Την περασμένη εβδομάδα, ενώ περιοδεύοντας στη Δαμασκό, ο νέος ηγέτης της Συρίας Ahmed al-Saraa (πρώην γνωστός ως Abu Mohammed al-Jolani) πλησίασε μια νεαρή γυναίκα που ζήτησε μια φωτογραφία μαζί του.
Ζήτησε ευγενικά να καλύψει τα μαλλιά της πριν τραβήξει τη φωτογραφία.
Το περιστατικό πυροδότησε γρήγορα έντονες συζητήσεις στα αραβικά κοινωνικά και τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης.
Αυτό που συνέβη μπορεί να ήταν μικρό, αλλά έλεγε επειδή ενοποίησε το σχοινί ότι οι νέοι άρχοντες της Συρίας Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ (HTS) -οι οποίοι έχουν χαρακτηριστεί ως τρομοκρατική οργάνωση από τον ΟΗΕ, τις "ΠΑ, την ΕΕ και το Ηνωμένο Βασίλειο- πρέπει να περπατήσουν.
Από τη μια πλευρά είναι ο ποικίλος, και, σε ορισμένες περιπτώσεις πιο φιλελεύθερος, ο συριακός πληθυσμός, μαζί με τη διεθνή κοινότητα, η αποδοχή του οποίου είναι κρίσιμη για την επιβίωση και τη νομιμότητα του HTS.
Σε αυτούς, το περιστατικό κάλυψης μαλλιών πρόσφερε μια ανησυχητική ματιά στο πιθανό μέλλον της Συρίας υπό την HTS, εκφράζοντας φόβους ότι οι συντηρητικές πολιτικές θα μπορούσαν τελικά να δώσουν εντολή στο πέπλο για όλες τις γυναίκες.
Από την άλλη πλευρά, οι ισλαμιστές σκληροπυρηνικοί επέκριναν την al-Saraa για τη λήψη της φωτογραφίας, περιγράφοντας τη γυναίκα ως "μουταμπάρια" - όρος για μια γυναίκα που θεωρείται ότι ντύνεται άσεμνη ή να φοράει μακιγιάζ - και επιμένοντας ότι η δράση του παραβίαζε τους θρησκευτικούς κανόνες.
Αυτοί οι σκληροπυρηνικοί έχουν σημαντική επιρροή στις μαχητικές φατρίες και θα μπορούσαν να συγκεντρώσουν την αντιπολίτευση μέσα στην Ισλαμική βάση της Αλ-Σαράα.
Το HTS αντιμετωπίζει την πρόκληση να προσπαθήσει να συμβιβάσει αυτές τις ανταγωνιστικές απαιτήσεις - εξισορροπώντας τις προσδοκίες της διεθνούς κοινότητας και των φιλελεύθερων τμημάτων του πληθυσμού της Συρίας με τις απαιτήσεις της σκληρής βάσης.
Και οι δύο πλευρές ελέγχουν στενά κάθε δήλωση και δράση του HTS.
Η ικανότητα της ομάδας να πλοηγηθεί σε αυτές τις εντάσεις θα είναι κρίσιμη για τη διατήρηση του ελέγχου και την επιδίωξη των πολιτικών φιλοδοξιών της.
Στα μηνύματά του, επικεντρώθηκε στη συνύπαρξη εντός της ποικίλης κοινωνίας της Συρίας, χορήγησε αμνηστία σε πρώην στρατιωτικούς στρατιώτες, απαγόρευσε πράξεις εκδίκησης εκδικητών εναντίον πρώην κυβερνητικού προσωπικού και πιστών, και υιοθέτησε ουδέτερη και κατά καιρούς συναινετική γλώσσα όταν απευθύνθηκε σε παραδοσιακούς αντιπάλους, συμπεριλαμβανομένου του Ισραήλ, των ΗΠΑ, του Ιράν και της Ρωσίας.
Οι δηλώσεις του στερήθηκαν εσκεμμένα από εμπρηστική ρητορική ή απειλές, αντίθετα επικεντρώθηκαν σε θέματα συμφιλίωσης, σταθερότητας και ανασυγκρότησης, σε μια σαφή προσπάθεια εξουδετέρωσης της αντιπολίτευσης και ώθησης για την απομάκρυνση του HTS και του al-Saraa από τις διεθνείς λίστες τρομοκρατίας.
