνίδι συνεχίζεται με το τρίτο σετ, και ενδεχομένως το ματς, έτοιμο να αποφασιστεί.
Τρία κρατητήρια το πήγαν σε ισοπαλία.
Ο Federer κατέλαβε την πρωτοβουλία με ένα ζευγάρι των εμπορικών σημάτων fizzing forehands για να πάει 5-2 επάνω και έκλεισε το πλατό με έναν άσσο που χαιρετήθηκε με ένα τεράστιο βρυχηθμό από το πλήθος.
Federer, μιλώντας στο ντοκιμαντέρ Strokes of Genius, εξωτερικά είπε: Το πρόβλημά μου ήταν ότι είχα χάσει στον τελικό του French Open ένα μήνα νωρίτερα ενάντια στον Rafa με τρομερό τρόπο.
Με συνέτριψε.
Έτσι, όταν πήγα στον τελικό του Γουίμπλετον, ένιωσα σαν, Θεέ μου, αυτό θα είναι πραγματικά δύσκολο.
Νομίζω ότι μου πήρε δύο σετ για να το ταρακουνήσω και πιστεύω ότι η καθυστέρηση της βροχής μάλλον με ξύπνησε.
Είπα, αν βγεις από αυτόν τον αγώνα, τουλάχιστον θα κατέβεις.
Roger Federer σφραγίδες τρίτο σετ με άσσο Το τέταρτο σετ πήγε με σερβίρισμα, με τα επίπεδα ενθουσιασμού αυξάνεται όσο περισσότερο πήγε.
Ο Federer υπηρέτησε για να μείνει στον αγώνα στις 4-5.
Στις 0-30, ήταν πάλι στο γκρεμό, αλλά τέσσερα ίσια σημεία του επέτρεψαν να δραπετεύσει και προκάλεσε τα άσματα του Ρότζερ, Ρότζερ.
Είχε πιάσει αρκετά, αλλά, με το χρόνο που πλησιάζει 19:30, ο αγώνας ήταν έτοιμος να πάει σε ένα άλλο επίπεδο σε μια ισοπαλία-σπάσιμο εκπληκτικό δράμα.
Αυτό ήταν απλά ένα απίστευτο σπάσιμο γραβάτα.
Η φύση του τρόπου με τον οποίο κάνουμε το ραδιοφωνικό σχόλιο είναι ότι ένας από εμάς θέτει ένα, τρία και πέντε.
Ο συνάδελφός μου Alastair Eykyn έβαλε δύο και τέσσερα.
Έχουμε ένα μικρό παγκάκι στο πίσω μέρος του σχολιαστικού μας κουτιού πάνω στο οποίο καθόμουν.
Ήμουν απόλυτα σταθερός.
Φυσικά, ένα μέρος σου ελπίζει να πάρεις ένα πέμπτο σετ επειδή θα είσαι ο σχολιαστής γι' αυτό αλλά από την άλλη ξέρεις ότι βλέπεις έναν μεγάλο τελικό και ενδεχομένως έναν νέο πρωταθλητή.
Ο Ναντάλ ήταν τόσο κοντά στο να το τελειώσει εκεί και όλα αυτά τα συναισθήματα συνέβαιναν.
Εκτός από το να είσαι εκεί να δουλεύεις, να είσαι κι εσύ θαυμαστής, να σκέφτεσαι, αυτό είναι πολύ καλό.
Ο Ναντάλ προχώρησε 5-2 με δύο σερβίτσια για να έρθει.
Ένας πρώτος τίτλος του Γουίμπλετον ήταν στην ρακέτα του, αλλά ξαφνικά οι Ισπανοί έπιασαν το αριστερό χέρι με ένταση, ένα διπλό λάθος και το δεμένο πίσω χέρι που έφερνε πίσω το σπάσιμο της γραβάτας στο σερβίρισμα στο 5-4.
Ο Φέντερερ είχε ένα καθορισμένο σημείο στο 6-5 αλλά έχασε ένα μπροστινό χέρι.
Ο Ναντάλ είχε ένα σημείο πρωταθλήματος στο 7-6 αλλά δεν μπορούσε να κάνει τίποτα με ένα ισχυρό σερβίς Federer.
Στο 7-7, με κάποιο τρόπο, πίσω από τη γραμμή βάσης, ο Ναντάλ έριξε ένα μπροστινό χέρι κάτω από τη γραμμή που άφησε τον πρωταθλητή να πιάσει στον αέρα.
