Ο Πίτερ Τζέι, πρώην οικονομικός εκδότης του BBC, πέθανε 87 ετών.
Σε διάφορες εποχές, ο Jay ήταν επίσης οικονομικός εκδότης της εφημερίδας Times, παρουσιαστής του ITVs Weekend World, Βρετανός Πρέσβης στην Ουάσινγκτον, λανσάρει τον πρόεδρο της TV-am και επικεφαλής προσωπικού στον Robert Maxwell.
Σε μια δήλωση, η οικογένειά του είπε: Η οικογένεια Πίτερ Τζέι είναι πολύ λυπημένη να ανακοινώσει ότι πέθανε ειρηνικά στο σπίτι σήμερα 22 Σεπτεμβρίου 87 ετών.
Ήταν ένας πολύ αγαπητός σύζυγος, πατέρας, παππούς, αδελφός, θείος, ξάδελφος, φίλος και συνάδελφος.
Γοητευτικός, λαμπρός και αλαζόνας στο ίδιο μέτρο, περιγράφτηκε περίφημα στο σχολείο ως ο πιο έξυπνος νεαρός άντρας στην Αγγλία.
Υπάρχει κάποιος πιο έξυπνος στην Ουαλία;
Ήρθε η απάντηση.
Όταν ο Τζέι έγινε μελλοντικός παγκόσμιος ηγέτης από το περιοδικό Τάιμ, αργότερα εγκαταστάθηκε με μεγαλείο ως πρέσβης των Μεγαλειότων στις ΗΠΑ.
Αλλά ό,τι ανέβηκε, έπεσε κάτω.
Ο χρόνος του στην Ουάσινγκτον επισκιάστηκε από τη δημόσια διάλυση του γάμου του.
Τόσο θεαματικό ήταν το σκάνδαλο, που αργότερα ενέπνευσε μια ταινία του Χόλιγουντ.
Ο Τζέι γεννήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 1937, και απόλαυσε ένα λαμπερό ξεκίνημα στη ζωή.
Ο πατέρας του, ο Ντάγκλας, ήταν υπουργός Εργασίας και προοριζόταν για τους άρχοντες.
Πρώιμος υποστηρικτής του εκσυγχρονισμού του κόμματος, υποστήριξε ότι εγκατέλειψε την εικόνα της εργατικής τάξης και εγκατέλειψε την εθνικοποίηση ήδη από τη δεκαετία του 1960.
Η μητέρα του, η Πέγκυ, ήταν ένα ηγετικό φως του Συμβουλίου της Κομητείας του Λονδίνου και περιέγραφε από μια τοπική εφημερίδα ως η αδήλωτη βασίλισσα του Χάμστεντ.
Ήταν μορφωμένος στη Σχολή Δράκων στην Οξφόρδη πριν, όπως ο πατέρας του και ο παππούς του πριν από αυτόν, πηγαίνοντας στο Γουίντσεστερ.
Εκεί, μάζεψε μια σειρά από ακαδημαϊκά βραβεία και αναπόφευκτα έγινε αρχηγός.
Μετά την εθνική θητεία στο Βασιλικό Ναυτικό, η αβίαστη άνοδος του συνεχίστηκε στην Εκκλησία του Χριστού της Οξφόρδης, όπου αποφοίτησε με πτυχίο πρώτης τάξης στην πολιτική, τη φιλοσοφία και την οικονομία.
Στην Οξφόρδη γνώρισε τη Μάργκαρετ, κόρη του μελλοντικού πρωθυπουργού των Εργατικών Τζιμ Κάλαχαν και το ζευγάρι που παντρεύτηκε το 1961.
Ο Τζέι εξασφάλισε μια δουλειά στο Υπουργείο Οικονομικών, πριν διορισθεί οικονομικός εκδότης των Τάιμς.
Για λίγο, είχε την έδρα του στην Ουάσινγκτον όπου ενθουσιάστηκε από το έργο μιας νέας φυλής στοχαστών της ελεύθερης αγοράς, συμπεριλαμβανομένου του οικονομολόγου που εδρεύει στο Σικάγο, του Μίλτον Φρίντμαν.
Ο Τζέι χρησιμοποίησε τις στήλες του για να προωθήσει τον μονεταρισμό στην Αγγλία.
Αργότερα έγινε η Μάργκαρετ Θάτσερς που καθοδηγούσε την οικονομική φιλοσοφία, αλλά επηρέασε και τον πεθερό του.
Είπε μάλιστα ότι έγραψε τμήματα της ομιλίας του κόμματος Callaghans 1976.
Συνηθίζαμε να πιστεύουμε ότι θα μπορούσατε να περάσετε το δρόμο σας από μια ύφεση, ο πρωθυπουργός είπε σε ένα σκεπτικιστικό ακροατήριο.
