Η Viktoria Roshchyna εξαφανίστηκε τον Αύγουστο του 2023 σε ένα τμήμα της Ουκρανίας που τώρα καταλαμβάνεται από ρωσικές δυνάμεις.
Χρειάστηκαν εννέα μήνες για να επιβεβαιώσουν οι ρωσικές αρχές ότι ο δημοσιογράφος είχε συλληφθεί.
Δεν έδωσαν κανένα λόγο.
Αυτή την εβδομάδα, ο πατέρας της πήρε ένα γράμμα από το υπουργείο Άμυνας στη Μόσχα και τον ενημέρωσε ότι η Βικτόρια ήταν νεκρή, 27 ετών.
Το έγγραφο ανέφερε ότι το σώμα του δημοσιογράφου θα επιστραφεί σε μία από τις ανταλλαγές που διοργανώθηκαν από τη Ρωσία και την Ουκρανία για στρατιώτες που σκοτώθηκαν στο πεδίο της μάχης.
Η ημερομηνία θανάτου δόθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου.
Και πάλι, δεν υπήρχε εξήγηση.
Αυτό το Σαββατοκύριακο, οι φίλοι συγκεντρώθηκαν για να θυμηθούν τη Βικτόρια στο Μαϊντάν στο κεντρικό Κίεβο.
Ανακατεύτηκαν στα σκαλοπάτια κρατώντας τη φωτογραφία της, με το νεαρό πρόσωπο να χαμογελάει στο μικρό πλήθος.
Είχε τεράστιο θάρρος, μια γυναίκα άρχισε τα αφιερώματα.
Θα μας λείψει πάρα πολύ, είπε ένας άλλος, γυρίζοντας μακριά καθώς τα μάτια της γεμίζουν με δάκρυα.
Οι ιστορίες της Βικτόρια ήταν στιγμιότυπα της ζωής που οι Ουκρανοί δεν έπαιρναν από πουθενά αλλού.
Η αναφορά από κατεχόμενες περιοχές της Ουκρανίας ήταν εξαιρετικά επικίνδυνη, αλλά οι συνάδελφοί της θυμούνται πώς ήταν απελπισμένη να πάει εκεί, ακόμη και μετά την κράτησή της και την κράτηση της για πρώτη φορά, για δέκα ημέρες.
Οι γονείς της συνήθιζαν να τηλεφωνούν και να μας λένε να σταματήσουμε να την αναπτύσσουμε, αλλά εμείς ποτέ δεν την αναπτύξαμε!
Όλοι οι συντάκτες της προσπάθησαν να την σταματήσουν.
Η νεαρή δημοσιογράφος τελικά έγινε ανεξάρτητη για να αναπτύξει τον εαυτό της και όταν πήρε πίσω εφημερίδες θα αγοράσει τις αναφορές της.
Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι ποτέ δεν χρησιμοποίησε ψευδώνυμο παρόλο που έγραψε ανοιχτά για κατεχόμενα εδάφη και αναφέρθηκε σε εκείνους που συνεργάστηκαν με τους Ρώσους ως προδότες.
Ήθελε να δώσει πληροφορίες για το πώς αυτές οι πόλεις ζουν υπό πολιορκία από το ρωσικό στρατό, είπε στο BBC ο Σεβγκίλ Μουσάιβα, αρχισυντάκτης της Ukrayinska Pravda.
Ο πατέρας της Βικτωρίας έχει προηγουμένως περιγράψει πώς ξεκίνησε μέσω Πολωνίας και Ρωσίας τον περασμένο Ιούλιο, με κατεύθυνση την κατεχόμενη Ουκρανία.
Ήταν μια εβδομάδα πριν τηλεφωνήσει για να πει ότι ανακρίθηκε στα σύνορα για αρκετές μέρες.
Το μόνο που ξέρουμε στα σίγουρα μετά από αυτό, είναι ότι μέχρι τον Μάιο ήταν στο Κέντρο Κράτησης No.
2 στο Taganrog της νότιας Ρωσίας μια εγκατάσταση τόσο διαβόητη για τη βάναυση μεταχείριση πολλών Ουκρανών που μερικοί το βάζουν στο ρωσικό Γκουαντάναμο.
Σύμφωνα με την Πρωτοβουλία Media for Human Rights, άλλος ένας Ουκρανός πολίτης που αποφυλακίστηκε από το Taganrog τον περασμένο μήνα έχει πει στην οικογένεια Viktoria.
Τότε, υπήρχε λόγος για ελπίδα.
Ήμουν 100% σίγουρος ότι θα επέστρεφε στις 13 Σεπτεμβρίου φέτος.
Οι πηγές μου μού έδωσαν 100% εγγυήσεις, λέει ο Μουσάιβα, από την Ουκραϊνσκα Πράβντα.
Της είχαν πει ότι η Βικτόρια θα συμπεριληφθεί σε μια από τις περιοδικές ανταλλαγές αιχμαλώτων πολέμου που πραγματοποιούν η Ουκρανία και η Ρωσία, οι οποίες σχεδιάστηκαν για τα μέσα του περασμένου μήνα.
