Ο Φρανκ Άουερμπαχ, ο Βρετανογερμανός ζωγράφος που δραπέτευσε από τη ναζιστική Γερμανία όταν ήταν παιδί, πέθανε σε ηλικία 93 ετών, οι εκπρόσωποι του ανακοίνωσαν.
Θεωρούμενος ένας από τους μεγαλύτερους ζωγράφους της ηλικίας του, ο Άουερμπαχ πέθανε ειρηνικά στο σπίτι του στο Λονδίνο τη Δευτέρα το πρωί.
Ο Geoffrey Parton, σκηνοθέτης του Frankie Rossi Art Projects, είπε: "Έχουμε χάσει έναν αγαπητό φίλο και αξιόλογο καλλιτέχνη, αλλά νιώθουμε άνετα γνωρίζοντας ότι η φωνή του θα αντηχήσει για τις επόμενες γενιές."
Γεννήθηκε στο Βερολίνο το 1931, ο Auerbach ήρθε στην Αγγλία οκτώ χρόνια αργότερα, φτάνοντας στο Λονδίνο ως πρόσφυγας από τη ναζιστική Γερμανία ως ένα από τα έξι παιδιά που χρηματοδότησε η συγγραφέας Iris Origo.
Από το 1948 έως το 1955 σπούδασε στη Σχολή Τέχνης του Αγίου Μαρτίνου και στο Βασιλικό Κολλέγιο Τέχνης του Λονδίνου.
Ο Frankie Rossi Art Projects είπε ότι ο Auerbach είχε ζήσει και εργαστεί στο ίδιο στούντιο του βόρειου Λονδίνου από το 1954, και δούλευε στην τέχνη του 364 ημέρες το χρόνο.
Η πρώτη αναδρομική του έκθεση πραγματοποιήθηκε στη γκαλερί Hayward του Λονδίνου το 1978 και ο Auerbach απονεμήθηκε το βραβείο Golden Lion στην Μπιενάλε της Βενετίας το 1986.
Νωρίτερα φέτος, άλλη μια έκθεση του έργου του, The Charcoal Heads, παρουσιάστηκε στην Αυλαία της πρωτεύουσας.
Ο Άουερμπαχ ήταν γνωστός για το πορτραίτο του, μαζί με τις σκηνές του δρόμου του Κάμντεν στο βόρειο Λονδίνο, όπου είχε τη βάση του.
Στη νεκρολογία του, ο Τηλεγράφος τον θυμήθηκε ως "έναν καλλιτέχνη αξιόλογης έντασης του οποίου η χρήση παχιού χρώματος έδωσε την ποιότητα της γλυπτικής."
"Όλα τα έργα του ήταν αφηρημένη πραγματικότητα, με την ενέργεια του καλλιτέχνη γραμμένο σε όλη την επιφάνεια σε ευρεία, παχιά βάμματα της βαφής, συχνά εφαρμόζεται κατ 'ευθείαν από τους σωλήνες." Auerbach ήταν ένας από τους πολλούς σημαντικούς μεταπολεμικούς καλλιτέχνες, μαζί με Francis Bacon, Henry Moore και Lucian Freud.
Κάποτε υπολόγισε ότι το 95% της μπογιάς του κατέληξε στον κάδο, και είπε στον Φύλακα: "Εγώ προσπαθώ να βρω ένα νέο τρόπο να εκφράσω κάτι..."
Έτσι, κάνω πρόβες σε όλους τους άλλους τρόπους μέχρι να εκπλήξω τον εαυτό μου με κάτι που δεν έχω σκεφτεί προηγουμένως.