Ήταν σαν μια μη-league ομάδα ζητώντας Man Utd για έναν αγώνα Ένα από τα μεγαλύτερα αθλητικά αναστατώματα του 20ου αιώνα συνέβη κατά τη διάρκεια μια θλιβερή εβδομάδα στη Σκωτία το 1992, αλλά υπήρχε μόλις ένα μουρμούρι στα μέσα ενημέρωσης σχετικά με αυτό.
Δύο χρόνια νωρίτερα, στο ηλιοβασίλεμα της Φλόριντα, οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν κατεδαφίσει την Ευρώπη 111⁄2-41⁄2 στο εναρκτήριο Κύπελλο Solheim.
Οι Αμερικανοί ήταν πολύ αγαπημένοι να κάνουν το ίδιο στο Ντάλμαχοϊ, στα περίχωρα του Εδιμβούργου.
Αλλά, εν μέσω του ανέμου και της βροχής, η Ευρώπη γύρισε θεαματικά τα τραπέζια, ανατρέποντας τις μεγαλύτερες πιθανότητες να κερδίσει 111⁄2-61⁄2.
Μετέτρεψε το Κύπελλο Solheim σε έναν διαγωνισμό, τον οποίο δεν ήταν τον πρώτο χρόνο, ο αρχηγός της Ευρώπης Μίκυ Γουόκερ λέει στο BBC Sport.
Οι Αμερικάνοι πίστευαν ότι έπρεπε να εμφανιστούν για να κερδίσουν, και μας έδωσαν ένα μεγάλο trouncing την πρώτη φορά που παίξαμε.
Είχαν θρυλικούς παίκτες στην ομάδα τους, οπότε το γεγονός ότι κερδίσαμε ήταν μια απίστευτη αθλητική αναστάτωση.
Έξι από τους 10 παίκτες στο 1992 η αμερικανική ομάδα θα πήγαινε για να εισαχθεί στο Παγκόσμιο Γκολφ Hall of Fame - Betsy King, Beth Daniel, Patty Sheehan, Pat Bradley, Juli Inkster και Meg Mallon.
Οι παίκτες τους καυχήθηκαν για 21 μεγάλους τίτλους μεταξύ τους, σε μόλις δύο από την ευρωπαϊκή πλευρά - Laura Davies και Liselotte Neumann.
Οι ΗΠΑ ήταν κόκκινα και καυτά αγαπημένα.
Αλλά έχασαν την Κάθι Γουίτγουορθ, νικητή ενός δίσκου LPGA 88 τουρνουά, ο οποίος επέστρεψε στο σπίτι την ημέρα που έφτασαν στο Ντάλμαχοϊ, μετά το θάνατο της μητέρας της.
Ο Whitworth ήταν εμπνευσμένος στο να οδηγήσει την ομάδα των ΗΠΑ στην πρώτη νίκη στη λίμνη Νόνα της Φλόριντα το 1990, συνδυάζοντας προσωπικότητες παρά οτιδήποτε σχετίζεται άμεσα με το γκολφ, σύμφωνα με την Dottie Mochrie (πρώην Πιπέρι).
Και μετά ο μεγάλος νικητής Ντάνιελ ανακάτεψε την κατσαρόλα, ενώ μιλούσε σε ένα περιοδικό γκολφ των ΗΠΑ.
Θα μπορούσατε να βάλετε οποιονδήποτε από εμάς στην ευρωπαϊκή πλευρά και να το κάνετε καλύτερο, αλλά οι μόνοι Ευρωπαίοι που θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν είναι η Laura Davies και η Liselotte Neumann, σύμφωνα με πληροφορίες.
Η αθλητική ιστορία είναι γεμάτη με τέτοιες δηλώσεις που χρησιμεύουν μόνο για να τροφοδοτήσουν τα αουτσάιντερ, και ενώ ο Ντάνιελ διαφωνεί με αυτά τα σχόλια, ο Γουόκερ το θυμάται διαφορετικά: Το είπε.