Λοιπόν, τι συνέβη μαζί της στη φυλακή;
Γιατί δεν γύρισε σπίτι; Η Βικτόρια συγκινήθηκε, με μια άλλη Ουκρανή γυναίκα, αλλά ούτε συμπεριλήφθηκε στην ανταλλαγή κρατουμένων.
Αυτό σημαίνει ότι την πήγαν κάπου αλλού, λέει η διευθύντρια της Πρωτοβουλίας ΜΜΕ Τετιάνα Κατριτσένκο.
Λένε στον Λεφόρτοβο.
Γιατί εκεί;
Δεν ξέρουμε.
Λέει ότι δεν είναι κανονική πρακτική μπροστά από μια ανταλλαγή.
Η φυλακή Λεφόρτοβο στη Μόσχα διοικείται από την Υπηρεσία Ασφαλείας της FSB και χρησιμοποιείται για όσους κατηγορούνται για κατασκοπεία και σοβαρά εγκλήματα κατά του κράτους.
Ίσως την πήγαν εκεί για να ξεκινήσει κάποια δικαστική διαδικασία ή έρευνα.
Αυτό συνέβη και σε άλλους πολίτες που απήχθησαν από τον Κέρσον και τη Μελιτόπολη, λέει ο Τετιάνα.
Το BBC κατανοεί ότι ο πατέρας της Βικτόριας είχε μιλήσει μαζί της στη φυλακή στις 30 Αυγούστου.
Κάποια στιγμή, είχε καλέσει απεργία πείνας, αλλά εκείνη τη μέρα ο πατέρας της την παρότρυνε να αρχίσει να τρώει ξανά και συμφώνησε.
Αυτό πρέπει να το ερευνήσουμε.
Σημαίνει επίσης ότι την κατηγορούμε, εν μέρει, και όχι η Ρωσική Ομοσπονδία, όπως θα έπρεπε, η Τετιάνα προειδοποιεί.
Η υπηρεσία πληροφοριών της Ουκρανίας επιβεβαίωσε το θάνατο της Βικτόρια και το γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα άλλαξε την ποινική της υπόθεση από παράνομη κράτηση σε φόνο.
Στη Ρωσία, η Βικτόρια δεν κατηγορήθηκε ποτέ για κανένα έγκλημα και οι συνθήκες της κράτησής της δεν είναι γνωστές.
Ένας πολιτικός δημοσιογράφος... αιχμαλωτίστηκε από τη Ρωσία.
Στη συνέχεια, η Ρωσία στέλνει μια επιστολή ότι πέθανε; Έτσι, ο Ουκρανός βουλευτής Yaroslav Yurchysyn είπε στο BBC στο Κίεβο.
Είναι φόνος.
Μόνο το φόνο ομήρων.
Δεν ξέρω άλλη λέξη. Η Ρωσία δεν έχει σχολιάσει.
Από την έναρξη της ρωσικής εισβολής σε πλήρη κλίμακα, έχουν ληφθεί τεράστιοι αριθμοί πολιτών από περιοχές της Ουκρανίας που η Μόσχα έχει κατακλύσει και ελέγχει τώρα.
Όπως η οικογένεια Βικτόρια, οι απελπισμένοι συγγενείς μένουν με λίγες ή καθόλου πληροφορίες για το πού βρίσκονται ή την ευημερία τους, και δεν έχει ιδέα αν θα γυρίσουν ποτέ σπίτι.
Μέχρι στιγμής, η Πρωτοβουλία Media έχει συνθέσει μια λίστα 1.886 ονομάτων.
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, μεταξύ των οποίων πρώην στρατιώτες και αστυνομικοί και τοπικοί αξιωματούχοι όπως οι δήμαρχοι, λέει ο Τετιάνα.
Και φυσικά μπορεί να υπάρχουν πολλά περισσότερα που δεν ξέρουμε.Αλλά ούτε οι δικηγόροι ούτε ο Ερυθρός Σταυρός έχουν πρόσβαση και ακόμα και αν κάποιος μπορεί να επιβεβαιωθεί η τοποθεσία τους, το να τους πάμε πίσω στο σπίτι είναι σχεδόν αδύνατο: οι πολίτες σπάνια αλλάζουν.
Οι φίλοι και οι συνάδελφοι λένε ότι κέρδισαν την ανάπαυση μέχρι που ερεύνησαν τι συνέβη.
Η ζωή της ήταν το έργο της, λέει η Αντζελίνα Καρυακίνα, πρώην αρχισυντάκτρια στο Hromadske.
Είναι ένας σπάνιος τύπος ανθρώπων που είναι τόσο αποφασισμένοι.Είμαι αρκετά σίγουρος ότι ο τρόπος που θα ήθελε να την θυμόμαστε δεν είναι να στεκόμαστε εδώ και να κλαίμε, αλλά να θυμόμαστε την αξιοπρέπειά της, λέει.
Και νομίζω ότι αυτό που είναι σημαντικό για εμάς τους δημοσιογράφους, είναι να μάθουμε τι δούλευε και να τελειώσουμε την ιστορία της.