Ο Βισάλ Τζάισγουαλ πετάει τηλεκατευθυνόμενα από τότε που ήταν νέος.
27, αυτό το παιδικό χόμπι έχει γίνει το επάγγελμά του.
Ένα πρόσφατο έργο περιλάμβανε τη χαρτογράφηση μέρους των Sundarbans, μια απέραντη περιοχή από μαγκρόβια δάση όπου τα νερά των ποταμών Γάγγη, Μπραχμάπουτρα και Μέγκνα χύνονται στον κόλπο της Βεγγάλης.
Καλύπτοντας περισσότερα από 4.000 τετραγωνικά μίλια (10.360 τετραγωνικά χιλιόμετρα) της παράκτιας Ινδίας και του Μπαγκλαντές, είναι η μεγαλύτερη περιοχή του κόσμου των μαγκροβών.
Είναι μια πολύ πυκνή περιοχή με ανάμειξη των πάντων, συμπεριλαμβανομένων των δασών με άγρια ζώα, αναφέρει ο κ. Jaiswal.
Μαζί με άλλα δύο μέλη της ομάδας χαρτογράφησε 150 τετραγωνικά χιλιόμετρα σε τρεις μέρες.
Ένας εκπαιδευμένος και ικανός άνθρωπος χρειάζεται για να πετάξει ένα τηλεκατευθυνόμενο στην πυκνή περιοχή των μανγκρόβων, λέει.
Ήταν ένα δύσκολο έργο.
Χαρακτηρίσαμε την περιοχή από βαθιά μέσα στο δάσος, ταξιδεύοντας εκεί σε βάρκες και δρόμους.Αυτό ήταν ένα από τα πολλά έργα που στοχεύουν στην προστασία του δάσους μανγκρόβια από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και των ανθρώπινων δραστηριοτήτων.
Παγκοσμίως, περισσότερα από τα μισά από όλα τα μανγκρόβια οικοσυστήματα κινδυνεύουν να καταρρεύσουν μέχρι το 2050, σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN).
Τα μανγκρόβια απειλούνται από αποψίλωση, ανάπτυξη, ρύπανση και κατασκευή φραγμάτων, αλλά ο κίνδυνος για αυτά τα οικοσυστήματα αυξάνεται λόγω της αύξησης του επιπέδου της θάλασσας και της αυξημένης συχνότητας σοβαρών καταιγίδων που σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή, ανέφερε η έκθεση.
Στην Ινδία η εικόνα είναι ανάμεικτη.
Οι μανγκρόβες της Νότιας Ινδίας, της Σρι Λάνκα και των Μαλδίβων απειλούνται σοβαρά, σύμφωνα με την έκθεση IUCN.
'λλοι Ινδιάνοι μάγκροβ δεν είναι στην κόκκινη λίστα.
Οι Sundarbans είναι ένα από αυτά τα μανγκρόβια που δεν θεωρείται ότι απειλούνται από το (IUCN).
Ωστόσο, ο Δρ Σαχάντεφ Σάρμα, σύμβουλος της Δασικής Υπηρεσίας USDA, αναφέρει ότι υπάρχουν σημάδια τόσο ανθρωπογενούς όσο και φυσικού στρες, το οποίο αναγνώρισε κατά τη διάρκεια της έρευνας πεδίου του στις αρχές του τρέχοντος έτους.
Βλέπουμε μια απώλεια στην πυκνή κάλυψη των Μάνγκροουβ στο Σουνταρμπάνς.
Επιπλέον, τα μπαλώματα στη δυτική ακτή είναι εξαιρετικά κατακερματισμένα και διαβρωμένα λόγω της καλλιέργειας γαρίδας και της ανάπτυξης, αναφέρει.
Αλλά είναι δύσκολο για τους επιστήμονες να γνωρίζουν ακριβώς τι συμβαίνει στους Sundarbans.
Υπάρχει έλλειψη επιτόπιας έρευνας, εν μέρει επειδή είναι ένα δύσκολο μέρος για να εργαστεί.
Απαιτεί συντονισμό με τους αξιωματικούς και το προσωπικό εδάφους, προμήθεια προμηθειών πεδίου σε απομακρυσμένες περιοχές, και σχεδιασμό εκτεταμένης εφοδιαστικής για επιχειρήσεις πεδίου.
Ο κίνδυνος των κροκόδειλων του θαλασσινού νερού και των τίγρεων της Βεγγάλης, οι παλίρροιες και τα ύπουλα εδάφη κάνουν το χωράφι να λειτουργεί ακόμα πιο δύσκολο, λέει.
Έτσι, οι επιστήμονες στρέφονται στην τεχνολογία, όπως ο κ. Jaiswals κηφήνες, για να παρακολουθούν τα μαγκρόβια.
