Μετά από σαράντα χρόνια από την αρχική ηχογράφηση, η κρέμα της βρετανικής και ιρλανδικής ποπ μουσικής παρελθόν και το παρόν ρωτούν για άλλη μια φορά αν οι Αιθίοπες γνωρίζουν ότι είναι Χριστούγεννα.
Το 1984, απαντώντας σε τρομακτικές εικόνες του λιμού στη βόρεια Αιθιοπία που μεταδίδεται στο BBC, μουσικοί Μπομπ Γκέλντοφ και Μίντζε Ουρ κατέστρεψε μερικά από τα μεγαλύτερα αστέρια της εποχής για να ηχογραφήσουν ένα φιλανθρωπικό τραγούδι.
Η κυκλοφορία του Band Aid single, και η συναυλία Live Aid που ακολούθησε οκτώ μήνες αργότερα, έγινε σημαίνουσες στιγμές στη συγκέντρωση κεφαλαίων διασημοτήτων και έθεσε ένα πρότυπο που ακολούθησαν πολλοί άλλοι.
Γνωρίζουν τα Χριστούγεννα του;
είναι πίσω τη Δευτέρα με ένα νέο μείγμα από τις τέσσερις εκδόσεις του τραγουδιού που έχουν εκδοθεί όλα αυτά τα χρόνια.
Αλλά η χορωδία της αποδοκιμασίας για την πίστα, η στερεότυπη αναπαράσταση μιας ολόκληρης ηπείρου -που την περιγράφει ως ένα μέρος "όπου δεν φυτρώνει ποτέ τίποτα, δεν υπάρχει βροχή ούτε ποτάμια" - και ο τρόπος με τον οποίο οι αποδέκτες της βοήθειας έχουν θεωρηθεί απογαλακτισμένοι, αβοήθητοι αριθμοί, έχει γίνει πιο δυνατός με την πάροδο του χρόνου.
"Να πω: "Ξέρουν τα Χριστούγεννα;"
είναι αστείο, είναι προσβλητικό," λέει ο Ντοβίτ Γιώργης, ο οποίος το 1984 ήταν ο Αιθίοπας αξιωματούχος υπεύθυνος για τη λήψη του μηνύματος σχετικά με το τι συνέβαινε στη χώρα του.
Η δυσπιστία του εδώ και δεκαετίες είναι προφανής στη φωνή του και θυμάται πώς ανταποκρίθηκαν αυτός και οι συνάδελφοί του στο τραγούδι.
"Ήταν τόσο αναληθές και τόσο παραμορφωμένο.
Η Αιθιοπία ήταν χριστιανική χώρα πριν από την Αγγλία γνωρίζαμε τα Χριστούγεννα πριν από τους προγόνους σας," λέει στο BBC.
Αλλά ο κ. Dawit δεν έχει καμία αμφιβολία ότι η φιλανθρωπική απάντηση στην ταινία του BBC, του Βρετανού δημοσιογράφου Michael Buerk και του Κενυάτη κάμεραμαν Mohamed Amin, έσωσε ζωές.
Ως επικεφαλής της Επιτροπής Αρωγής και Αποκατάστασης της Αιθιοπίας κατάφερε να μεταφέρει λαθραία το τηλεοπτικό συνεργείο στη χώρα.
Αυτό ήταν παρά την κυβέρνηση εκείνη την εποχή, η οποία χαρακτήριζε 10 χρόνια Μαρξιστικής κυριαρχίας και πολέμησε έναν εμφύλιο πόλεμο, χωρίς να θέλει να βγει έξω η είδηση της πείνας.
"Ο τρόπος με τον οποίο ο βρετανικός λαός ανταποκρίθηκε τόσο γενναιόδωρα ενίσχυσε την πίστη μου στην ανθρωπότητα," λέει, μιλώντας από τη Ναμίμπια όπου εργάζεται τώρα.
Επαινεί τους "νέους και παθιασμένους ανθρώπους" πίσω από το Band Aid - που τους περιγράφουν ως "καταπληκτικούς."
Η ανάκρισή του για το τραγούδι, ενώ αναγνωρίζει και τον αντίκτυπό του, συνοψίζει τη συζήτηση για πολλούς που μπορεί να αισθάνονται ότι όταν πρέπει να σωθούν οι ζωές οι σκοποί δικαιολογούν τα μέσα.