Ήταν μια συγκλονιστική βολή.
Είχε ένα δεύτερο σημείο πρωταθλήματος, αυτή τη φορά στο σερβίς του, αλλά ήταν Federers στροφή για να καταλήξει με εκπληκτική έμπνευση, ένα νευρική backhand κάτω από τη γραμμή.
Στο σχολιασμό του στο BBC, ο Andrew Castle είπε: Οι δύο καλύτερες φωτογραφίες του τουρνουά, χωρίς αμφιβολία, μόλις έλαβαν χώρα στα δύο τελευταία σημεία.
Οι επόμενοι δύο πόντοι είδαν έναν νικητή του Federer και έχασαν την επιστροφή του Nadal Οι βρυχηθμοί μεγάλωσαν πιο δυνατά.
Ήταν δύο σετ όλα.
Federer επίπεδα ταιριάζουν μετά από συναρπαστικό τέταρτο-set σπάσιμο γραβάτα John McEnroe: Αυτό που έκανε τον τελικό τόσο μεγάλο ήταν ένας συνδυασμός των πραγμάτων.
Ήταν προφανώς οι παίκτες, το μέγεθος της κατάστασης, παίζοντας τον τελικό του Γουίμπλετον, και σίγουρα τον τρόπο με τον οποίο αποδείχτηκε.
Η μάχη που είχε ο Ρότζερ με τον Ράφα, αλλά και με τον εαυτό του, σπαταλάει το προβάδισμα στο δεύτερο σετ και παίρνει τον δρόμο προς τα κάτω και στη συνέχεια πρέπει να τραβήξει έξω δύο σκηνικά στο σπάσιμο γραβάτα.
Αν υπήρχε ποτέ ισοπαλία για να αποδειχθεί η ποιότητα του πρωταθλητή των Federers, ήταν αυτή.
Η μεγαλύτερη τράβηξε τις μεγαλύτερες βολές τους όταν πραγματικά έχει σημασία και αυτό είναι ό, τι έκανε ο Federer.
Αυτό ένιωθε τεράστιος, που κέρδισε εκείνο το σπάσιμο γραβάτας.
PM: Δύο απίστευτοι παίκτες παίζουν ένα απίστευτο ματς.
Δεν μπορείς να ουρλιάζεις ή να χειροκροτάς, αλλά μπορείς να το απολαύσεις βαθιά.
Μπορώ να θυμηθώ μερικά σημεία σε αυτό το παιχνίδι και μέσα έλεγα, wow, τι μια μεγάλη βολή ή τι ένα μεγάλο σημείο.
Ο αγώνας μπήκε σε ένα τελικό σετ, αλλά, όπως και η παράδοση του Γουίμπλετον, αυτό δεν θα αποφασιστεί με ισοπαλία.
Ο Φέντερερ θα είχε το πλεονέκτημα να υπηρετήσει πρώτος.
Ο Ναντάλ έπρεπε να καθαρίσει το μυαλό του αφού απέτυχε να μετατρέψει δύο πόντους πρωταθλήματος.
Ο Ναντάλ, μιλώντας στο Στρόουκς της Ιδιοφυΐας, εξωτερικός είπε: Θα μπορούσα να χάσω τον τελικό.
Αλλά δεν επρόκειτο να αποτύχω.
Θα ήμουν έτοιμος να αγωνιστώ μέχρι το τέλος.
Ο Φέντερερ θα μπορούσε να κερδίσει, αλλά δεν θα έχανα.
Όλα τα στοιχήματα είχαν τελειώσει μέχρι τότε.
Η ορμή ήταν με τον Φέντερερ επειδή ο Χεντ κέρδισε το τέταρτο σετ.
Η ιστορία ήταν με τον Φέντερερ επειδή ήταν ο πρωταθλητής πέντε φορές, αλλά υπήρχε ακόμα ένα άγνωστο από αυτό που ο Ναντάλ επρόκειτο να προσφέρει στην απόφαση.
Είχε παίξει τόσο καλά σ' αυτό το σημείο.
Μόνο ένας ανόητος θα τον είχε ξεγράψει.
Ήταν ξεκάθαρο στα πρώτα παιχνίδια, παρόλο που ο Φέντερερ υπηρετούσε πρώτος, ότι ο Ναντάλ δεν πήγαινε πουθενά.
Στις 19:53, με την απόφαση να είναι 2-2, η βροχή ήρθε πάλι.
