Ένα ζευγάρι κόκκινα παπούτσια, δύο περιδέραια με χάντρες και ένα βρετανικό νόμισμα 10p είναι από τα λίγα στοιχεία που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην αναγνώριση ενός έφηβου κοριτσιού που βρέθηκε δολοφονημένο στη δυτική Γαλλία πριν από 40 χρόνια.
Ο θάνατός της είναι μία από τις 46 ψυχρές περιπτώσεις που η Ευρωπαϊκή αστυνομία επιδιώκει να λύσει στο πλαίσιο της δεύτερης φάσης μιας εκστρατείας με στόχο την εύρεση των ονομάτων των αγνώστων δολοφονημένων γυναικών.
Η κάλυψη του BBC από την έκκληση του περασμένου έτους βοήθησε στην αναγνώριση μιας Βρετανίδας περίπου 30 χρόνια μετά το φόνο της.
Θέλουμε να αναγνωρίσουμε τις νεκρές γυναίκες, να δώσουμε απαντήσεις στις οικογένειες και να αποδώσουμε δικαιοσύνη στα θύματα, δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας της Ιντερπόλ, ο οποίος συντονίζει την προσπάθεια, σε δήλωσή του την Τρίτη.
Η δεύτερη φάση της εκστρατείας Operation Identify Me περιλαμβάνει περιπτώσεις στις Κάτω Χώρες, τη Γερμανία, το Βέλγιο, τη Γαλλία, την Ιταλία και την Ισπανία.
Λεπτομέρειες για κάθε μία έχουν δημοσιευθεί στην ιστοσελίδα της Ιντερπόλ, μαζί με φωτογραφίες πιθανών αναγνωριστικών στοιχείων και αναπαραστάσεων προσώπου.
Τα περισσότερα θύματα πιστεύεται ότι ήταν ηλικίας μεταξύ 15 και 30 ετών.
Το σώμα του έφηβου με τα κόκκινα παπούτσια, τα περιδέραια με χάντρες και ένα 10p κομμάτι βρέθηκε κάτω από στρώματα φύλλων σε μια πλαγιά κοντά σε ένα χωριό που ονομάζεται Le Cellier το 1982.
Ήταν εκεί για αρκετούς μήνες.
Μιλώντας κοντά στην περιοχή που βρέθηκε, τώρα υπερμεγέθη με βράγχια, τσουκνίδες και καστανιέρες αλόγων, ο ντετέκτιβ Φρανκ Ντάννρολ λέει ότι το πτώμα του έφηβου ήταν τοποθετημένο σαν σκουπίδι.
Δεν υπήρχε κανένας σεβασμός, καμία φροντίδα για αυτήν πριν από το θάνατό της, προσθέτει.
Το νόμισμα των 10p οδήγησε τους ερευνητές να πιστέψουν ότι ήταν είτε Βρετανίδα είτε είχε ταξιδέψει στη Βρετανία πριν από το φόνο της, αν και αναγνωρίζουν ότι θα μπορούσε να το βρει, ή να το έχει δώσει.
Η αστυνομία επέλεξε να μην μπει σε λεπτομέρειες σχετικά με τη φύση του φόνου της για να αποφύγει τους ψεύτικους δράστες από το να αναλάβουν την ευθύνη.
Δυστυχώς, οι έφηβοι δεν μπορούν πλέον να βρεθούν, πράγμα που περιπλέκει το έργο των ανακριτών.
Αν καταφέρουμε να τους βρούμε, θα ήταν δυνατόν να δουλέψουμε στο DNA της για να έχουμε μια σύνδεση με την οικογένεια, λέει η Ντετέκτιβ Ντάννρολ.
Ο συνταξιούχος ντετέκτιβ Alain Brillet εργάστηκε για την υπόθεση εκείνη την εποχή και την περιγράφει ως ένα τριπλό αίνιγμα.
Το πιο παράξενο και πιο απίστευτο πράγμα ήταν ότι είχαμε κάποιον που είχε δολοφονηθεί, επειδή ξέραμε ότι είχε δολοφονηθεί, αλλά ποτέ δεν μπορούσαμε να μάθουμε ποιο ήταν το όνομά της, από πού ήταν, ή ποιος την είχε σκοτώσει, λέει.
Το BBC βρήκε μια γυναίκα που θυμήθηκε τον φόβο ότι η ανακάλυψη του σώματός της πυροδοτήθηκε στο χωριό, αλλά επειδή το θύμα δεν ήταν τοπικό, οι περισσότεροι το ξέχασαν και προχώρησαν.
Η έναρξη της εκστρατείας του Operation Identify Me πέρυσι σηματοδότησε την πρώτη φορά που η Ιντερπόλ είχε δημοσιοποιήσει μια λίστα γνωστή ως "Μαύρες Ανακοινώσεις," αναζητώντας πληροφορίες για αγνώστου ταυτότητας πτώματα.
