Νιώθω άρρωστος αν δεν ψάξω για διαμάντια.
Ο Prakash Sharma, 67 ετών, μιλάει για διαμάντια με πάθος που έχει καθορίσει τη ζωή του τις τελευταίες πέντε δεκαετίες.
Ένας κυνηγός διαμαντιών στην Ινδία είναι η κεντρική πολιτεία της Madhya Pradesh, περνά το μεγαλύτερο μέρος της μέρας του στα ορυχεία της επαρχίας Panna.
Η Πάννα είναι ανάμεσα στις πιο καθυστερημένες περιοχές - οι κάτοικοί της αντιμετωπίζουν φτώχεια, λειψυδρία και ανεργία.
Αλλά επίσης το σπίτι της για τα περισσότερα από την Ινδία..................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................
Ενώ τα περισσότερα ορυχεία διαχειρίζεται η ομοσπονδιακή κυβέρνηση, οι κρατικοί αξιωματούχοι νοικιάζουν μικρά τμήματα γης σε υποψήφιους ανθρακωρύχους κάθε χρόνο σε ονομαστικές τιμές.
Η περιοχή έχει τη χώρα μόνο μηχανοκίνητο ορυχείο διαμαντιών.
Ωστόσο, κάποτε γνωστά για τα μεγάλα και σπάνια ευρήματα της, τα μεταλλεία διαμαντιών της Πάννας έχουν καταρρεύσει τώρα.
Τα αποθέματα του έχουν εξαντληθεί λόγω υπερεξουδετερώσεων όλα αυτά τα χρόνια.
Παρά την παρακμή αυτή, οι ελπιδοφόροι ανθρακωρύχοι συνεχίζουν την αναζήτησή τους.
Πρέπει να παραδώσουν τα ευρήματά τους στο γραφείο διαμαντιών της κυβέρνησης, το οποίο αξιολογεί τις πέτρες και τις πουλάει σε δημοπρασία.
Μετά την αφαίρεση των δικαιωμάτων και των φόρων, τα έσοδα αποστέλλονται πίσω στους ανθρακωρύχους, μια γλυκιά αμοιβή για το ακούραστο σκάψιμο τους.
Ο κ. Σάρμα λέει ότι άρχισε να ψάχνει για διαμάντια το 1974, αμέσως μετά το τέλος του σχολείου, ακολουθώντας τα βήματα του πατέρα του, ο οποίος κάποτε ήταν διάσημος κυνηγός διαμαντιών στο χωριό του.
Σύντομα χτύπησε το τζάκποτ αφού βρήκε ένα διαμάντι έξι καρατίων, το οποίο άξιζε μια περιουσία πριν 50 χρόνια.
Αυτό, λέει, τροφοδοτούσε ένα πάθος μέσα του για να συνεχίσει να ψάχνει για περισσότερα.
Ήθελα να συνεχίσω να το κάνω αυτό αντί να βρω μια δουλειά της κυβέρνησης με χαμηλό μισθό, λέει.
Ο κ. Sharma είναι ανάμεσα σε χιλιάδες άνδρες - νέους και ηλικιωμένους- που περνούν τις μέρες τους στα ορυχεία, ελπίζοντας να χτυπήσουν πλούσιους και να ξεφύγουν από τον κύκλο της φτώχειας.
Οι ανθρακωρύχοι αρχίζουν να σκάβουν χαλίκι τις πρώτες πρωινές ώρες.
Στη συνέχεια πλένουν, στεγνώνουν και κοσκινίζουν μέσα από αυτό ψάχνοντας για διαμάντια μέχρι το ηλιοβασίλεμα.
Οι οικογένειές τους τους βοηθούν στη δουλειά τους.
Είναι ένα σωματικά απαιτητικό καθήκον - αλλά για τους ανθρώπους της Πάννας, είναι ένα εγγενές μέρος της ζωής τους, συζητήσεις και ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον.
Για πολλούς, το κυνήγι διαμαντιών είναι μια οικογενειακή παράδοση που περνά μέσα από γενιές.
Shyamlal Jatav, 58 ετών, προέρχεται από μια τέτοια οικογένεια.
Ο παππούς του ξεκίνησε το έργο και τώρα ο γιος του το συνεχίζει, ισορροπώντας τις σπουδές του ενώ εργαζόταν με μερική απασχόληση στα ορυχεία.
Ο κ. Jatav λέει ότι ο παππούς του βρήκε πολλά διαμάντια, αλλά εκείνες τις μέρες, δεν πουλούσαν για πολλά.
Αλλά τα πράγματα είναι διαφορετικά τώρα, με μερικές από αυτές τις πέτρες που πωλούν για δεκάδες εκατομμύρια ρουπίες.
Ο Ράζα Γκάουντ είναι από τους λίγους που στάθηκαν τυχεροί.
Ένας εργάτης κατ' επάγγελμα, ήταν βαθιά χρεωμένος όταν βρήκε ένα τεράστιο διαμάντι 19.22 καρατίων τον Ιούλιο.
Πούλησε το διαμάντι σε μια κυβερνητική δημοπρασία για περίπου 8 εκατομμύρια ρουπίες (95.178, 72.909).
Ο κ. Γκάουντ είπε ότι νοικιάζει νάρκες για πάνω από 10 χρόνια με την ελπίδα να βρει ένα διαμάντι.
