Η μεγαλύτερη αποκατάσταση του αριστούργημα του Ρέμπραντ, η Νυχτερινή Φρουρά, βρίσκεται σε εξέλιξη στο Μουσείο Ρέιμπριτζ, στο Άμστερνταμ.
Μετά από πέντε χρόνια έρευνας χρησιμοποιώντας τεχνικές όπως ψηφιακή απεικόνιση και τεχνητή νοημοσύνη, οκτώ αποκαταστητές θα ξεκινήσουν "Επιχείρηση Night Watch" αφαιρώντας το βερνίκι από τη ζωγραφική - σε πλήρη θέα του κοινού, μέσα στο θερμοκλειστό χώρο στο The Night Watch Room.
"Η έναρξη της αποκατάστασης είναι συναρπαστική," δήλωσε ο γενικός διευθυντής του Rijksmuseum Taco Dibbits.
"Η αφαίρεση του βερνικιού θα αποκαλύψει την περιπετειώδη ιστορία της Νυχτερινής Φρουράς.
Το βερνίκι, που εφαρμόζεται κατά τη διάρκεια αποκατάστασης του 1975-76, θα αφαιρεθεί με πανιά μικροΐνες και βαμβακερά μάκτρα.
Η διαδικασία ακολουθεί χρόνια επιστημονικής έρευνας, δοκιμών σε άλλους πίνακες και δοκιμών στο The Night Watch.
Φτιαγμένο για το Guild Hall Arquebusiers του Άμστερνταμ, η ελαιογραφία του Rembrandt van Rijn 1642 είναι μία από τις πρώτες που απεικονίζουν μια ομάδα σε δράση.
Ένας καπετάνιος, ντυμένος στα μαύρα, λέει στον υπαστυνόμο του να ξεκινήσει την πορεία της εταιρείας.
Και οι φρουροί κινούνται σε σχηματισμό.
Ο Ρέμπραντ χρησιμοποιεί το φως για να επικεντρωθεί σε συγκεκριμένες λεπτομέρειες, όπως το χέρι του καπετάνιου και το νεαρό κορίτσι, μια μασκότ, στο παρασκήνιο.
Το αρχικό όνομα της ζωγραφικής είναι Εταιρεία Πολιτοφυλακής της Περιφέρειας ΙΙ υπό τη διοίκηση του Λοχαγού Φρανς Μπάνινκ Κοκ - αλλά έγινε γνωστό ως Νυχτερινή Φρουρά, τον 18ο αιώνα.
Το έργο επικαλύφθηκε με ένα σκούρο βερνίκι και συσσωρευμένο χώμα όλα αυτά τα χρόνια, δίνοντας την ψευδή εντύπωση ότι απεικονίζει μια νυχτερινή σκηνή.
Η Νυχτερινή Φρουρά δέχτηκε επίθεση με μαχαίρι - το 1911 και ξανά το 1975, όταν ο δράστης έκοψε 12 κοψίματα στον καμβά.
Και το 1990, ένας άνθρωπος ψέκασε οξύ στον πίνακα - αν και, αυτή τη φορά, χάρη στην ταχεία παρέμβαση ενός φύλακα, μόνο το βερνίκι είχε καταστραφεί.
Το Night Watch έχει αντιμετωπιστεί τουλάχιστον 25 φορές - αλλά αυτό το τελευταίο έργο έρευνας και αποκατάστασης είναι το πιο εκτεταμένο μέχρι στιγμής.
Περισσότεροι από δύο εκατομμύρια επισκέπτες έρχονται να δουν τον πίνακα, στο μουσείο, στην Ολλανδία, κάθε χρόνο.