Ένα βασικό κομμάτι των πληροφοριών που απαιτούνται είναι το ύψος των μανγκρόβων σε σχέση με το επίπεδο της θάλασσας.
Τα ποτάμια πλημμυρίζουν στο Σουνταρμπάνς ρίχνουν ιζήματα, ανεβάζοντας το επίπεδο του εδάφους.
Αλλά αν η στάθμη της θάλασσας αυξηθεί γρηγορότερα από εκείνη τη διαδικασία οικοδόμησης του εδάφους, τότε οι μανγκρόβες θα απειληθούν.
Η διαδικασία αυτή παρακολουθείται με την εγκατάσταση rSET (πίνακες ανύψωσης της επιφάνειας) σε μαγκρόβια δάση.
Το πρώτο μέρος της διαδικασίας είναι να οδηγεί ράβδους χάλυβα στη λάσπη, να παρέχει μια βάση για τον εξοπλισμό μέτρησης.
Τότε οι σαρωτές Λίνταρ συνδέονται με την κορυφή των ράβδων.
Αυτά χρησιμοποιούν λέιζερ για να σαρώσουν το έδαφος μέχρι 2 μέτρα μακριά από την κεντρική ράβδο, λαμβάνοντας εκατοντάδες χιλιάδες εξαιρετικά ακριβείς μετρήσεις.
Είναι μια μεγάλη βελτίωση στο προηγούμενο σύστημα, το οποίο περιλάμβανε την τοποθέτηση δύσκαμπτων βραχιόνων από γυαλί ινών στις ράβδους, οι οποίες επεκτάθηκαν σε μετρήσεις ύψους.
Η μέθοδος αυτή θα έπαιρνε ώρες για να παράγει μόλις 36 μετρήσεις και βασίζονταν στον χρήστη που τοποθετούσε τα όπλα στις ίδιες ακριβώς θέσεις με τις προηγούμενες έρευνες.
Επειδή χρησιμοποιούμε λέιζερ, υπάρχει ελάχιστο ανθρώπινο λάθος και η ακρίβεια αυτής της μεθόδου είναι πολύ μεγαλύτερη από τις παραδοσιακές μεθόδους καρφίτσας, λέει ο κ. Sharma.
Αλλά έχει ένα μειονέκτημα - είναι πιο ακριβό από τον παλιό τρόπο.
Παρ' όλα αυτά, το έργο σημειώνει πρόοδο με τη βοήθεια των τοπικών εταίρων.
Τοποθεσίες μέτρησης υπάρχουν στα νησιά Άνταμαν, Σουνταρμπάν και Κορίνγκα και υπάρχουν σχέδια για την εγκατάσταση περισσότερων στο Εθνικό Πάρκο Μπιταρκάνικα της Ορίσας.
Η έρευνα είναι ακόμα στις πρώτες μέρες της, έχουν μερικά σύνολα δεδομένων, αλλά περιμένουν την στάθμη του νερού να υποχωρήσει πριν αρχίσουν να μετράνε στους Sundarbans.
Πολλοί που ζουν στις παράκτιες περιοχές που υποστηρίζουν τα δάση μάγκροουβ βασίζονται σε αυτά για επιβίωση.
Στην Andhra Pradesh, η οποία έχει μεγάλη ακτογραμμή στην ανατολική Ινδία, ο ψαράς Laxman Anna κατηγόρησε την καταστροφή των μανγκρόβων για φτωχά αλιεύματα.
Πριν από μερικά χρόνια είχε γίνει μια απογοητευτική δουλειά.
Πάω στο ρυάκι να πιάσω ψάρια και να επιστρέψω με άδεια χέρια.
Φανταστείτε μια μέρα που έβγαλα μόνο 60 σεντς για όλη μου τη μέρα στο ρυάκι, καθώς δεν υπήρχαν ψάρια.
Με το ζόρι συντηρώ την οικογένειά μου των πέντε.
Κατηγόρησε τις γαρίδες που αναστάτωσαν το οικοσύστημα.
Αλλά ο κ. Anna αναφέρει ότι οι κοινότητες στην περιοχή του έχουν συνειδητοποιήσει τη σημασία της διατήρησης των μανγκρόβων.
Φυτεύουμε ζυμαρικά, τα ανατρέφουμε στη ζωή με τη βοήθεια μιας ΜΚΟ και του τμήματος δασών.
Και αυτή η προσπάθεια αποδίδει καρπούς.
Τα πράγματα αλλάζουν Έχω ένα χαμόγελο στο πρόσωπό μου όταν πηγαίνω για ψάρεμα τώρα.
Είμαι σε θέση να πάρω μια καλή ψαριά και να βγάλω περίπου επτά με οκτώ δολάρια την ημέρα, η οποία είναι μια καλή ψαριά για την επιβίωσή μου.