Οι παίκτες έφυγαν και βρήκαν τα σκεπάσματα.
Φαινόταν σαν να επέστρεφαν τη Δευτέρα για να το τελειώσουν, αλλά θα αποδείκνυαν μια σύντομη διακοπή.
Μισή ώρα αργότερα, ξανάρχισαν με, ρεαλιστικά, ένα μέγιστο των ωρών παιχνιδιάρικο φως αριστερά.
Η ποιότητα και η ένταση δεν θα έπεφταν ποτέ, οι δύο άντρες πετούσαν όλα όσα είχαν ο ένας στον άλλο.
Ήταν κάτι που σταματούσε την καρδιά.
JM: Ήμουν αρκετά τυχερός που οι άνθρωποι μίλησαν για τον αγώνα μου με τον Bjorn το 1980 ως ένα από τα μεγάλα αγώνες.
Αλλά έβλεπα τον τελικό του 2008 και καθόμουν πίσω και έλεγα στον εαυτό μου: Αυτός είναι ο καλύτερος αγώνας που έχω δει ποτέ στο Γουίμπλετον.
Προς το τέλος, ουσιαστικά δεν έλεγα τίποτα στο πλαίσιο σχολίων.
Σκέφτηκα ότι αυτό που έβλεπα ήταν τόσο σπουδαίο και οι παίκτες έφταναν μέχρι την περίσταση - οποιοσδήποτε παρακολουθούσε μπορούσε να πει ότι θα ήταν ένας αγώνας για τον οποίο οι άνθρωποι θα μιλούσαν για τις επόμενες γενιές.
Για μένα αυτό είναι μια εύκολη συναυλία όταν βλέπεις έναν τέτοιο αγώνα.
Όταν είναι τόσο καλό που κλωτσάς και βάζεις τα χέρια σου πίσω.
Ο αγώνας μετακόμισε στην πέμπτη ώρα του.
Στα 4-4, ο Φέντερερ κέρδισε ένα σημείο διακοπής, αλλά ο Ναντάλ το έσωσε με ένα μεγάλο πρόχειρο και συνέχεια σπάσιμο.
Ο Ρότζερ, ο Ρότζερ και ο Ράφα, ο Ράφα χτυπούσαν ταυτόχρονα.
Στις 5:5, ο Ναντάλ έφτασε στο 15-40 στο σερβίς του Φέντερερ, αλλά οι Ελβετοί τον απήγαγαν.
Το φως σβήνει γρήγορα.
Με το ρολόι που πέρασε από τις 21:00, ο Ναντάλ κέρδισε ένα συναρπαστικό σημείο για να κρατήσει για 7-7 - Federer κάπως χτύπησε ένα άγριο Nadal σπάσει στη γραμμή βάσης, αλλά ο Ισπανός έριξε ένα μπροστινό χέρι και, με αδρεναλίνη χύνεται μέσα στο σώμα του, γιορτάζεται με ένα τεράστιο γροθιά-pump.
Θα πρέπει να σταματήσουν εκεί;
DD: Έστειλα περίπου 21:10 για τον αγώνα Charlie Pasarell-Pancho Gonzales το 1969 (το δεύτερο μεγαλύτερο αγώνα singles στην ιστορία του Wimbledon) και δεν μπορούσες να δεις τις λευκές μπάλες.
Ο επόπτης δεν μπορούσε να πιστέψει ότι έπαιζαν ακόμα.
Ήταν το ίδιο εκείνη τη μέρα.
Πήγα κάτω γύρω στις 21:00 και σκέφτηκα ότι θα πρέπει να τηλεφωνήσει αυτό σύντομα.
Πάντα πιστεύω ότι η τηλεόραση δίνει λάθος εντύπωση λόγω των φίλτρων.
Έπρεπε να είσαι εκεί για να καταλάβεις πόσο σκοτεινά ήταν σε αυτά τα τελικά παιχνίδια.
Όταν έφτασε στο 7-7 ήταν απολύτως προφανές ότι υπήρχαν άλλα δύο παιχνίδια.
Ήθελαν να τους βγάλουν σε επίπεδο.
Θα ήταν άδικο να τους καλέσουμε πίσω με ένα άτομο που υπηρετεί για τον αγώνα ή υπηρετεί για να μείνει στον αγώνα.
Προφανώς σκοτείνιαζε και το Hawk-Eye εκπυρσοκρότησε εξαιτίας του σκοταδιού.