Εξακολουθεί να είναι ασαφές εάν η ευέλικτη προσέγγιση της al-Saraa αντιπροσωπεύει μια πραγματική ιδεολογική αλλαγή ή μια υπολογισμένη στρατηγική με στόχο την απόκτηση της έγκρισης και την εδραίωση της εξουσίας πριν από την εφαρμογή ενδεχομένως αυστηρότερης και πιο θρησκευτικά συντηρητικής ατζέντας.
Αλλά ήδη οι πιο προοδευτικές κινήσεις του προκαλούν σημαντική ανησυχία μεταξύ των σκληροπυρηνικών στη Συρία, οι οποίοι επιμένουν σε μια ισλαμική κυβέρνηση ριζωμένη σε μια αυστηρή και ξεχωριστή Σουνιτική ταυτότητα.
Ενώ οι Σουνίτες Άραβες είναι η κυρίαρχη εθνική και θρησκευτική ομάδα στη Συρία, η χώρα είναι ιδιαίτερα ποικίλη, με μια σειρά από μειονοτικές ομάδες συμπεριλαμβανομένων των Σιιτών Αλαουϊτών, από τις οποίες ο εκδιωγμένος πρόεδρος Μπασάρ αλ-Άσαντ είναι μέλος, Κούρδοι, Χριστιανοί, Δρούζες, Τούρκοι και Ισμαΐλης, εκτός από άλλες μικρές ομάδες.
Ακόμα και αν η ηγεσία της HTS είναι ειλικρινής στην ώθηση της για αλλαγή, η ποικίλη γκάμα ισλαμιστικών και τζιχαντιστικών φατριών βαθιά εδραιωμένες στη Συρία - πολλές από τις οποίες έπαιξαν βασικούς ρόλους στην πρόσφατη επίθεση- είναι απίθανο να ανεχτούν κάτι λιγότερο από ένα αυστηρό Ισλαμικό σύστημα.
Αν το HTS αποκλίνει από ένα τέτοιο μονοπάτι, αυτές οι φατρίες πιθανότατα θα είναι προετοιμασμένες να καταφύγουν σε ένοπλη αντίσταση για να επιβάλουν την όρασή τους.
Ωστόσο, αυτό δεν αποτελεί νέα πρόκληση για την HTS.
Για μια δεκαετία η ομάδα, γνωστή ως Μέτωπο Αλ-Νούσρα και με ρίζες σε διεθνικά κινήματα τζιχαντιστών, εξελίσσεται.
HTS μετατράπηκε από το να είναι ένα κρυφό offshoot της εξαιρετικά σκληρής γραμμής IS γύρω στο 2011 και 2012, να είναι συνδεδεμένο με τη σχετικά πιο ευέλικτη al-Qaeda το επόμενο έτος, και μέχρι το 2016 σε μια ανεξάρτητη φατρία.
Ενοποίησε τον έλεγχό της στην επαρχία Idlib στη βορειοδυτική Συρία το 2017, η οποία διευθύνει μια πολιτική "κυβέρνηση" στην περιοχή δήθεν χωρίς διαρκείς τζιχαντιστικές συνδέσεις ή φιλοδοξίες.
Αυτή η εξέλιξη αντανακλά το στρατηγικό όραμα της al-Saraa και πιθανότατα ενσωματώνει στοιχεία του οπορτουνισμού και του πραγματισμού που αποσκοπούν στη διασφάλιση της αποδοχής και της μακροπρόθεσμης επιβίωσης της ομάδας.
Η στρατηγική της HTS για τη σήμανση ότι δεν αποτελεί εξωτερική απειλή έχει ήδη αποδώσει καρπούς.
Ενώ οι πρώην τζιχαντιστές εταίροι της, η Αλ Κάιντα και η IS, στοχεύτηκαν σε μεγάλο βαθμό στη Συρία από τον αμερικανικό συνασπισμό - με αποτέλεσμα τη συνήθη δολοφονία των ηγετών τους, συχνά στο ίδιο το Idlib - η al-Saraa έχει λειτουργήσει με σχετική ελευθερία.
Παρά την επικήρυξη των 10 εκατ. δολαρίων (7.8 εκατ.) των ΗΠΑ στο κεφάλι του, κατάφερε συχνά να εμφανιστεί δημόσια, παρακολουθώντας τα γεγονότα και ασχολούμενος με τον πληθυσμό, όπως και ένας πολιτικός.