Σας λέω με κάθε ειλικρίνεια ότι αυτή η επιλογή δεν υπάρχει πια.
Υπέφερε άσχημα από ανόητους, και είδε τα άρθρα του ως μέρος μιας μεγάλης μάχης ιδεών.
Ένας υποσυντάκτης κάποτε τόλμησε να παραπονεθεί ότι ένα κομμάτι ήταν δύσκολο να το καταλάβει.
Το έγραψα μόνο για τρία άτομα, ήρθε η ψηλή απάντηση.
Ο εκδότης των Times, ο Καγκελάριος του Exchequer και ο Κυβερνήτης της Τράπεζας της Αγγλίας.
Ο Jay προσπάθησε να ακολουθήσει τον πατέρα του στην πολιτική, αλλά απέτυχε να επιλεγεί ως υποψήφιος των Εργατικών για το Islington South West για τις γενικές εκλογές του 1970.
Έτσι, μετακόμισε στην τηλεόραση.
Στη δεκαετία του 1970, παρουσίασε ένα πρόγραμμα ανάλυσης ειδήσεων με τίτλο Weekend World for London Weekend Television όπου έγινε στενός φίλος με τον δημιουργό των προγραμμάτων, John Birt.
Μαζί, ξεκίνησαν μια άγρια κριτική των δημοσιογραφικών προτύπων στην τηλεόραση.
Οι εικόνες, παραπονέθηκαν, υπερίσχυσαν της ανάλυσης - και αυτή η προκατάληψη κατά της κατανόησης μπορούσε να αντιμετωπιστεί μόνο με το να φέρνουν εμπειρογνώμονες και να τις βάζουν μπροστά από την κάμερα.
Αργότερα, αυτή η αποστολή να εξηγήσει έγινε ένα κεντρικό χαρακτηριστικό του Birts φορά ως γενικός διευθυντής του BBC.
Ο Τζέι μπορεί να παρέμεινε δημοσιογράφος, αλλά το 1977 διορίστηκε ξαφνικά Βρετανός πρεσβευτής στην Ουάσινγκτον.
Χωρίς εμπειρία στην πολιτική ή τη διπλωματία, ο διορισμός του εκπληρώθηκε από εξοργισμένες κατηγορίες νεποτισμού.
Ο Τζέιμς Κάλαχαν αντιμετώπισε οργισμένες ερωτήσεις στη Βουλή των Κοινοτήτων.
Αλλά η απόφαση ήταν οι ξένοι γραμματείς.
Ο Ντέιβιντ Όουεν πίστευε ότι οι Τζέι θα γοήτευαν την επερχόμενη κυβέρνηση Κάρτερ και - λόγω της προσωπικής τους φιλίας - ο Τζέι θα ήταν πιστός στην υπηρεσία του.
Έρχεται ο Πίτερ Τζέι, πρωτοσέλιδο στην Ουάσινγκτον Ποστ της Βρετανίας, λαμπρός και ανυπόφορος νέος πρέσβης.
Ο Τζέι και η Μάργκαρετ δύο χρόνια στην Ουάσινγκτον ήταν διπλωματική επιτυχία - αλλά προσωπική καταστροφή.
Μέχρι την ώρα που μια εισερχόμενη Συντηρητική κυβέρνηση ζήτησε χρόνο για το διορισμό του Τζέις, η Μάργκαρετ είχε σχέση με τον δημοσιογράφο Γουότεργκεϊτ, Καρλ Μπέρνστιν.
Η κατάρρευση δύο γάμων ήταν αθανασία ως Heartburn - ένα λεπτό- μεταμφιεσμένο, αυτοβιογραφικό, τραγικό-κωμικό μυθιστόρημα της συζύγου Bernsteins, Nora Ephron.
Αργότερα έγινε μια ταινία του Χόλιγουντ με πρωταγωνιστές την Μέριλ Στριπ και τον Τζακ Νίκολσον.
Τα σκάνδαλα συνέχιζαν να έρχονται.
Αναφέρθηκε ότι ο Τζέι γέννησε έναν γιο με την Τζέιν Τουστιάν, την νταντά των παιδιών τους στην πρεσβεία.
Η Ντέιλι Μέιλ το έμαθε, και - θυμωμένη που την άφησε - η Τζέιν τους τα είπε όλα.
Ο Τζέι παρέμεινε σφιχτός, μέχρι που μια εξέταση αίματος επιβεβαίωσε ότι ήταν ο πατέρας.
Κατά την επιστροφή του από τις ΗΠΑ, ο Τζέι ηγήθηκε της κοινοπραξίας που ίδρυσε την TV-am, η οποία με επιτυχία έκανε προσφορά για το τηλεοπτικό franchise ITV πρωινού το Δεκέμβριο του 1980.
Η έναρξη λειτουργίας του νέου τηλεοπτικού σταθμού διακόπηκε από ιδιαίτερα δημόσια προβλήματα.