Και, φυσικά, αυτό που είπε ήταν απολύτως σωστό, αλλά όταν κάποιος σας λέει ότι μπορείτε να κάνετε κάτι, ή ότι είναι καλύτεροι από εσάς, νομίζετε ότι θα σας δείξω.
Δεν ήταν ωραίο για εμάς να ακούμε και μας έκανε να θέλουμε να τους νικήσουμε ακόμα περισσότερο.
Ο Ντάνιελ ήταν φτιαγμένος για να μασάει τα λόγια της το πρώτο πρωί.
Η Αγγλία Davies είχε κερδίσει μόνο έναν από τους τέσσερις μεγάλους τίτλους της μέχρι το 1992, αλλά πήγαινε καλά στο δρόμο της να γίνει ένας από τους καλύτερους στον κόσμο.
Κέρδισε και τους τρεις αγώνες της στο Dalmahoy, συμπεριλαμβανομένων και των ανοιξιάτικων τετράγωνων όπου συνεργάστηκε με την Alison Nicholas για να νικήσει την Betsy King - και τον Daniel, φυσικά.
Ο Ντέιβις και ο Νίκολας νίκησαν τότε τον Σιχάν και τον Ίνκστερ την δεύτερη ημέρα καθώς η Ευρώπη άνοιξε ένα σημείο που θα οδηγήσει στην Κυριακή.
Ο Ντέιβις οδήγησε ξανά την ομάδα έξω, κερδίζοντας τον κορυφαίο αγώνα εναντίον της Μπράντι Μπάρτον για να θέσει την πλατφόρμα καθώς η Ευρώπη κυριάρχησε στην τελευταία ημέρα 7-3 για τον πιο απίθανο θρίαμβο 111⁄2-61⁄2.
Ήταν η καλύτερη παράσταση που έπαιζε η Λόρα για την Ευρώπη - ήταν ανίκητη και απλά λαμπρή, ένας φυσικός ηγέτης, θυμάται τον Γουόκερ.
Ο καιρός έπαιξε επίσης το ρόλο του.
Ήταν Οκτώβριος στη Σκωτία και φρικτό, λέει ο Γουόκερ.
Ήταν υγρό, έβρεχε, η πορεία ήταν υδατοφραγμένη και αν ήταν ένα κανονικό τουρνουά δεν θα είχαμε παίξει.
Ήταν δυστυχισμένο, αλλά είχαμε συνηθίσει σε αυτές τις συνθήκες.
Οι Αμερικάνοι το μισούσαν.
Δεν έκαναν πραγματικά τρομερές συνθήκες και αυτό ήταν υπέρ μας.
Στην πραγματικότητα, χρειάστηκε μέχρι τον Loch Lomond το 2000, και πάλι με τυπικό φθινοπωρινό καιρό της Σκωτίας, για να θριαμβεύσουν οι Ευρωπαίοι για δεύτερη φορά.
Europes 1992 Η νίκη του Κυπέλλου Solheim είναι ανάμεσα στις μεγαλύτερες αναταραχές στον 20ο αιώνα, ενώ ήταν ίσως αναπόφευκτο να αναδυθεί τελικά μια γυναίκα ισοδύναμη με το Κύπελλο Ryder, χρειάστηκε μια τολμηρή πρόταση από την Ένωση Γυναικείων Επαγγελματιών Γκολφ (WPGA) στα τέλη της δεκαετίας του 1980 για να ξεκινήσει η μπάλα.
Το WPGA, τώρα το Ladies European Tour (LET) σχηματίστηκε μόλις το 1978.
Στις ΗΠΑ, η Ένωση Γυναικών Επαγγελματικής Γκολφ (LPGA) ήταν περίπου από το 1950.