Ωστόσο, οι τζιχαντιστές κριτικοί του al-Saraa τον κατηγορούν ότι είναι ένας χειραγωγός πολιτικός, πρόθυμος να συμβιβαστεί με βασικές ιδεολογικές αρχές για να προωθήσει τη δική του καριέρα και να εξασφαλίσει πολιτικά οφέλη για την HTS, εις βάρος άλλων μαχητικών ομάδων που δραστηριοποιούνται στη χώρα.
Η HTS στερεοποίησε την εξουσία της στο Idlib μέσω μιας διπλής στρατηγικής: κερδίζοντας τις καρδιές και τα μυαλά των τοπικών πληθυσμών προσφέροντας κάποια μορφή σταθερότητας, ενώ χρησιμοποιεί βία για να εξαλείψει ή να συν-αποκτήσει αντιπάλους, ακόμη και πρώην συμμάχους.
Η ομάδα απομακρύνθηκε από τη χαρακτηριστική τζιχαντιστική ρητορική, πολεμώντας για τη θρησκεία, και την εγκαθίδρυση της ισλαμικής κυριαρχίας (Σάρια) στη Συρία, ως μέρος ενός ευρύτερου διασυνδεδεμένου παγκόσμιου σχεδίου.
Αντίθετα, υιοθέτησαν μια πιο "επαναστατική" και εθνικιστική αφήγηση, εστιάζοντας στον μοναδικό στόχο της ανατροπής του προέδρου της Συρίας Bashar al-Assad και της "ελευθερωτικής" Συρίας.
Το πολιτικό μέτωπο που ιδρύθηκε από την HTS το 2017 για τη διαχείριση του Idlib ονομάστηκε κυβέρνηση της Συριακής Σωτηρίας (SSG).
Στόχος ήταν η επίδειξη των δυνατοτήτων διακυβέρνησης της HTS και η ενίσχυση της νομιμότητάς της.
Αυτή η κίνηση είχε ως στόχο επίσης να ανακουφίσει τους φόβους για μαχητές που διοικούν μια επαρχία, επιδιώκοντας να αποστασιοποιηθούν από τη βίαιη εικόνα που συνδέεται με την κυριαρχία του IS πάνω σε εδάφη στη Συρία και το Ιράκ.
Το SSG λειτουργούσε ως μίνι κράτος, ολοκληρωμένο με πρωθυπουργό, υπουργεία και τοπικά τμήματα που διαχειρίζονται βασικούς τομείς όπως η εκπαίδευση, η υγεία και η ανασυγκρότηση, ενώ παράλληλα προσκολλούνταν σε θρησκευτικό συμβούλιο καθοδηγούμενο από τη Σαρία (ισλαμικό δίκαιο).
Επίσης εγκαθίδρυσε επαγγελματικές στρατιωτικές και αστυνομικές ακαδημίες, επιδεικνύοντας συχνά τις τελετές αποφοίτησής τους και οργανώνοντας στρατιωτικές παρελάσεις, τις οποίες συνήθως παρακολουθεί η al-Saraaa.
Η SSG παρουσίασε συχνά τα επιτεύγματά της στην ανακατασκευή και την παροχή υπηρεσιών.
Συχνά αντιπαρέβαλλε αυτές τις προσπάθειες με τις τρομερές συνθήκες και την αχαλίνωτη διαφθορά σε περιοχές που ελέγχονται από τη συριακή κυβέρνηση ή αντίπαλες επαναστατικές ομάδες.
Η Al-Saraa μάλιστα δύο φορές παρακολούθησε την ετήσια έκθεση βιβλίου του Idlib, δίνοντας ομιλίες.
Αλλά η HTS αντιμετώπισε σημαντικές προκλήσεις στο Idlib, και ο κανόνας της δεν ήταν καθόλου ομαλός.
Πριν από την αντάρτικη επίθεση της 27ης Νοεμβρίου, η ομάδα κατακλύστηκε από διαμαρτυρίες κατά της HTS, κυρίως στοχεύοντας την ηγεσία της al-Saraa.
Διαδηλωτές κατηγόρησαν το HTS για καταστολή της διαφωνίας μέσω εξαναγκαστικών εξαφανίσεων και φυλάκισης αντιπάλων και επικριτών.
