Τρεις μουσικοί του Λονδίνου που επέζησαν από τον καρκίνο έχουν κυκλοφορήσει ένα τραγούδι που ονομάζεται "Πρός Ώρα" για να δώσουν μια φωνή στους ανθρώπους που εξακολουθούν να περιμένουν λίστες θεραπείας, καθώς και σε όσους αναρρώνουν από την ασθένεια.
Η τραγουδίστρια της όπερας Σοπράνο Μόνικα ΜακΓκί, 36 ετών, με έδρα το νοτιοανατολικό Λονδίνο, έγραψε το τραγούδι μετά τη διάγνωση καρκίνου του θυρεοειδούς.
Η κα ΜακΓκί είπε ότι ανησυχούσε τόσο πολύ που δεν θα μπορούσε να τραγουδήσει ξανά... που έκανε άριες από όλους τους ρόλους των ονείρων της τη νύχτα πριν την εγχείρηση.
Είπε ότι ήλπιζε ότι όσοι είχαν βιώσει καρκίνο θα αισθανόντουσαν λιγότερο απομονωμένοι όταν άκουγαν το τραγούδι, προσθέτοντας: "Υπάρχει κάτι τόσο παρηγορητικό στο να μην αισθάνεσαι μόνος όταν περιμένεις κάτι στη ζωή σου για να καλυτερέψεις."
Ο πιανίστας του τραγουδιού Λι Μάικλ Γουόλτον, 50 ετών, περίμενε επτά μήνες για την εγχείρηση του σπάνιου καρκίνου του προσώπου του, επειδή ήταν τόσο περίπλοκο - μια 21ωρη διαδικασία που περιελάμβανε ανακατασκευή προσώπου και περιλάμβανε 15 χειρουργούς.
Το περιέγραψε ως μια από τις πιο δύσκολες περιόδους της ζωής του.
Ο τραγουδιστής της όπερας Τενόρ Τόμπι Σπενς, 55 ετών, ο οποίος επίσης τραγουδούσε στο τραγούδι, διαγνώστηκε με καρκίνο του θυρεοειδούς την επομένη της παράστασης στο Royal Opera House - αλλά χρειάστηκε να περιμένει σχεδόν δύο μήνες για την εγχείρηση του.
Η κα ΜακΓκί, η οποία ζει στην περιοχή Γκρίνουιτς, βρήκε ένα εξόγκωμα στο λαιμό της το 2017, την ίδια χρονιά που τραγουδούσε στον τελικό του FA Cup στο Γουέμπλεϊ.
Έκανε εγχείρηση μέσα σε μια εβδομάδα, αλλά είπε ότι το μυαλό της ήταν γεμάτο ανησυχίες ενώ περίμενε για θεραπεία στο νοσοκομείο Γκάι και Σεντ Τόμας.
Πήγα σε μια εκκλησία το προηγούμενο βράδυ (την επιχείρηση) και τραγούδησα κάθε άρια κάθε ρόλου που ήταν στη λίστα των επιθυμιών μου," είπε.
"Αυτό ήταν το τελευταίο πράγμα που έκανα σε περίπτωση που δεν ξανατραγουδούσα ποτέ." Ο κ. Walton, από το Streatham στο νότιο Λονδίνο, είπε μετά τη διάγνωσή του ότι πήγε για μια βόλτα στο Borough Market αλλά ήταν "σε ένα τρελό, δεν ήταν πραγματικά παρών, απλά μαζεύοντας πράγματα και γνωρίζοντας ότι δεν ήμουν από το συνηθισμένο μυαλό μου".
"Σε αυτόν τον χρόνο αναμονής, όλα τα είδη των φαντασιών συμβαίνουν στο μυαλό σας για πιθανά σενάρια.