Ήμασταν 30 χρόνια πίσω τους και δεν είχαμε το βάθος των παικτών, λέει ο Walker, ο οποίος θα είναι στην ομάδα που θα παρέχει σχόλια για την καθημερινή BBC highlights δείχνουν για αυτό το διαγωνισμό εβδομάδες.
Μπορώ να εντοπίσω ακριβώς πώς συνέβη, αλλά κάποιος σκέφτηκε την ιδέα και την πήγε στον διευθυντή μας Τζο Φλάναγκαν και την πήγε στους Αμερικανούς.
Ήταν σαν μια ομάδα εκτός λίγκας που ζητούσε αγώνα εναντίον της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Ήταν αυτό το μεγάλο μια αναντιστοιχία. ~ Αλλά η ομάδα μη-league ρώτησε, και Manchester United συμφώνησε.
Η εκδήλωση χρειαζόταν ακόμη οικονομική υποστήριξη.
Βήμα προς τα εμπρός Karsten και Louise Solheim - ο άνθρωπος που άλλαξε το σχεδιασμό γκολφ κλαμπ με το μαστίγωμα με ένα ζευγάρι κύβους ζάχαρης και γλειφιτζούρια στη δεκαετία του 1950, και η σύζυγός του, ο οποίος έκανε μια τολμηρή δέσμευση στις αρχές του 1990.
Ο Karsten Solheim γεννήθηκε στο Bergen της Νορβηγίας το 1911 και η οικογένειά του μετανάστευσε στις ΗΠΑ το 1913.
Είχε αργήσει στο γκολφ, ηλικίας 42 ετών και δούλευε για την General Electric όταν ανέλαβε το άθλημα.
Γρήγορα συνειδητοποίησε ότι η τοποθέτηση επρόκειτο να είναι η νέμεση του, έτσι ο μηχανικός έκανε ό, τι οι μηχανικοί έκαναν και έψαχναν για μια λύση.
Αυτό που προέκυψε από τα πειράματα στο γκαράζ της Καλιφόρνιας το 1959, ήταν το 1A putter, το οποίο είχε ξεκινήσει μαζί του προσαρτώντας το φρεάτιο της λέσχης (Lollipop stick) στη μέση της λεπίδας (κύβος ζάχαρης) αντί της φτέρνας, και ένα όνομα της εταιρείας με βάση τον ήχο που έγινε όταν η μεταλλική κεφαλή της λέσχης χτύπησε την μπάλα.
Πινγκ.
Ο Αμερικανός μουσικός Μάρεϊ Άρνολντ αργότερα ισχυρίστηκε ότι ο θόρυβος χτυπάει με το ίδιο 440 μπιτς που χρησιμοποιείται για να κουρδίσει τα πιάνα.
Τα πρωτότυπα σκίτσα για το Ping Anser, το σχέδιο που επαναστάτησε putters Karsten[] πραγματική ανακάλυψη ήρθε στις αρχές του 1966.
Αφού παρακολούθησε το Los Angeles Open έμπνευση χτύπησε και σχεδίασε το αρχικό σχέδιο για ένα νέο putter για το πρώτο πράγμα που μπορούσε να βρει, το σακάκι σκόνης ενός παλιού δίσκου βινυλίου.
Ο βλάκας ήταν επαναστάτης.
Υπήρχε μια παλούκι όφσετ που παρείχε στους παίκτες μια καθαρή θέα του προσώπου, και γραμμές παράλληλα με το πρόσωπο για να βοηθήσει στη σύρραξη του putter στην μπάλα.
Οι καινοτομίες θα την έκαναν σταδιακά τον πιο αντιγραφέα στην αγορά.
Είχε κολλήσει για ένα όνομα.
Η Λουίζ πρότεινε την απάντηση γιατί αυτό έψαχνε.
Ο Κάρστεν πίστευε ότι ήταν πολύς καιρός, και έτσι εγκαταστάθηκαν στον Άνσερ Ρέιντζερ που δούλεψε επειδή τα γράμματα ταιριάζουν στο δάχτυλο του κλαμπ και το όνομα θα μπορούσε να είναι εμπορικό σήμα.
