Η Αγγλία μπορεί να έχασε από τη Νέα Ζηλανδία αλλά το παιχνίδι ήταν στα χέρια τους και αυτό θα είναι το πιο απογοητευτικό κομμάτι για τον Τζέιμι Τζορτζ και την ομάδα του.
Δεν ήταν σαν να προσπαθούσαν να κυνηγήσουν το παιχνίδι ή ο διαιτητής έκανε μια κακή κλήση ή μια αδύναμη αναπήδηση της μπάλας.
Ήταν όλα πολύ ελεγχόμενα.
Έπαιξαν κάποια πραγματικά σπουδαία πράγματα από το off και μόλις είχε 15 λεπτά καθυστέρηση, όπου νόμιζαν ότι είχαν τον έλεγχο του παιχνιδιού, αλλά έκανε ένα ζευγάρι των λαθών με κάποια κακή πειθαρχία.
Νόμιζα ότι υπήρχε ένα γενικό μοτίβο σε αυτό που προσπαθούσε να κάνει η Αγγλία.
Πιθανότατα ήταν το καλύτερο μέρος μιας δεκαετίας που τους παρακολουθούσε και δεν ήξερε πάντα πώς θα παίξουν.
Το κοστούμι στο πρώτο ημίχρονο ήταν φανταστικό.
Η line-out δεν πήγε καλά και για τις δύο πλευρές και ήταν ένα κομμάτι από ένα χάος, αλλά νόμιζα ότι η Αγγλία επιτέθηκε με ποικιλία, είτε είναι το crossfield κλωτσάει έξω ή την ικανότητά τους να προσπαθήσουν να σπάσει γύρω από το κανάλι νούμερο 13.
Προσπάθησε να σκοράρει τον Ιμανουέλ Φέι-Γουάμπος και η ικανότητα να σπάσει τη γραμμή κέρδους έδωσε στην Αγγλία πραγματική ορμή.
Τελικά, αναιρέθηκαν από δύο λαμπρές ατομικές στιγμές από την πτέρυγα Μαρκ Τελέα της Νέας Ζηλανδίας, που θα μπορούσες να βγάλεις από την αμυντική αναφορά.
Η πρώτη του προσπάθεια ακολούθησε ένα απίστευτο offload από τον Wallace Sititi, πριν έρθει αντιμέτωπος με τον Ellis Genge σε μια κατάσταση one-on-one - και υπήρχε μόνο ένα πρόσωπο που κέρδισε αυτή τη μάχη.
Στη συνέχεια, η δεύτερη προσπάθειά του ήταν απλά γελοία - δεν νομίζω ότι κάποιος άλλος στον κόσμο τελειώνει ότι προσπαθεί.
Όλοι οι μαύροι βγάζουν άκρη την Αγγλία στο δραματικό φινάλε ο Μάρλερ αποσύρεται από την Αγγλία ονειρεύεται φούσκα Ford εστίαση Cant σκιά Αγγλίας άλλες ελλείψεις Hindsight είναι πολύ βολικό, αλλά εξεπλάγην με το χρονοδιάγραμμα των αλλαγών που έκανε η Αγγλία, όπως δεν αισθάνθηκα ότι ήταν απαραίτητες.
Αντικατέστησαν ολόκληρη την πρώτη σειρά νωρίς στο δεύτερο ημίχρονο όταν ακόμα χειρίζονταν καλά τον εαυτό τους.
Η Νέα Ζηλανδία ήταν πίσω στο πρώτο ημίχρονο και ήξερες ότι σίγουρα θα έκαναν κάτι γι' αυτό.
Ο πρώτος γύρος μετά το διάλειμμα, οι Μαύροι είχαν μια μικρή άκρη και αμέσως η Αγγλία έκανε αλλαγές στην πρώτη σειρά.
Πιθανότατα πίστευες ότι θα πήγαιναν σε άλλη ομάδα και θα έβλεπες αν η Αγγλία μπορούσε να το χειριστεί, αλλά ήταν άμεση.
Διαφωνώ ολόψυχα, ωστόσο, με το χρονοδιάγραμμα της απόφασης για την αντικατάσταση των ημιεπιστροφών Μπεν Σπένσερ και Μάρκους Σμιθ με τον Χάρι Ράνταλ και τον Τζορτζ Φορντ.
Ο Σπένσερ και ο Σμιθ τα κατάφεραν πολύ καλά.
Υπήρχαν απειλές παντού και έπαιζαν ένα υπέροχο στυλ ράγκμπι.
Δεν είχαν μεγάλη κατοχή, αλλά όταν το έκαναν, ο Μάρκους δημιούργησε προβλήματα.
Το παιχνίδι δεν είχε σχεδόν κερδίσει.
Η Αγγλία ηγούνταν οκτώ πόντους αλλά ήξερες ότι η Νέα Ζηλανδία θα είχε λόγο.
