Τι κοινό έχουν μια από τις καλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών - η Abba - και οι ουαλοί ανθρακωρύχοι;
Και οι δύο έχουν συλληφθεί σε ταινία από τον Σουηδό σκηνοθέτη Kjell- Åke Andersson.
Τρία χρόνια μετά τη σκηνοθεσία ενός από τα τελευταία μουσικά βίντεο του Abba.Η Ημέρα Πριν από Εσένα Ήρθε, ταξίδεψε στη Νότια Ουαλία για να κάνει ένα ντοκιμαντέρ για την απεργία των ανθρακωρύχων.
Η ταινία, Breaking Point, είναι ένα στιγμιότυπο ζωής στο Oakdale της κομητείας Caerphilly, το χειμώνα του 1985 - ένα μήνα πριν από τη λήξη της απεργίας.
Για μένα ήταν να δείξω την αλληλεγγύη των ανθρακωρύχων αντί της προπαγάνδας του Θάτσερ, είπε ο Άντερσον.
Ο 75χρονος σκηνοθέτης επέστρεψε στις κοιλάδες της Νότιας Ουαλίας για να συναντήσει κάποιες από τις οικογένειες που δεν είδε για σχεδόν 40 χρόνια.
Ο Ray και η Kath Francis, που ζουν στο ίδιο σπίτι στο Ystrad Mynach όπου μεγάλωσαν τα τέσσερα παιδιά τους, είναι ένα από τα κεντρικά σημεία του ντοκιμαντέρ.
Μεταξύ 1984-85, ο Ρέι ήταν μεταξύ 22.000 άλλων ουαλών ανθρακωρύχων που απεργούσαν.
Η σύζυγός του, Καθ, ενώθηκε με τις πολλές άλλες γυναίκες που υποστήριζαν τους ανθρακωρύχους ιδρύοντας ομάδες συλλογής και διανομής τροφίμων.
Όταν ξαναγνώρισα την Καθ και τον Ρέι, ήταν πολύ συναισθηματικό για μένα - και στο ίδιο σπίτι 40 χρόνια μετά ήταν τόσο συναισθηματικό, είπε ο Άντερσον.
Η εθνική απεργία των ανθρακωρύχων της δεκαετίας του 1980 τράβηξε την προσοχή των μέσων ενημέρωσης του κόσμου.
Αλλά ο Άντερσον δεν ένιωθε ότι η κατάσταση των ανθρακωρύχων απεικονιζόταν δίκαια από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης πίσω στη Σουηδία.
Είχε ήδη βιώσει την επίδραση της απεργίας των ανθρακωρύχων σε οικογένειες στο Bargoed το 1974, όπου είχε περάσει πολλούς μήνες ως φωτογράφος.
Το 1984, ήμουν θυμωμένος επειδή οι εφημερίδες και η τηλεόραση περιέγραφαν την απεργία από την άποψη της κ. Thatcher îns και το μισούσα αυτό, έτσι είπα ότι πρέπει να πάω εκεί και να κάνω ένα ντοκιμαντέρ επειδή αυτή δεν είναι η σωστή άποψη της απεργίας, είπε.
Ο Άντερσον είπε ότι ήθελε να δείξει την αλληλεγγύη των ανθρακωρύχων στις κοιλάδες της Νότιας Ουαλίας και πώς η υποστήριξη των γυναικών ήταν ένα κρίσιμο μέρος της ετήσιας απεργίας τους.
Η εμπειρία της απεργίας μεταμόρφωσε πολλές ζωές γυναικών, συμπεριλαμβανομένης της Καθ Φράνσις, η οποία πήγε να σπουδάσει για ένα πτυχίο στο πανεπιστήμιο και έγινε κοινωνική λειτουργός.
Ο σύζυγός της Ρέι είπε ότι η εμπειρία της ένταξης ανθρακωρύχων σε γραμμές picket και της οργάνωσης συλλογών τροφίμων για τους ανθρακωρύχους την έκανε πιο σίγουρη.