Ένα χρόνο αργότερα, ο Τζούλιους Μπόρος έφτασε στο Φοίνιξ Ανοιχτό το 1967 δυσαρεστημένος με τον τωρινό του βλάκα.
Πήρε ένα Ping Anser και πήγε για να κερδίσει.
Το κλαμπ έχει γίνει εμβληματικό στο παιχνίδι, και ήταν σε εκείνο το σημείο που ο Karsten άφησε General Electric για να επικεντρωθεί πλήρως στο σχεδιασμό του γκολφ κλαμπ.
Η επιχείρηση αυξανόταν, τα λεφτά ερχόντουσαν και ο Κάρστεν ήθελε να επιστρέψει στο παιχνίδι.
Το 1975 χρηματοδότησε το Karsten Ping Open στο Φοίνιξ, βάζοντας ένα πορτοφόλι αξίας περίπου 300.000 λιρών σε σημερινά χρήματα.
Το γεγονός, σύμφωνα με πληροφορίες, έχασε χρήματα, αλλά ο Κάρστεν σήκωσε το λογαριασμό.
Αυξάνει τα χρήματα του βραβείου τον επόμενο χρόνο και ξαναπαίρνει το έλλειμμα.
Δεν έπρεπε να τον αποτρέψουν.
Οι μπαμπάδες μου αισθάνονται ότι οι κυρίες του γκολφ δεν τράβηξαν την προσοχή που θα έπρεπε για το επίπεδο του παιχνιδιού τους.
Ήθελε να βεβαιωθεί ότι το έκανε - και εργάστηκε σκληρά για να το κάνει αυτό, ο John Solheim, ο οποίος είναι απότομος στην οικογενειακή επιχείρηση έχοντας βοηθήσει τον πατέρα του να κάνει putters στο γκαράζ ηλικίας 13 ετών, λέει το BBC Sport.
Έτσι, όταν τότε ο Επίτροπος LPGA Bill Blue ήρθε χτυπώντας τον Ιανουάριο του 1990 σχετικά με ένα δισεκατομμύριο Ryder Cup ισοδύναμο, οι Solheims άκουσαν.
Βλέποντας τι έκανε το Κύπελλο Ράιντερ, ήταν το σωστό, λέει ο Τζον, ο οποίος ανέλαβε ως επικεφαλής της οργάνωσης Πινγκ το 1995 και βρισκόταν στο δωμάτιο όταν πραγματοποιήθηκαν οι διαπραγματεύσεις.
Επιχορηγούσαμε τέσσερις εκδηλώσεις LPGA εκείνη την εποχή και ο Bill μας ζήτησε να χρηματοδοτήσουμε τις δύο πρώτες από αυτές τις ομαδικές εκδηλώσεις.
Έβγαλα τον μπαμπά μου στην άκρη και είπα "κοιτάξτε," κάνουμε δύο, το πουλάνε σε κάποιον άλλο μετά - ξέρετε ότι χρειαζόμαστε περισσότερα από αυτό."
Η μητέρα μου ήρθε και είπε, 10 γεγονότα, σκεπτόμενη 20 χρόνια.
Και με αυτό γυρίσαμε πίσω.
Ο Τζον πρότεινε τρία ονόματα για το πρώτο γεγονός: το Κύπελλο Κάρστεν, το Κύπελλο Πινγκ ή το Κύπελλο Σόλχαϊμ.
Η λίμνη Νόνα στη Φλόριντα επιλέχθηκε ως χώρος και οι δύο πλευρές είχαν εννέα μήνες για να επιλέξουν οκτώ ομάδες γυναικών.
Βρήκαμε ένα βασικό προσόν, λέει ο Γουόκερ.