Τέτοιες ανακοινώσεις είχαν κυκλοφορήσει ιστορικά μόνο στο εσωτερικό του δικτύου των Ιντερπόλ των αστυνομικών δυνάμεων.
Σε όλη την Ευρώπη, η ευκολία της κίνησης λόγω ανοικτών συνόρων, η αύξηση της παγκόσμιας μετανάστευσης και η εμπορία ανθρώπων έχουν οδηγήσει σε περισσότερες εξαφανίσεις εκτός της χώρας τους, αναφέρει η Δρ Σούζαν Χίτσιν, συντονίστρια της μονάδας DNA της Ιντερπόλ.
Αυτές οι γυναίκες έχουν υποστεί διπλή αδικία.
Έχουν γίνει θύματα δύο φορές: έχουν σκοτωθεί από μια πράξη βίας και έχουν αρνηθεί το όνομά τους στο θάνατο, λέει.
Η Ιντερπόλ χρησιμοποιεί στοχευμένα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να διαφημίσει την εκστρατεία σε συγκεκριμένες τοποθεσίες και δημογραφικά στοιχεία.
Η παγκόσμια αστυνομική δύναμη ζήτησε επίσης από τις διασημότητες να μιλήσουν εκ μέρους των άγνωστων, ανώνυμων γυναικών.
Μια άλλη περίπτωση που η Ιντερπόλ ελπίζει ότι οι άνθρωποι μπορεί να είναι σε θέση να βοηθήσουν στην επίλυση είναι αυτή μιας γυναίκας της οποίας το σώμα ανακαλύφθηκε στο Wassenaar στην Ολλανδία πριν από περίπου δύο δεκαετίες.
Η ανακάλυψη ήταν η πρώτη υπόθεση της ολλανδικής ιατροδικαστικής ερευνήτριας Σάντρα Μπάασμπανκ.
Θυμάται να βλέπει τη γυναίκα να ξαπλώνει κάτω σε αμμόλοφους, χωρίς εμφανή σημάδια τραυματισμού ή πάλης.
Ο ντετέκτιβ Μπάασμπανκ λέει ότι η γυναίκα φορούσε καφέ καρό κολάν και κόκκινα γυαλιστερά παπούτσια πατέντας.
Ήταν πολύ καλή, φίλε.
Φορώντας μια κορδέλα και γυαλιά ηλίου.
Τα κουμπιά της είχαν φτιαχτεί και φορούσε κασκόλ, έτσι προσθέτει ο ντετέκτιβ.
Η ιατροδικαστική ανάλυση βρήκε ότι η γυναίκα γεννήθηκε στην Ανατολική Ευρώπη και πέρασε τα τελευταία πέντε χρόνια της ζωής της στη Δυτική Ευρώπη.
Ένα από τα κλειδιά που κουβαλούσε εντοπίστηκε στη Γερμανία.
Ίσως με έκανε καλύτερη σ' αυτό που κάνω.
Ποτέ μην τα παρατάς, είναι το σύνθημά μου.
Είμαι αποφασισμένος στο έργο που κάνω, και ίσως αυτή να είναι ο λόγος για τον οποίο, λέει η Det Baasbank.
Είναι αισιόδοξη ότι η νέα εκστρατεία Identify Me θα βοηθήσει να ανάψουν κάποια νέα στοιχεία και να παράσχουν μια μορφή κλεισίματος.
Και υπάρχει λόγος για την αισιοδοξία της.
Η Ρίτα Ρόμπερτς, μια Βρετανίδα που δολοφονήθηκε στο Βέλγιο, αναγνωρίστηκε όταν η οικογένειά της εντόπισε το χαρακτηριστικό τατουάζ της σε μια έκθεση του BBC με βάση την πρώτη έφεση.
Η τελευταία επαφή που είχε η οικογένειά της ήταν μέσω καρτ ποστάλ τον Μάιο του 1992.
Το πτώμα της βρέθηκε τον επόμενο μήνα.
Όταν είπαν στην οικογένειά της ότι το πτώμα ήταν όντως η Ρίτα, η αδελφή της η Ντόνα λέει ότι έσπασε σε δάκρυα κλαίγοντας.
Για αυτούς, είχε τελειώσει δεκαετίες αβεβαιότητας.
Ενώ ήταν δύσκολο να μάθει για την αδερφή της το θάνατο, λέει ότι ανακουφίζεται όταν νιώθει ότι η Ρίτα είναι σε ειρήνη.
Τώρα που έχει αναγνωριστεί, η οικογένειά της απευθύνει έκκληση στο κοινό για οποιαδήποτε πληροφορία όσο μικρή και αν είναι για να βοηθήσει στην έρευνα.
Και ελπίζουν επίσης ότι και άλλες δολοφονημένες γυναίκες θα ταυτοποιηθούν.
Είναι αδερφές, μητέρες, θείες, λέει η Ντόνα.
Μόνο και μόνο επειδή δεν έχουν ονόματα, δεν υποθέτουμε ότι δεν είναι άνθρωποι.