Απλά νομίζω ότι πήρε την ορμή έξω από το παιχνίδι και τον τρόπο Αγγλίας οργανώνοντας την υπεράσπισή τους.
Παρ' όλα αυτά, δεν υπάρχει ένα μέρος μου που θα ρίξει καμία ευθύνη στη Ford για την χαμένη προσπάθεια πτώσης στο τελικό παιχνίδι.
Ήταν ένα απόλυτο χάος από ένα τρυπάνι.
Από τη στιγμή που αυτό το scrum πήγε κάτω κάτω από τις θέσεις, φαινόταν κάθε παίκτης κοίταξε Ford για το drop-goal.
Ο Ράνταλ το πήρε απ' τη μέση, όταν έπρεπε να είναι η μπάλα Άλεξ Ντόμπραντς στο νούμερο οκτώ.
Μετά το έστειλε και πέρασαν τις φάσεις λίγο.
Όλοι κοιτάνε τον Φορντ, αλλά κανείς δεν κάνει τη δουλειά του να το φορτώνει και να παίρνει μια καλή θέση.
Πήγαινε πίσω στην Αγγλία κατά την Ιρλανδία στα Έξι Έθνη όταν όλα κατέληξαν στον Μάρκους Σμιθς.
Η Αγγλία είχε δύο πλεονεκτήματα πέναλτι μπροστά στα ραβδιά.
Αν ο Σμιθ το είχε ξεπεράσει αυτό, είχαν μια ποινή λόγω της εκπληκτικής δουλειάς που είχαν κάνει οι προωθητικοί για να δημιουργήσουν αυτή την κατάσταση.
Ο Τζόνι Γουίλκινσον ήταν καλός στους στόχους, αλλά είχε μπροστά του μια αγέλη της Αγγλίας για να ελέγξει την αφήγηση γύρω από την κατάρρευση.
Μπορούσες να δεις ότι ο Φορντ κοιτούσε τον Ράνταλ και δεν ήθελε την μπάλα επειδή ήταν στο πίσω μέρος του ποδιού και στατικός.
Όταν το πήρε, ήταν πάνω από το κεφάλι του με αρκετούς Μαύρους να τρέχουν πάνω του.
Ήταν μία στο 100 βολή.
Ο Τζορτζ Φορντ έχασε μια τελευταία ποινή και ένας τελευταίος στόχος καθώς η Αγγλία έπεσε στην ήττα από τη Νέα Ζηλανδία Η νίκη είναι πάντα σημαντική αλλά δεν νομίζω ότι πρέπει να μιλάμε για τις παραστάσεις της Αγγλίας πια.
Τους συνηθίζουμε να παίζουν ένα πολύ καλό ράγκμπι και δεν χρειάζεται να χαλάσουμε το πώς θα κερδίσουν τα παιχνίδια.
Η ανάπτυξή τους μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο υπήρξε σημαντική.
Μπορούν να χτίσουν σε αυτό και δεν βλέπω πώς η Αυστραλία μπορεί να επιβιώσει σωματικά όπως η Νέα Ζηλανδία.
Δεν νομίζω ότι πρέπει να μαστιγώνονται και να αναλύουν τα πράγματα μέχρι θανάτου.
Είναι απλά τσιμπήματα που θα κάνουν μεγάλη διαφορά.
Η Αγγλία ελπίζει ότι θα έχει κάποια συνέπεια στην επιλογή και μπορεί να αρχίσει να σιδερώνει μερικές από τις ρυτίδες.
Ωστόσο, αν αποβλέπουμε επίσης στο μέλλον και στο επόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο ως ιερό δισκοπότηρο, πρέπει να έχουμε μισό μάτι στα παιχνίδια που θα δώσουν στους λιγότερο έμπειρους παίκτες την ευκαιρία να το αποκτήσουν.
Fly-μισό είναι μια θέση που μπορεί να πάρει πολύ χρόνο για τους παίκτες να προσαρμοστούν σε επίπεδο δοκιμής.
Ο προηγούμενος προπονητής Έντι Τζόουνς πήρε μια ηλικία για να ρίξει τον Μάρκους Σμιθ.
Νομίζω ότι ο Φορντ έχει ακόμα τεράστια αξία γύρω από την ομάδα, αλλά θα ήθελα να δω περισσότερα από τον Φιν Σμιθ.
Ίσως κάποια ώρα παιχνιδιού με την Αυστραλία σε ένα υπερυψωμένο στάδιο Allianz, και μετά από μια αξιοπρεπή παράσταση ενάντια στους All Blacks, είναι μια καλή ευκαιρία.
Δεν βλέπω αλλαγές χονδρικής, αλλά πρέπει να δούμε τους Fin Baxter, Alex Lozowski, Fraser Dingwall και Trevor Davison, αν ταιριάζουν και είναι διαθέσιμα.
Ο Ματ Ντόσον μιλούσε στο BBC Sports Mantej Mann.