Η ομάδα αντιμετώπισε επίσης κριτική για φερόμενη ότι συνωμοτούσε με ξένες δυνάμεις για να υπονομεύσει "την τζιχάντ" στη Συρία.
Το 2023, ήταν ακόμη πιο συγκλονισμένο από ένα σκάνδαλο που περιλάμβανε κατασκόπους μέσα στην κορυφαία ηγεσία του, και κατηγορήθηκε από σκληροπυρηνικούς για εσκεμμένη αποφυγή ουσιαστικής μάχης εναντίον κυβερνητικών δυνάμεων για να ευχαριστήσει ακατονόμαστους ξένους υποστηρικτές.
Κατά τη διάρκεια αυτών των διαδηλώσεων, η al-Saraa συχνά παρομοιάστηκε με τον Assad, ενώ ο μηχανισμός ασφαλείας του HTS συγκρίθηκε με την "Shabiha," την διαβόητη πιστή πολιτοφυλακή του Assad.
Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι πολλοί από τους κριτικούς της HTS, παρελθόν και παρόν, και ορισμένοι από τους φυλακισμένους από την ομάδα, ήταν σκληροπυρηνικοί που υποκινούσαν ενεργά την αντίθεση στο έργο της HTS στο Idlib.
Άλλοι ήταν ντόπιοι και ακτιβιστές που επέκριναν αυτό που περιέγραψαν ως μονοπωλισμό της εξουσίας και "εξουσιοδότηση" της HTS.
Αν και μερικοί ντόπιοι έχουν εκφράσει παράπονα για θρησκευτικούς περιορισμούς στο Idlib, όπως ανέφεραν τα αραβικά μέσα ενημέρωσης και οι ΜΚΟ, αυτά τα παράπονα δεν έχουν εξαπλωθεί.
Αυτό μπορεί να οφείλεται στη σχετική ευελιξία της HTS και στο γεγονός ότι οι περισσότεροι κάτοικοι της επαρχίας είναι συντηρητικοί Σουνίτες Μουσουλμάνοι οι οποίοι μπορεί γενικά να δέχονται το status quo.
Πράγματι, η HTS έχει συχνά έρθει για σκληρή κριτική από hardliners για να είναι πάρα πολύ "επιεικής" και να αποτύχει να επιβάλει αυστηρούς κανόνες Sharia στο Idlib.
Η Al-Saraa υποστήριξε ότι η επιβολή αυστηρών κανόνων όπως η αστυνομία ηθικής είναι μια ξεπερασμένη ιδέα που συχνά προκαλεί περισσότερο κακό παρά καλό.
Τον Απρίλιο του 2023 είπε: "Δεν θέλουμε να δημιουργήσουμε μια υποκριτική κοινωνία που να προσεύχεται όταν είμαστε εδώ και όχι όταν λείπουμε."
Παρά τα σχόλια αυτά, η ομάδα έχει συχνά ανταποκριθεί με τη χρήση αυστηρών μέτρων σε μια σαφή προσπάθεια να κατευνάσει hardliners - ένα πρότυπο που προσφέρει διορατικότητα σχετικά με το πώς HTS μπορεί να ανταποκριθεί σε τέτοιες πιέσεις στο μέλλον.
Για παράδειγμα, παρά τη διάλυση διαφόρων δομών Hisba (αστυνομία ηθικής) που λειτουργούσαν με λεπτά ονόματα και παρά τις φωνητικές αντιρρήσεις του al-Saraa, το SSG ίδρυσε ωστόσο μια "δημόσια αστυνομία ηθικής" υπό το Υπουργείο Εσωτερικών της στις αρχές του 2024.
Αυτές οι ηθικές δυνάμεις ρύθμιζαν τα καταστήματα, διασφάλιζαν ότι οι γυναίκες φορούσαν προσήλυτα θρησκευτικά ρούχα και περιόριζαν την ανάμειξη των φύλων σε δημόσιους χώρους.
Και λίγους μήνες νωρίτερα, το Υπουργείο Παιδείας του SSG είχε εκδώσει ένα διάταγμα με το οποίο όλες οι φοιτήτριες και το προσωπικό φορούσαν "χαμένο Ισλαμικό φόρεμα που συμμορφώνεται με τη Σαρία," το οποίο περιλαμβάνει την κάλυψη των μαλλιών κάποιου και την αποφυγή "μοδας και τάσεων" που θεωρούνται "ασυμβίβαστες με τις θρησκευτικές μας διδασκαλίες."