Ο Γκέλντοφ ήταν συνήθως ισχυρός στην υπεράσπιση του απαντώντας σε ένα πρόσφατο άρθρο στο The Conversation σχετικά με το "προβληματικό χτύπημα των Χριστουγέννων."
"Είναι ένα ποπ τραγούδι [αρρωστημένο] Το ίδιο επιχείρημα έχει γίνει πολλές φορές με τα χρόνια και προκαλεί την ίδια κουραστική αντίδραση," αναφέρεται σύμφωνα με τα λόγια του.
"Αυτό το μικρό ποπ τραγούδι έχει κρατήσει εκατοντάδες χιλιάδες αν όχι εκατομμύρια ανθρώπους ζωντανούς." Επίσης, αναγνωρίζει ότι οι Αιθίοπες γιορτάζουν τα Χριστούγεννα, αλλά λέει ότι το 1984 "οι κερεμόνες εγκαταλείφθηκαν."
Σε ένα email προς το BBC, ο Joe Cannon, ο επικεφαλής οικονομικός αξιωματικός του Band Aid Trust, δήλωσε ότι τους τελευταίους επτά μήνες η φιλανθρωπία έχει δώσει περισσότερα από 3 εκατομμύρια δολάρια (3.8 εκατομμύρια) βοηθώντας μέχρι 350.000 άτομα μέσω μιας σειράς έργων στην Αιθιοπία, καθώς και το Σουδάν, τη Σομαλία και το Τσαντ.
Προσθέτει ότι η ταχεία δράση του Band Aids ως "πρώτου ανταποκριτή" ενθαρρύνει άλλους να δωρίσουν εκεί όπου λείπουν κεφάλαια, ειδικά στη βόρεια Αιθιοπία, η οποία αναδύεται για άλλη μια φορά από έναν εμφύλιο πόλεμο.
Αλλά αυτό δεν είναι αρκετό για να μειωθεί η ανησυχία.
Την τελευταία εβδομάδα, ο Ed Sheeran είπε ότι δεν είναι ευχαριστημένος με τη φωνή του από την ηχογράφηση του 2014 - που έγινε για να συγκεντρώσει χρήματα για την κρίση της Δυτικής Αφρικής Ebola - που χρησιμοποιείται ως "κατανόηση της αφήγησης που σχετίζεται με αυτό έχει αλλάξει."
Επηρεάστηκε από τον Βρετανο-Γκαναϊανό ράπερ Fuse ODG, ο οποίος ο ίδιος είχε αρνηθεί να συμμετάσχει πριν από μια δεκαετία.
"Ο κόσμος έχει αλλάξει αλλά Band Aid hasnt," είπε στο BBCs Focus στο Africa podcast αυτή την εβδομάδα.
"Λέει ότι δεν υπάρχει ειρήνη και χαρά στην Αφρική αυτά τα Χριστούγεννα.
Ακόμα λέει ότι υπάρχει θάνατος σε κάθε δάκρυ," ανέφερε αναφερόμενος στους στίχους της έκδοσης του 2014.
"Πηγαίνω στην Γκάνα κάθε Χριστούγεννα κάθε Δεκέμβρη, έτσι γνωρίζουμε ότι υπάρχει ειρήνη και χαρά στην Αφρική αυτά τα Χριστούγεννα, γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει θάνατος σε κάθε δάκρυ." Η Fuse ODG δεν αρνείται ότι υπάρχουν προβλήματα που πρέπει να επιλυθούν, αλλά "Η Band Aid παίρνει ένα ζήτημα από μια χώρα και ζωγραφίζει ολόκληρη την ήπειρο μαζί της."
Ο τρόπος με τον οποίο απεικονίστηκαν οι Αφρικανοί σε αυτό και άλλες προσπάθειες συγκέντρωσης κεφαλαίων είχαν άμεση επίδραση πάνω του, ανέφερε.
Όταν μεγάλωνα "δεν ήταν ωραίο να είμαι Αφρικανός στο Ηνωμένο Βασίλειο [λόγω του τρόπου με τον οποίο έβλεπα, οι άνθρωποι με κορόιδευαν," είπε η τραγουδίστρια.
