Ο Λίβανος είναι μια χώρα που γνωρίζει πολύ καλά τον πόλεμο.
Και δεν είναι πρόθυμος για περισσότερα.
Ακόμα φέρει τα σημάδια 15 ετών εμφυλίου πολέμου μεταξύ 1975 και 1990, και του τελευταίου πολέμου μεταξύ της Χεζμπολάχ και του Ισραήλ το 2006.
Αλλά για κάποιους, συμπεριλαμβανομένου του Κυβερνήτη των Βηρυτών Μαρουάν Αμπούντ, το Ισραήλ αισθάνεται ήδη χειρότερα.
Τις τελευταίες 10 ημέρες, η χώρα έχει υποστεί μαζικές απώλειες από βομβαρδισμούς και walkie-talkies, ένα κύμα δολοφονιών στρατιωτικών διοικητών της Χεζμπολάχ, καταστροφικές αεροπορικές επιθέσεις - και τη χρήση βομβών καταφυγίου στη Βηρυτό, η οποία σκότωσε τον ηγέτη της Χεζμπολάχ Χασάν Νασράλα την Παρασκευή.
Είναι η χειρότερη στιγμή που πέρασε η χώρα, είπε ο Αμπούντ, ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με την Χεζμπολάχ.
Νιώθω λυπημένος.
Με σοκάρει ο μεγάλος αριθμός των θυμάτων πολιτών.
Είμαι επίσης σοκαρισμένος από τη σιωπή της διεθνούς κοινότητας - λες και αυτό που συμβαίνει εδώ δεν σημαίνει τίποτα.
Μιλήσαμε στην άκρη της Πλατείας Μαρτύρων της Βηρυτού, όπου πολλές οικογένειες κοιμήθηκαν στο ύπαιθρο χθες το βράδυ μετά την απόδραση από το Ισραήλ χτυπήματα στο νότιο προάστιο της Dohieh - Hezbollahs Heartland.
Παραμένουν στην πλατεία σήμερα - δεν είναι σίγουροι πού να στραφούν για ασφάλεια, όπως πολλοί στο Λίβανο.
Ερωτηθείς τι νόμιζε ότι ήταν το σχέδιο του Ισραήλ, ο κυβερνήτης απάντησε: Δεν ξέρω αλλά το Ισραήλ θέλει να σκοτώσει και να σκοτώσει και να σκοτώσει.
Ο Θεός να προστατέψει αυτή τη χώρα.
Τα αποχαιρετιστήριά του ήταν ζοφερά.
Είναι η πιο θλιβερή μέρα της ζωής μου, είπε, η φωνή του βαριά από τα συναισθήματα.
Λίγα βήματα μακριά συναντήσαμε μια εκτεταμένη οικογένεια, καθισμένη σε γυμνό τσιμέντο, κάτω από τον σκληρό πρωινό ήλιο.
Η Madina Mustafa Ali κουνούσε το επτά μηνών μωρό της Amir στην αγκαλιά της και ξαναζούσε το τραύμα της Παρασκευής το βράδυ.
Έγινε μια έκρηξη, και φοβηθήκαμε, ειδικά για τα παιδιά.
Οπότε το σκάσαμε και ήρθαμε εδώ.
Εδώ κοιμηθήκαμε, είπε.
Μου είπε ότι η οικογένεια θα μείνει στην πλατεία για τώρα γιατί δεν έχουν που αλλού να πάνε.
Άλλοι φεύγουν, μερικοί κατευθύνονται προς το βορρά του Λιβάνου.
Το νότιο τμήμα της χώρας δεν αποτελεί επιλογή - να χτυπηθεί σκληρά.
Οδηγώντας μέσα από την πόλη είδαμε οικογένειες σε κίνηση, μερικοί στριμωγμένοι σε αυτοκίνητα με λεπτά στρώματα δεμένα στην οροφή, άλλοι στοιβάζονται σε μοτοσυκλέτες.
Εδώ κι εκεί, είδαμε ανθρώπους με τα πόδια να μεταφέρουν μερικά υπάρχοντα.
Αυτό είναι το νέο τοπίο της Βηρυτού: επιβιβασμένα καταστήματα, λιγότεροι άνθρωποι και περισσότερος φόβος - ειδικά από τη στιγμή που επιβεβαιώθηκε ο φόνος της Νασραλάχ.
Καθ' όλη τη διάρκεια της μέρας, τα δαμάσκηνα του σκοτεινού καπνού κατακλύζονταν από την Νταχιέ.
Το οχυρό της Χεζμπολάχ φαινόταν πολύ εξασθενημένο σήμερα - οι δύο πιο πολυσύχναστοι δρόμοι ήταν σε μεγάλο βαθμό εγκαταλειμμένοι, και πολλά τετράγωνα διαμερίσματα φαίνονταν άδεια.
Εντοπίσαμε μέλη της Χεζμπολάχ, φρουρώντας μια τοποθεσία αεροπορικής επίθεσης, μια περιοχή που σημαδεύει ένα Καλάσνικοφ.
Αυτό είναι ένα σημάδι έντασης, ή απελπισίας - όπως συνήθως η ένοπλη ομάδα δεν δείχνει τα όπλα της στους δρόμους.
Η Χεζμπολάχ δεν παρακολουθούσε κάθε μας κίνηση σήμερα - ήταν ίσως πιο συγκεντρωμένοι στην απειλή από ψηλά.
Εμείς, επίσης, παρακολουθούσαμε τους ουρανούς, όπου υπήρχαν κηφήνες.
Στην τοποθεσία μιας ισραηλινής απεργίας, είδαμε τον καπνό να ανεβαίνει ακόμα από τα ερείπια ενός εργοστασίου.
Μας είπαν ότι έφτιαξε ρολό κουζίνας, και υπήρχε αρκετό από αυτό τεμαχισμένο στο έδαφος.
Ο Λίβανος έχει μετατραπεί σε εμπόλεμη ζώνη, αλλά υπάρχουν κίνδυνοι που αυξάνονται για ολόκληρη τη Μέση Ανατολή.
Και πολλές ερωτήσεις.
Θα χτυπήσει η Χεζμπολάχ δυνατά το Ισραήλ;
Μπορεί;
Θα επέμβουν οι Ιρανοί υποστηρικτές της;
Μέχρι τώρα δεν βιάστηκαν.
Και θα εμπλακούν περισσότερο οι Τεχεράνης και άλλες περιφερειακές περιφέρειες - στο Ιράκ, τη Συρία και την Υεμένη-;
Τρεις ημέρες εθνικού πένθους πρόκειται να αρχίσουν στο Λίβανο τη Δευτέρα.
Κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος τι άλλο είναι μπροστά.