Η Ινδία πάντα έπαιζε βασικό ρόλο στη βιομηχανία διαμαντιών.
Για περισσότερα από 3.000 χρόνια, ήταν η μοναδική πηγή διαμαντιών στον κόσμο.
Αυτό άλλαξε τον 18ο αιώνα με ανακαλύψεις στη Βραζιλία και τη Νότια Αφρική.
Αλλά η κληρονομιά του Πάννα ως κόμβου για διαμάντια έχει αντέξει.
Το ορυχείο Majhgawan, που λειτουργεί από την κρατική ελεγχόμενη National Mineral Development Corporation (NMDC), είναι η χώρα που είναι μόνο οργανωμένη πηγή παραγωγής διαμαντιών.
Η NMDC άρχισε να εξορύσσεται το 1968 και το 2024 είχε εξαγάγει πάνω από 1,3 εκατομμύρια καράτια διαμαντιών.
Αν και ο καθένας μπορεί να ορυχείο διαμάντια στην Πάννα - ότι επίσης σε φθηνή τιμή - οι περισσότεροι κυνηγοί αποφεύγουν να πάρουν την επίσημη διαδρομή για να πουλήσουν το θησαυρό τους.
Αρκετοί κάτοικοι είπαν στο BBC Χίντι ότι υπήρχε μια μεγάλη αγορά για παράνομα εξορυσσόμενα διαμάντια - αλλά τα ακριβή στοιχεία του εμπορίου είναι άγνωστα.
Ένας έμπορος μαύρης αγοράς, ο οποίος δεν ήθελε να ονομαστεί, είπε ότι οι άνθρωποι πωλούν παράνομα τα ευρήματά τους για να αποφύγουν τους φόρους και να διασφαλίσουν τις γρήγορες πληρωμές.
Αν περάσουν από επίσημα κανάλια, πληρώνονται μόνο μετά την πώληση του διαμαντιού σε δημοπρασία, η οποία μερικές φορές μπορεί να πάρει χρόνια, είπε.
Ο Ravi Patel, αξιωματικός εξόρυξης της Πάννας, αναφέρει ότι οι αρχές έχουν λάβει μέτρα για τον περιορισμό των παράνομων πωλήσεων, αλλά είναι δύσκολο να τις εντοπίσουμε επειδή τα περισσότερα από τα διαμάντια που εξορύσσονται είναι σχετικά μικρά και δεν φέρνουν υψηλές τιμές.
Αξιωματούχοι παραδέχονται ότι έχει σημειωθεί μείωση του αριθμού των διαμαντιών που έχουν κατατεθεί για δημόσιες δημοπρασίες.
Το 2016, το γραφείο έλαβε 1.133 διαμάντια, αλλά οι αριθμοί συρρικνώθηκαν σε μόλις 23 το 2023.
Ο Ανούπαμ Σινγκ, κυβερνητικός αξιολογητής διαμαντιών στην Πάννα, λέει ότι οι περιορισμοί στα ορυχεία βρίσκονται πίσω από αυτή την παρακμή.
Το τμήμα του δάσους σηματοδότησε σημαντικές ζώνες, μετατρέποντάς τις σε περιοχές χωρίς επιστροφή για τους κυνηγούς διαμαντιών, δήλωσε ο κ. Singh.
Υπάρχουν περισσότερες από 50 τίγρεις που ζουν στο αποθεματικό Panna Tiger και οι πρόσφατες κυβερνητικές προσπάθειες για τη διατήρηση του πληθυσμού τους έχουν παρουσιάσει πολλές προκλήσεις στους ανθρακωρύχους.
Οι ανθρακωρύχοι διαμαντιών που κάποτε λειτουργούσαν εντός δασικών περιοχών, συμπεριλαμβανομένης της ζώνης ασφαλείας του αποθέματος, απαγορεύονται από την εξόρυξη εκεί και κινδυνεύουν να αντιμετωπίσουν σοβαρές ποινές σε περίπτωση αλίευσης.
Αλλά παρά τις δυσκολίες και τις προκλήσεις, χιλιάδες άνδρες συνεχίζουν να εργάζονται στα ρηχά ορυχεία, ελπίζοντας να ανατρέψουν τη μοίρα τους.
Ο Prakash Majumdar άρχισε να ψάχνει για διαμάντια το 2020 μετά το κλείσιμο του Covid-19 αφαίρεσε όλες τις δουλειές εργασίας και γεωργίας στην πατρίδα του.
Απελπισμένος και αγωνιζόμενος να ταΐσει την οικογένειά του, ο κ. Majumdar βρήκε το πρώτο του διαμάντι αξίας 2,9 εκατ. ρουπίες μέσα σε ένα μήνα εξόρυξης.
Πολλά άλλαξαν από τότε - η οικογένειά του έχει μετακομίσει τώρα σε ένα συγκεκριμένο σπίτι και έχει γίνει ο εκλεγμένος αρχηγός του χωριού.
Ωστόσο, η αμείλικτη αναζήτησή του για περισσότερα συνεχίζεται.
Το κυνήγι του διαμαντιού θα παραμείνει μέρος της ζωής μου και δεν πρόκειται να πάω πουθενά μέχρι να το χτυπήσω πλούσιο, είπε.