"Στην διάρκεια της εγχείρησης του κ. Γουόλτον, που ήταν και στου Γκάι, ένα μέρος του προσώπου του σηκώθηκε και το κόκαλο, το δέρμα και οι φλέβες από το πόδι του χρησιμοποιήθηκαν για να ξαναχτίσουν την οροφή του στόματός του.
Δεν ήταν σε θέση να μιλήσει ή να τραγουδήσει για εβδομάδες μετά, αλλά πέρασε από εντατική θεραπεία ομιλίας και έχει κάνει πλήρη ανάρρωση.
Ο κ. Σπενς, από το Ίσλινγκτον στο βόρειο Λονδίνο, είπε ότι η διάγνωσή του μόλις μια μέρα μετά από μια τόσο σημαντική συναυλία ήταν "μια περίεργη στιγμή."
Ο καρκίνος του μετέστασε "πολύ δυναμικά" στους λεμφαδένες του.
"Ήταν μια πολύ μεγαλύτερη επιχείρηση από ό, τι έπρεπε να είναι...
είχε εξαπλωθεί μέχρι το λαιμό μου σε 23 λεμφαδένες και έτσι αυτό ήταν το πραγματικά δύσκολο μέρος," ανέφερε.
Μια ομάδα νοσοκομείων του Πανεπιστημίου του Λονδίνου αφαίρεσε τον θυρεοειδή του και αρκετούς λεμφαδένες και άρχισε να κάνει καθημερινά μαθήματα τραγουδιού για να μάθει πώς να χρησιμοποιεί τη φωνή του ξανά.
"Άρχισα να μπορώ να βγάλω κάποιο ήχο, ήταν πολύ ψιθυριστό, και σκέφτηκα ότι μπορεί να μην ξαναγυρίσει ποτέ," πρόσθεσε.
"Νομίζω ότι έγινα πολύ μοναχική, πολύ μονοζυλαβική εκείνη την περίοδο.
Είπε ότι η άποψή του για τη ζωή είχε αλλάξει από την ασθένειά του.
"Απλά έχω αρκετά πράγματα, έχω αρκετή αγάπη, αρκετή ασφάλεια και αρκετή υγεία...
Αυτό ήταν για μένα, το μεγαλείο της όλης υπόθεσης." Και οι τρεις έχουν πλέον επιστρέψει στην παράσταση - με σοπράνο κ. McGhee λόγω να κάνει την αγγλική εθνική όπερα της κύριο ντεμπούτο για την επέτειο της διάγνωσης του καρκίνου της, τον Φεβρουάριο.
Είπε: "Το όλο θέμα της [Περί του Χρόνου] είναι ότι κάποιος, κάπου, πρόκειται να πει "Ω Θεέ μου, έτσι ένιωσα" - και αυτό αισθάνεται επικυρωτικά.
"Ελπίζω ότι είμαστε η διαθήκη, οι τρεις μας, για το γεγονός ότι δεν μπορείτε να έχετε μόνο τη ζωή-αλλεργική, αλλά και την καριέρα-αλλεργούν ασθένειες και μπορείτε να συνεχίσετε." Ο κ. Walton είπε ότι το τελικό κομμάτι αιχμαλωτίστηκε "η ουσία του πολύτιμου αυτού χρόνου, ο χρόνος αναμονής και η αίσθηση της ελπίδας...
Αυτό το είδος λαχτάρας."
"Δεν είναι εύκολο κατόρθωμα," είπε.
Οι τρεις καλλιτέχνες συγκεντρώθηκαν από την ασφαλιστική εταιρεία Zurich Accelerate για να ερμηνεύσουν το τραγούδι, και τα μέλη του κοινού μπορούν να μάθουν περισσότερα για τις εμπειρίες τους στην ιστοσελίδα της εταιρείας.
Ακούστε το καλύτερο του BBC Radio London on Sounds και ακολουθήστε το BBC London στο Facebook, X και Instagram.
Στείλε τις ιδέες σου στο Hello.bbclondon@bbc.co.uk