Ήταν υπέροχο.
Είπε ότι παγιδευτήκαμε στην απεργία.
Θα πήγαινα τα παιδιά στο σχολείο.
Θα μάθαινα να μαγειρεύω.
Θα μοιραζόμασταν τις δουλειές.
Θα το πω αυτό πολύ και πολλοί άνθρωποι θα πουν το ίδιο, αν δεν ήταν για τις γυναίκες, δεν θα είχαμε αντέξει τόσο πολύ.
Ο Άντερσον είπε ότι γρήγορα συνειδητοποίησε πώς άλλαζαν οι ρόλοι των γυναικών.
Νομίζω ότι η απεργία είχε καλή επίδραση στις γυναίκες που είχαν την ευκαιρία να δράσουν, όχι μόνο ως γυναίκα ή σύζυγος, αλλά κατά κάποιο τρόπο ήταν στο ίδιο επίπεδο με τους άνδρες.
Η θέση τους ήταν μπροστά και όχι στο παρασκήνιο, είπε.
Η Καθ και μερικές άλλες γυναίκες έχουν δει να χτυπούν πόρτες στην περιοχή τους ζητώντας δωρεές χρημάτων ή τρόφιμα για τους ανθρακωρύχους.
Επίσης, υπάρχει μια έντονη ανταλλαγή σε μια συνάντηση μεταξύ των γυναικών ανθρακωρύχων και του γραμματέα της επιτροπής τροφίμων.
Η Μάργκαρετ Μάθιους του λέει: Ένας [ομίλος] μου είπε, ότι δεν πρόκειται να βγω σε αυτό, βρέχει.
Θα βγούμε έξω και θα τους πολεμήσουμε...
Τέσσερις δεκαετίες αργότερα και η ανάμνησή της για το περιστατικό είναι ασαφής, αλλά η Μάργκαρετ είπε ότι θυμάται ακόμα να νιώθει θυμωμένη για την κατάσταση.
Ο γραμματέας του καταφυγίου τηλεφώνησε στο σύζυγό μου και τον ρώτησε αν μου έκλεισε το στόμα για να έρθει και να μου πει μια λέξη επειδή είπε ότι ταράζω τους άντρες.
Ήμουν ήσυχος.
Εξακολουθώ να είμαι, αλλά αυτό μόλις με έπιασε.
Πολεμούσαμε για τις ζωές μας, είπε.
Η φτώχεια και η απελπισία είχαν αυξηθεί κατά τη διάρκεια της απεργίας, η οποία οδήγησε πολλούς ανθρακωρύχους σε όλη τη Βρετανία να επιστρέψουν στους λάκκους.
Στις 3 Μαρτίου 1985, οι ανθρακωρύχοι επέστρεψαν στις εργασίες για την εκπαίδευση της Εθνικής Ένωσης Εργατών Ναρκωτι κών.
Το Breaking Point τόνισε την αλληλεγγύη πολλών κοινοτήτων εξόρυξης στη Νότια Ουαλία κατά τη διάρκεια των τελευταίων εβδομάδων της απεργίας.
Ο Άντερσον είπε ότι δεν ένιωθε ότι η απεργία θα τελείωνε σύντομα ενώ κινηματογραφούσε το ντοκιμαντέρ.
Δεν ένιωσα τίποτα, είπε.
Λίγο μετά επέστρεψε στη Σουηδία για να επεξεργαστεί την ταινία που έμαθε ότι είχε τελειώσει.
Είχα λίγο χρόνο να κάνω την ταινία και επικεντρωθήκαμε σε μια οικογένεια και σε κάποιους άλλους ανθρώπους και στις συναντήσεις του σωματείου, πρόσθεσε.
Ίσως αν είχα κάνει περισσότερες συνεντεύξεις με άλλους ανθρώπους ίσως να το είχα δει αυτό, αλλά αυτή ήταν η εμπειρία μου.