Η έρευνα για τον αντίκτυπο των φιλανθρωπικών έρανων από τον Βρετανο-Νιγηριανό λέκτορα του κολλεγίου Κίνγκς Έντουαρντ Αντεμόλου το υποστηρίζει αυτό.
Ο ίδιος θυμάται τις ταινίες μικρού μήκους στην Αφρική από την Comic Relief, η οποία είχε επηρεαστεί από το Band Aid, και ότι οι "Αφρικανοί συνομήλικοί του στο [Βρεττανικό] δημοτικό σχολείο θα αρνούνταν με πάθος τις ρίζες τους στην Αφρική, καλώντας όλους τους Αφρικανούς - με μεγάλη σιγουριά- μυρωδιές, ακατανόητες και εξισωμένες με άγρια ζώα."
Εικόνες από επικίνδυνα λεπτούς Αφρικανούς έγιναν κοινό νόμισμα στις προσπάθειες άντλησης κεφαλαίων.
Το εξώφυλλο του αρχικού Band Aid single, σχεδιασμένο από τον ποπ καλλιτέχνη Sir Peter Blake, διαθέτει πολύχρωμες χριστουγεννιάτικες σκηνές σε αντίθεση με δύο φανταχτερά παιδιά της Αιθιοπίας, σε μαύρο και άσπρο, το καθένα τρώει κάτι που μοιάζει με ένα σωζόμενο μπισκότο.
Για μέρος της αφίσας για τη συναυλία Live Aid τον επόμενο χρόνο, ο Σερ Πήτερ χρησιμοποίησε μια φωτογραφία του πίσω μέρους ενός ανώνυμου, γυμνού, σκελετό παιδιού.
Αυτή η εικόνα χρησιμοποιήθηκε ξανά στο έργο τέχνης για την κυκλοφορία του 2004 και εμφανίστηκε για άλλη μια φορά φέτος.
Για πολλούς που εργάζονται στον τομέα των ενισχύσεων, καθώς και για ακαδημαϊκούς που τον μελετούν, υπάρχει σοκ και έκπληξη ότι το τραγούδι και η εικόνα του συνεχίζουν να επιστρέφουν.
Το σώμα της ομπρέλας Bond, το οποίο λειτουργεί με πάνω από 300 φιλανθρωπικές οργανώσεις, συμπεριλαμβανομένου του Christian Aid, Save the Children and Oxfam, είναι πολύ επικριτικό για την κυκλοφορία του νέου μείγματος.
"Κινητές όπως το Band Aid 40 διαιωνίζουν ξεπερασμένες αφηγήσεις, ενισχύουν το ρατσισμό και τις αποικιακές συμπεριφορές που απογυμνώνουν τους ανθρώπους από την αξιοπρέπεια και την υπηρεσία τους," ανέφερε η Λένα Μπιέρο, επικεφαλής του αντιρατσισμού και της ισότητας, σε δήλωσή της.
Ο Γκέλντοφ είχε προηγουμένως απορρίψει την ιδέα ότι το έργο του Band Aid βασιζόταν σε "αποικιακά τροπικά."
Ο τρόπος με τον οποίο οι φιλανθρωπίες συγκεντρώνουν χρήματα έχει υποστεί μεγάλες αλλαγές τα τελευταία χρόνια.
Ενώ παραμένει επικριτικός, ο σατιριστής και συγγραφέας της Κένυας Πάτρικ Γατάρα, ο οποίος συχνά κοροϊδεύει τις δυτικές απόψεις της Αφρικής, συμφωνεί ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει.
"Υπήρξε μια ώθηση μέσα στις ανθρωπιστικές υπηρεσίες να αρχίσουν να βλέπουν τους ανθρώπους σε μια κρίση πρώτα ως ανθρώπινα όντα και όχι ως θύματα, και νομίζω ότι αυτό είναι μια μεγάλη, μεγάλη αλλαγή," λέει στο BBC.
"Στις μέρες της Ζωντανής Βοήθειας, το μόνο που είχες ήταν αυτές οι εικόνες της πείνας και του να υποφέρεις την ιδέα ότι αυτοί οι άνθρωποι ήταν ανίκανοι να κάνουν κάτι για τον εαυτό τους και αυτό ήταν πάντα μια παρανόηση."