Το διάταγμα απαγόρευε επίσης την ανάμειξη των φύλων στα σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Μέχρι πρόσφατα, το κυρίαρχο χαρακτηριστικό των αντιπολιτευόμενων ομάδων της Συρίας - είτε επαναστατών είτε τζιχαντιστών- ήταν η διχόνοια και ο κατακερματισμός, που συχνά χαρακτηριζόταν από ξεσπάσματα μαχών.
Ένοπλες φατρίες συναγωνίζονταν σε έδαφος, πηγές εσόδων, εξουσία και ιδεολογία.
Επί χρόνια, αυτή η επίμονη διχόνοια, μεταξύ άλλων παραγόντων, παρεμπόδισε σοβαρά την ικανότητά τους να επιτύχουν τη νίκη εναντίον του Ασάντ.
Η πρόσφατη επαναστατική ενότητα που οδήγησε στην πτώση του Ασσάντ παραμένει σχετικά νέα εξέλιξη και θα μπορούσε ακόμα να αποδειχθεί εύθραυστη.
Επίσης, υπάρχουν εσωτερικές προκλήσεις που εξακολουθούν να θέτουν αντίπαλες φατρίες.
Το HTS εδώ και καιρό είχε μια τεταμένη σχέση με το άλλο σημαντικό επαναστατικό μπλοκ στη Συρία, τον Συρριακό Εθνικό Στρατό (SNA) που υποστηρίζεται από την Τουρκία.
Η εστίαση του SNA κατά τη διάρκεια της πρόσφατης επίθεσης ευθυγραμμίστηκε σε μεγάλο βαθμό με τις προτεραιότητες της Άγκυρας - καταλαμβάνοντας κουρδικές περιοχές στη βόρεια Συρία για να εξαλείψει αυτό που η Τουρκία αντιλαμβάνεται ως κουρδική "απειλή" κατά μήκος των συνόρων της.
Το αν τα δύο μπλοκ μπορούν να συμφωνήσουν για τη διαίρεση των στρατηγικών θέσεων που κατασχέθηκαν από τις κουρδικές δυνάμεις -ή σε ολόκληρη τη Συρία γενικότερα- παραμένει αβέβαιο, ιδιαίτερα καθώς η HTS συνεχίζει να πιέζει για πλήρη ενότητα, σαφώς υπό τη δική της ηγεσία.
Η IS, η οποία παραμένει ενεργή στη Συρία μέσω τόσο των πρακτόρων όσο και των κελιών που κοιμούνται, έχει δηλώσει τη συνεχιζόμενη τζιχάντ της στη χώρα και κατήγγειλε την υπό την ηγεσία του HTS επαναστατική αρχή ως "αποστάτες" που φέρεται να έφεραν στην εξουσία οι "απιστευτικές" δυνάμεις.
Με τον έλεγχο των Κούρδων Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF) να αποδυναμώνονται στα βορειοανατολικά, το IS είναι πιθανό να θέσει το βλέμμα του στις φυλακές και τα στρατόπεδα στη Χασάκα που κατέχουν μαχητές που συνδέονται με το IS και τις οικογένειές τους.
Μια μαζική απελευθέρωση ή διαφυγή από αυτές τις εγκαταστάσεις θα μπορούσε να ενισχύσει σημαντικά τις τάξεις και την ικανότητα της IS να αποσταθεροποιήσει τη Συρία.
Από το ξέσπασμα του Σύριου εμφυλίου πολέμου το 2011 - και της βίαιης καταστολής του Άσαντ για την εξέγερση- η χώρα έχει προσελκύσει ένα ευρύ φάσμα ξένων μαχητών, κληρικών και διεθνικών τζιχαντιστικών ομάδων, που διευκολύνονται από πορώδη σύνορα, ιδιαίτερα μέσω της Τουρκίας.
Για να εδραιώσει τον έλεγχό της στην Idlib, και πιθανώς ως μέρος των συναλλαγών με ξένες δυνάμεις για να περιορίσουν την τζιχαντιστική απειλή στη βόρεια Συρία, η HTS συνέτριψε κάποιες τοπικές και ξένες φατρίες και συν-εδραμάτισε άλλες, ενσωματώνοντάς τις στις δικές της δομές, μετονομάζοντας τις μονάδες τους για να αποκρύψουν την ξένη προέλευσή τους.