Οι δύο καλύτεροι παίκτες που έπαιξαν στις ΗΠΑ ήταν οι Neumann, οι οποίοι κέρδισαν το US Women-Open, και η Pam Wright που κέρδισε το πρωτάθλημα της χρονιάς στο LPGA Tour, έτσι ώστε να έχουν αυτόματα τα προσόντα.
Και στη συνέχεια, οι έξι κορυφαίοι παίκτες στη λίστα χρημάτων μας.
Η νικηφόρα ομάδα του 1990 με τα μέλη της οικογένειας Solheim και το τρόπαιο Waterford Crystal Το πρώτο Solheim Cup πάντα θα ήταν μια αναντιστοιχία, όμως - και η Ευρώπη το ήξερε ο καπετάνιος Walker.
Παίζαμε μια ομάδα σούπερ σταρ, θρύλους του παιχνιδιού που όλοι οι Ευρωπαίοι παίκτες θαύμαζαν, λέει ο Γουόκερ.
Ήταν σαν ένας αγώνας έκθεσης για τους Αμερικανούς παίκτες, ήταν ένας αγώνας που είχε μεγάλη σημασία για εμάς.
Η αρχική μορφή είχε οκτώ παίκτες σε κάθε ομάδα, όλοι παίζουν σε όλες τις τρεις ημέρες, με τέσσερα τετράγωνα αγώνες την πρώτη ημέρα και τέσσερα τέσσερα τέσσερα παιχνίδια την δεύτερη ημέρα, πριν από οκτώ singles την τελευταία ημέρα.
Ο Ντέιβις και ο Νίκολας νίκησαν το μέλλον Hall of Famers King και ο Ντάνιελ με την εναλλακτική μορφή την πρώτη μέρα, ενώ η Scotland
Ο κόλπος στην τάξη ήταν εμφανής όμως, καθώς οι ΗΠΑ πήραν ένα 6-2 προβάδισμα στα singles, που χρειαζόταν 21⁄2 πόντους για να κερδίσει το τρόπαιο.
Επέστρεψαν σπίτι, κερδίζοντας τα πέντε καλύτερα singles με μεγάλα περιθώρια, πριν ο Ντέιβις και ο Ντέιλ Ριντ αναρτήσουν αργά μπλε στον πίνακα και ο Ράιτ έπιασε μισό βαθμό στον κάτω αγώνα.
Αν και η Ευρώπη έχασε σε πόντους, κέρδισαν σε ντεσιμπέλ.
Η Mochrie είπε: Από την πρώτη βολή ήταν προφανές ότι οι Ευρωπαίοι σήμαιναν επιχειρήσεις, και αυτό ήταν κρίνοντας από τον αριθμό των θορυβωδών οπαδών που είχαν κάνει το ταξίδι σε όλο τον Ατλαντικό.
Ένας πολύ μικρότερος αριθμός κρατούμενων οικογενειών και φίλων των ΗΠΑ ήταν στην γκαλερί, αλλά οι οπαδοί του ευρώ πήραν όλα όσα έμαθαν από το κύπελλο Ryder και το έφεραν στη Φλόριντα.
Ήταν φοβεροί.Κι οι Ευρωπαίοι παίκτες έκαναν το μεγαλύτερο πάρτι μετά, θυμάται ο Τζον Σόλχαϊμ.
Οι Αμερικανοί χωρίστηκαν αμέσως μετά, αλλά οι Ευρωπαίοι έκαναν ένα μεγάλο πάρτι στη λέσχη - αυτό ήταν ιδιαίτερο.Ο Γουόκερ θυμάται την πλειοψηφία των Ευρωπαίων οπαδών, όπως οι ΗΠΑ, ήταν φίλοι και οικογένεια και ότι ήταν πολύ μικρό το κλειδί για να ξεκινήσουμε με την συμμετοχή αλλά το γεγονός ότι κερδίσαμε το επόμενο Solheim το έκανε να αυξηθεί αρκετά γρήγορα.