Πριν από μια δεκαετία, μια νορβηγική οργάνωση Radi-Aid κατέστησε αποστολή της να τονίσει τον τρόπο με τον οποίο η Αφρική και οι Αφρικανοί παρουσιάστηκαν σε εκστρατείες συγκέντρωσης κεφαλαίων χρησιμοποιώντας το χιούμορ.
Για παράδειγμα, συντόνισε μια ψεύτικη εκστρατεία για να πείσει τους Αφρικανούς να στείλουν καλοριφέρ στους Νορβηγούς που υποτίθεται ότι υπέφεραν στο κρύο.
Το 2017, ο ίδιος ο Sheeran κέρδισε ένα από τα βραβεία "Rusty Radiator" τους για μια ταινία που έκανε για την Comic Relief στη Λιβερία στην οποία προσφέρθηκε να πληρώσει για μερικά άστεγα παιδιά της Λιβερίας για να τοποθετηθούν σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου.
Οι διοργανωτές των βραβείων είπαν "το βίντεο πρέπει να είναι λιγότερο για τον Εντ να φέρει μόνο το βάρος, αλλά μάλλον έκκληση στον ευρύτερο κόσμο να παρέμβει."
Ο ακαδημαϊκός David Girling του Πανεπιστημίου της Ανατολικής Αγγλίας, ο οποίος κάποτε έγραψε μια έκθεση για το Radi-Aid, υποστηρίζει ότι το έργο του είναι ένας από τους λόγους που τα πράγματα έχουν αλλάξει.
Όλο και περισσότερες φιλανθρωπίες εισάγουν ηθικές κατευθυντήριες γραμμές για τις εκστρατείες τους, λέει.
"Οι άνθρωποι έχουν ξυπνήσει μέχρι τη ζημιά που μπορεί να προκληθεί," λέει στο BBC.
Η ίδια η έρευνα του καθηγητή Girlings, η οποία διεξήχθη στην Κιμπέρα, μια φτωχογειτονιά στην πρωτεύουσα της Κένυας, στο Ναϊρόμπι, έδειξε ότι οι εκστρατείες που αφορούν και επικεντρώνονται σε εκείνους που αποτελούν τους στόχους της φιλανθρωπικής βοήθειας, θα μπορούσαν να είναι πιο αποτελεσματικές από τις παραδοσιακές προσπάθειες.
Πολλές φιλανθρωπίες βρίσκονται ακόμη υπό πίεση για να χρησιμοποιήσουν διασημότητες για να βοηθήσουν στην ευαισθητοποίηση και τα χρήματα.
Ο καθηγητής λέει ότι μερικά ΜΜΕ δεν θα αγγίξουν μια ιστορία συγκέντρωσης χρημάτων εκτός αν εμπλέκεται μια διασημότητα.
Αλλά η δουλειά του συναδέλφου του Martin Scott υποδηλώνει ότι τα μεγάλα αστέρια μπορούν συχνά να αποσπάσουν την προσοχή από το κεντρικό μήνυμα μιας εκστρατείας.
Ενώ η διασημότητα μπορεί να ωφελήσει, η φιλανθρωπία και η κατανόηση του ζητήματος που προσπαθεί να χάσει.
Εάν ένα έργο τύπου Band Aid επρόκειτο να απογειωθεί τώρα θα έπρεπε να επικεντρωθεί σε Αφρικανούς καλλιτέχνες, η μουσική δημοσιογράφος Christine Ochefu λέει στο BBC.
"Το τοπίο για τους Αφρικανούς καλλιτέχνες και την Αφρικανική μουσική έχει αλλάξει τόσο πολύ που αν υπήρχε μια νέα κυκλοφορία θα χρειαζόταν να προέλθει από τους Αφρικανούς καλλιτέχνες ή τους αμαπιανούς καλλιτέχνες ή τους Αφρο-ποπ καλλιτέχνες," υποστηρίζει "Δεν πιστεύω ότι οι άνθρωποι θα μπορούσαν να ξεφύγουν χωρίς να σκεφτούν το συναίσθημα και την εικόνα που συνδέεται με το έργο και δεν θα μπορούσε να συνεχίσει την αφήγηση σωτηρίας που είχε το Band Aid."
Ακολουθήστε μας στο Twitter @BBCAfrica, στο Facebook στο BBC Africa ή στο Instagram στο bbcafrica