Αυτές περιλαμβάνουν μικρότερες φατρίες από την Κεντρική Ασία, τον Καύκασο (Chechens) και την κινεζική μειονότητα Ουιγούρων.
Πολλές από αυτές τις μικρότερες φατρίες, συμπεριλαμβανομένων ανεξάρτητων τζιχαντιστικών ομάδων όπως οι Ansar al-Islam και Ansar al-Tawhid, συμμετείχαν ενεργά στην τελευταία επίθεση, η οποία τονίζει το πιθανό ενδιαφέρον τους για τη διαμόρφωση του μέλλοντος της νέας Συρίας.
Όσον αφορά τα μηνύματα μετά τον Άσαντ, ομάδες όπως η αλ-Κάιντα καθώς και πιο μετριοπαθείς ισλαμιστικές προσωπικότητες και μελετητές έχουν υπενθυμίσει στην HTS την "ικανότητά" της να εξασφαλίσει τη δημιουργία ενός ισλαμικού συστήματος στη Συρία, το οποίο διακρίνεται από μια ισχυρή Σουνιτική ταυτότητα.
Όταν ρωτήθηκε από ανταποκριτή του CNN στις 6 Δεκεμβρίου αν η HTS σκοπεύει να επιβάλει Ισλαμικό σύστημα, η al-Saraa έδωσε χαρακτηριστικά μια απωθητική απάντηση.
Αντί για άμεση "ναι" ή "όχι," δήλωσε, "Άνθρωποι που φοβούνται την Ισλαμική διακυβέρνηση είτε έχουν δει εσφαλμένες εφαρμογές της είτε δεν την κατανοούν σωστά." Αυτή η προσεκτικά διατυπωμένη απάντηση υποδηλώνει ότι το HTS πιθανόν σχεδιάζει να εφαρμόσει την Ισλαμική διακυβέρνηση, αλλά ίσως σε πιο ευέλικτη και απουσιάζουν μορφή.
Αλλά ήδη από τότε που η HTS ανέτρεψε την κυβέρνηση του Άσαντ, οι ιδεολογικές εντάσεις άρχισαν να επανεμφανίζονται μετά την αρχική ευφορία και την ενιαία προσπάθεια για την επίτευξη ενός κοινού στόχου.
Στις 9 Δεκεμβρίου το HTS εξέδωσε διάταγμα για τη χορήγηση αμνηστίας σε πρώην στρατιωτικούς στρατιώτες, αλλά οι σκληροπυρηνικοί στη Συρία κατήγγειλαν την κίνηση ως υπερβολικά "επιεικής" και ασυνεπής με το νόμο της Σαρία, προβαίνοντας στο σημείο να υποκινήσουν την ανυπακοή και να ζητήσουν εκδίκηση εναντίον πρώην κυβερνητικών πιστών, αψηφώντας άμεσα την εντολή HTS.
Το HTS επιχείρησε να αναστατώσει την αναστάτωση εκδίδοντας μια δήλωση που αποσαφηνίζει ότι θα επιδίωκε πρώην κυβερνητικό προσωπικό και πιστούς που εμπλέκονται σε εγκλήματα πολέμου - μια προφανή προσπάθεια να κατευνάσει τους επικριτές.
Ταυτόχρονα, η HTS επιδίωξε να ενισχύσει την εξουσία της, δηλώνοντας ρητά ότι θα τιμωρήσει όποιον αψήφησε το διάταγμα της με το να εμπλακεί σε εκδίκηση εκδικητή.
Ένα άλλο σημείο διαμάχης προέκυψε στις 16 Δεκεμβρίου όταν η al-Saraa ανακοίνωσε σχέδια διάλυσης και αφοπλισμού μαχητικών ομάδων και πολιτοφυλακών στη χώρα, συγκεντρώνοντας τα όπλα στα χέρια του κράτους και μόνο του στρατού.
Και πάλι, οι σκληροπυρηνικοί διαμαρτυρήθηκαν, προτρέποντας τις φατρίες να διατηρήσουν τα όπλα τους.
Υποστήριξαν ότι η κίνηση θα εδραίωνε την εξουσία στο πλαίσιο του HTS, αφήνοντας καμία άλλη ομάδα οπλισμένη να αμφισβητήσει την εξουσία της και ανοίγοντας το δρόμο για τυραννία.