Αντί για τους Αμερικανούς που νόμιζαν ότι έπρεπε μόνο να εμφανιστούν για να κερδίσουν, ήθελαν να το ξανακερδίσουν, γι' αυτό έγινε αμέσως διαγωνισμός, λέει.
Η τρίτη έκδοση, στη Δυτική Βιρτζίνια το 1994, ήταν η αρχή ενός γύρου τριών αμερικανικών νίκες.
Αλλά σε κρίσιμο σημείο, ήταν η πρώτη που μεταδόθηκε σωστά αφού η οικογένεια Solheim οργώθηκε περισσότερα χρήματα για να αγοράσει το χρόνο του αέρα, και στη συνέχεια να προσπαθήσει να το αναπληρώσει μέσω των διαφημίσεων.
Αλλά ενώ οι παίκτες επενδύθηκαν, η πώληση σε ένα ευρύτερο ακροατήριο ήταν πιο σκληρή, και εν μέσω αναφορών για ένα έλλειμμα 3,2 εκατ. λίρες σε χρήματα σήμερα, John λέει ότι πήγαμε έξω σε ένα άκρο και φρόντισε για αυτό.
Ήταν απόφαση του πατέρα μου - το ήθελε στην τηλεόραση.
Βγάλαμε πλάνα από τα δύο πρώτα γεγονότα.
Ο μπαμπάς μου προσπαθούσε να πείσει τους ανθρώπους να δουν πόσο καλό ήταν και μεγάλωσε το παιχνίδι των γυναικών.Ο Louise και ο Karsten Solheim ήταν παντρεμένοι από το 1936 μέχρι το θάνατό του το 2000 ο Karsten πέθανε 88 ετών το 2000, και μεταθανάτια εισήχθη στο Παγκόσμιο Αίθουσα Πίστης Γκολφ ένα χρόνο αργότερα, για να σηματοδοτήσει τα επιτεύγματα της ζωής του στο άθλημα.
Η Louise, της οποίας η συμμετοχή στην άνοδο του Κυπέλλου Solheim δεν μπορεί να υπερεκτιμηθεί, απεβίωσε ηλικίας 99 ετών το 2017.
Ο στόχος τους ήταν να κάνουν το Κύπελλο Solheim όσο το δυνατόν μεγαλύτερο, και για να έχει τώρα το κύρος που έχει είναι απολύτως καταπληκτικό.
Και για να εμπλακούν, είναι μεγάλη τιμή και ξέρω ότι ένιωθαν το ίδιο, λέει ο Τζον.
Και η απόδειξη είναι στην πουτίγκα αυτή την εβδομάδα... το Κύπελλο Σόλχαϊμ, η 19η σκηνή του διαγωνισμού.
Θα υπάρχουν έως και 100.000 θεατές στη Βιρτζίνια καθώς η Ευρώπη θα προσπαθήσει να διατηρήσει το τρόπαιο για ένα ρεκόρ τέταρτο γεγονός, μετά το περασμένο έτος[14] κλήρωση στην Ισπανία που ακολούθησε νίκες στο Οχάιο και τη Σκωτία.
Υπόσχεται να είναι μια πιο ηλιόλουστη εβδομάδα από ό, τι στο Dalmahoy το 1992, αν και υπάρχει μια απειλή βροχής - και σίγουρα θα υπάρξει κάτι περισσότερο από ένα μουρμούρισμα στα μέσα ενημέρωσης σχετικά με τον διαγωνισμό.
Σέλντινγκ στην ανοικτή θάλασσα - οι ποδηλάτες που τροφοδοτούν 50-mph σκάφη Fury, ελπίδα και αλλαγή εξοπλισμού με ένα σπαθί - Ουκρανία Παρίσι προετοιμασίες Παραλύεται από έναν πρώην φίλο, Otto ανεβαίνει ως Παραολυμπιακός