Κανένας από τους παίκτες δεν το ανέφερε πριν από το τέλος του αγώνα.
Νομίζω ότι οι παίκτες ήταν τόσο πολύ σε αυτό που δεν είχαν καν συνειδητοποιήσει.
Συμφωνήσαμε με τον διαιτητή, Άντριου Τζάρετ, ότι θα πρέπει να σταματήσουμε τον αγώνα στο 8-8.
Ο Φέντερερ επιτέλους χάλασε όταν σερβίρει στο 7-7.
Αν και γλίτωσε τρεις πόντους διακοπής σε εκείνο το παιχνίδι, δεν μπορούσε να κρατήσει ένα τέταρτο ως πρόχειρο επέπλεε πολύ καιρό και ο Ναντάλ είχε το αποφασιστικό διάλειμμα.
Μετά την αλλαγή του τέλους, ο Ναντάλ ήρθε να υπηρετήσει για το πρωτάθλημα σε αυτό που θα ήταν το τελικό παιχνίδι της ημέρας ό,τι κι αν συνέβη.
Ανέφερε ένα τρίτο σημείο του πρωταθλήματος, αλλά ο Φέντερερ μαίνεται ενάντια στο θάνατο του φωτός, πυροβολώντας μια επιστροφή πίσω από το χέρι που ο Ναντάλ μετά βίας μπορούσε να πάρει μια ρακέτα.
Ήταν για να αποδείξει το τελευταίο του σάλβο - δύο σημεία αργότερα έστειλε ένα πρόχειρο στο δίχτυ και ο Ναντάλ κατέρρευσε στο γρασίδι σε γιορτή.
Τελικά, μετά από τέσσερις ώρες και 48 λεπτά συναρπαστικό θέατρο, ο Γουίμπλετον απέκτησε νέο πρωταθλητή.
Nadal κερδίζει 2008 Wimbledon τίτλος στο τελικό σύνολο JM: Για μένα, ήταν το μεγαλύτερο παιχνίδι Id ποτέ παρακολούθησε, το μεγαλύτερο παιχνίδι που έπαιξε ποτέ οπουδήποτε.
Ήταν σαν να μην έχουμε ξαναδεί τίποτα.
Υπήρξαν σπουδαίοι τελικοί του Γουίμπλετον, αλλά ήταν η ένταση που θυμάμαι από τον τελικό που μένει μαζί μου.
Η ικανότητα αυτών των δύο ανδρών να βγάζουν τους μεγάλους πυροβολισμούς όταν πραγματικά είχε σημασία.
DD: Οι περισσότεροι νικητές έχουν μπύρα και σαμπάνια.
Ο Ράφα, ο θείος του Τόνι και ο φυσικός Ραφαέλ Μάιμο είχαν παγωτό - έτσι γιόρτασαν.
Ήταν 10 μ.μ. από τη στιγμή που πήγαμε παρασκηνιακά για τις συνεντεύξεις τύπου και τις συνεντεύξεις.
Θυμάμαι να μεταμορφώνομαι στο σακάκι μου σε μια τουαλέτα στο Γουίμπλετον... οπότε μέχρι να πάρω συνέντευξη από τον Ναντάλ... θα μπορούσα να πηγαίνω στο κεντρικό Λονδίνο για να πάω στους πρωταθλητές.
Στην παράδοση του παλιού σχολείου, πριν τον πόλεμο, πήρα συνέντευξη από τον πρωταθλητή, τον Ναντάλ, με παπιγιόν.
Ήμουν σούπερ συγκεντρωμένος μέσα σε ώρες και δεν μπορούσα να κοιμηθώ πριν τις 4-5 το πρωί.
Μετά έπρεπε να ξυπνήσω πολύ νωρίς για να προλάβω το αεροπλάνο.
Ήταν δύσκολη Δευτέρα.
Αλλά πόσο τυχερός είμαι που είμαι ο επίσημος του αγώνα;
Είναι υπέροχο που κανείς δεν με θυμάται με έναν τρόπο, αλλά το να είμαι μέρος αυτού του αγώνα, και να έχω την καλύτερη θέση στο στάδιο, είναι απλά κάτι αξέχαστο.
Ο τελικός του 2008 παραμένει ο μεγαλύτερος στην ιστορία του Wimbledon Πρόσθετη αναφορά από τους Russell Fuller και Jonathan Jurejko Wimbledon