Αναγκάστηκε να βιάσει τον νέο ραδιοτηλεοπτικό σταθμό να βγει στον αέρα λίγες εβδομάδες μετά την πρώτη εκπομπή του BBC νωρίς το πρωί.
Η απόφαση να γίνει το νέο σόου highbrow and news-heavy βασίστηκε σε εσφαλμένη πεποίθηση ότι το BBC θα έκανε το ίδιο.
Σε αυτή την περίπτωση, οι θεατές δεν ήταν έτοιμοι για ένα βαρύ σχέδιο πάνω από τις νιφάδες καλαμποκιού τους, προτιμώντας πολύ το ελαφρύτερο στυλ του περιοδικού BBCs του προγράμματος.
Οι τηλεθεατές που είδαν αριθμούς βυθίστηκαν, και η πίεση από τους επενδυτές οδήγησε σε πραξικόπημα στην αίθουσα συνεδριάσεων.
Ο Τζέι βγήκε έξω το Μάρτιο του 1983.
Ένα δεκαπενθήμερο αργότερα, στη μεγάλη φανφάρα, ήρθε η πρώτη εμφάνιση του Ρόλαντ Ρατ.
Το 1986, ο Τζέι ανακοινώθηκε ως αρχηγός προσωπικού στον Ρόμπερτ Μάξγουελ, τον φανταχτερό και αργότερα ντροπιασμένο τύπο και μεγιστάνα των ΜΜΕ.
Ο Μάξγουελ λάτρευε να τον αποκαλεί κ. Πρέσβη, αλλά τον υπέβαλε σε ένα μακελειό από νυχτερινά τηλεφωνήματα και έναν καθημερινό γύρο εξευτελισμού.
Ο Τζέι έμεινε τριάμισι χρόνια, δουλεύοντας για κάποιον που αργότερα περιέγραψε ως βάρβαρο, αλλά επέμενε να προστατευτεί από μόνιμη ζημιά.
Περιβαλλόμουν από έναν αόρατο γυάλινο τοίχο μέσα από τον οποίο (Μάξγουελ) δεν θα μπορούσε ποτέ να διεισδύσει.
Ο τρόπος του ποτέ δεν πήρε κάτω από το δέρμα μου, είπε.
Στο τέλος, ένας παλιός φίλος ήρθε να σώσει με τη μορφή του Μπερτ, τώρα ο γενικός διευθυντής του BBCs.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ως συντάκτης οικονομικών ραδιοτηλεοπτικών μεταδόσεων, Jay κράτησε τις εμφανίσεις του για ειδικές περιστάσεις.
Υπήρχε ένας σκοπευτής στον τύπο ότι ήταν δύσκολο να δελεάσει μακριά από αγρόκτημα του στην Οξφόρδη, όπου ζούσε με τη δεύτερη σύζυγό του, Emma, και τα τρία παιδιά τους.
Το αποκορύφωμα της εποχής του στο BBC ήρθε με το Road to Riches, μια σειρά ορόσημο που εξέτασε την οικονομική ιστορία της ανθρωπότητας.
Του έδωσε χώρο για να εξερευνήσει τα χρήματα, ένα θέμα που πάντα τον γοήτευε.
Μετά το σεξ, τα χρήματα είναι η δεύτερη όρεξή μας είπε κάποτε, και παραδέχτηκε ελεύθερα ότι πήγε στην τηλεόραση για να πληρώσει για πολυτέλειες, όπως τα πολύτιμα, ιδιωτικά γιοτ του.
Ο χρόνος του στο BBC έφτασε στο τέλος του το 2001, περίπου την εποχή που ο Γκρεγκ Ντάικ, ένας εισερχόμενος γενικός διευθυντής, επανεξέτασε τον τρόπο με τον οποίο ο ραδιοτηλεοπτικός φορέας εξήγησε την οικονομία στο κοινό του.
Μετά από αυτό, ο Τζέι πέρασε χρόνο ως διευθυντής της Τράπεζας της Αγγλίας, κάνοντας κήρυγμα και κάνοντας συμβουλευτική εργασία προτού ξεθωριάσει απαλά στη συνταξιοδότηση.
Κάποτε περιέγραψε την καριέρα του ως κατάληξη στην αντι-κλίμακα, έχοντας κάποτε γίνει πρεσβευτής στην Ουάσινγκτον.
Αλλά, πιο συχνά, το παρουσίασε ως ένα κεφάλαιο ατυχημάτων και μια εκτροπή και απολαυστική φλυαρία στη ζωή.
Αλλά, κανένας αντικειμενικός παρατηρητής δεν θα μπορούσε να περιγράψει μια τέτοια ζωή σαν φλυαρία.
Ήταν μια συναρπαστική, εξαντλητική, άσπρη βόλτα.