Περαιτέρω δυσαρέσκεια προέκυψε σχετικά με τη μουδιασμένη απάντηση του HTS σε επαναλαμβανόμενες ισραηλινές αεροπορικές επιθέσεις στη Συρία μετά την πτώση του Ασάντ.
Μετά από ημέρες σιωπής, στις 14 Δεκεμβρίου η al-Saraa επέκρινε τις απεργίες, αλλά δήλωσε ότι η ομάδα του δεν είχε καμία πρόθεση να εμπλακεί σε νέες συγκρούσεις, τονίζοντας την τρέχουσα εστίασή της στην ανοικοδόμηση της Συρίας.
Δήλωσε επίσης ότι δεν θα επιτρέψει στη Συρία να χρησιμοποιηθεί ως φορτηγό εκτόξευσης για επιθέσεις κατά του Ισραήλ.
Μερικοί θεωρούσαν αυτή τη στάση αδύναμη και προδοσία των ισλαμιστικών αρχών.
Η απογοήτευσή τους ενισχύθηκε από το πρόσφατο μήνυμα της Αλ Κάιντα που προέτρεψε την HTS να δώσει προτεραιότητα στον αγώνα κατά του Ισραήλ και να εκπληρώσει την "ικανότητά" της να υπερασπιστεί τους Παλαιστίνιους στη Γάζα.
Αυτές οι εντάσεις δείχνουν ότι οι σκληροπυρηνικοί - τόσο εντός των τάξεων της HTS όσο και σε εξωτερικές φατριές - μπορεί να είναι πρόθυμοι να πάρουν όπλα εναντίον της ομάδας αν το θεωρήσουν ότι είναι πολύ μακριά από το όραμά τους για μια νέα θρησκευτική Συρία.
Πολλά από αυτά τα άτομα και φατρίες είναι βαθιά επενδυμένα στη χώρα και είναι απίθανο να εγκαταλείψουν εύκολα τις φιλοδοξίες τους.
Θεωρούν τη Συρία, όπως ακριβώς το Αφγανιστάν υπό τους Ταλιμπάν, ως ένα σχέδιο για ένα ισχυρό ισλαμικό κράτος των Σουνιτών - ένα πρόγραμμα που θα μπορούσε να ασκήσει περιφερειακή επιρροή, ενώ θα μπορούσε να υπηρετεί ως ασφαλές καταφύγιο για διωκόμενους Μουσουλμάνους και τζιχαντιστές φυγάδες.
Υπό την πίεση των φιλελευθέρων και των σκληροπυρηνικών, η al-Saraa και η HTS ακολουθούν μια λεπτή γραμμή σε μια προσπάθεια να μην ανταγωνιστούν και τις δύο πλευρές υπερβολικά και η ανάγκη για ευελιξία φαίνεται να είναι βασική.
Πριν μια βδομάδα η νεαρή γυναίκα που ήθελε μια φωτογραφία της ζητήθηκε να καλύψει τα μαλλιά της.
Αυτή την εβδομάδα η al-Saraa φωτογραφήθηκε με δύο Βρετανούς διπλωμάτες, ένας εκ των οποίων ήταν η Ann Snow, ειδική εκπρόσωπος του Ηνωμένου Βασιλείου για τη Συρία.
Τα μαλλιά της είχαν αποκαλυφθεί.
Κορυφαία πίστωση εικόνας: Το Getty BBC InDepth είναι το νέο σπίτι στην ιστοσελίδα και την εφαρμογή για την καλύτερη ανάλυση και τεχνογνωσία από τους κορυφαίους δημοσιογράφους μας.
Κάτω από μια ξεχωριστή νέα μάρκα, σας φέρνουν φρέσκες προοπτικές που αμφισβητούν υποθέσεις, και βαθιά αναφορά για τα μεγαλύτερα ζητήματα που θα σας βοηθήσουν να καταλάβετε έναν περίπλοκο κόσμο.
Και καλά να επιδεικνύετε περιεχόμενο που προκαλεί σκέψεις από τους ήχους του BBC και το iPlayer επίσης.
Ξεκινούσαν μικρά αλλά σκεπτόμενα μεγάλα, και θέλουμε να ξέρουμε τι νομίζετε - μπορείτε να μας στείλετε τα σχόλιά σας κάνοντας κλικ στο παρακάτω κουμπί.