Το όνομα Shapurji Saklatvala μπορεί να μην είναι αυτό που βγαίνει από τα βιβλία της ιστορίας στους περισσότερους ανθρώπους.
Αλλά όπως και με κάθε καλή ιστορία από το παρελθόν, ο γιος του εμπόρου βαμβακιού -που είναι μέλος της Ινδικής, εξαιρετικά πλούσιας φυλής Τάτα - έχει μεγάλη ιστορία.
Σε κάθε στροφή, φαίνεται ότι η ζωή του ήταν μια συνεχής πάλη, περιφρόνηση και επιμονή.
Δεν μοιράστηκε ούτε το επώνυμο των εύπορων ξαδέλφων του, ούτε το πεπρωμένο τους.
Σε αντίθεση με αυτούς, δεν θα πήγαινε για να διοικήσει τον Όμιλο Tata, ο οποίος είναι σήμερα μια από τις μεγαλύτερες επιχειρηματικές αυτοκρατορίες του κόσμου και κατέχει εμβληματικές βρετανικές μάρκες όπως Jaguar Land Rover και Tetley Tea.
Αντ' αυτού έγινε ένας ειλικρινής και ισχυρός πολιτικός που άσκησε πιέσεις για την ελευθερία των Ινδιών στην καρδιά της αποικιακής αυτοκρατορίας της -του Βρετανικού Κοινοβουλίου- και μάλιστα συγκρούστηκε με τον Μαχάτμα Γκάντι.
Αλλά πώς ο Σακλάτβαλα, γεννημένος σε οικογένεια επιχειρηματιών, ακολούθησε ένα τόσο διαφορετικό μονοπάτι από τους συγγενείς του;
Και πώς έσκασε ένα μονοπάτι για να γίνει ένας Βρετανός πρώτος Ασιάτης βουλευτής;
Η απάντηση είναι τόσο περίπλοκη όσο η σχέση του Σακλάτβαλα με την οικογένειά του.
Saklatvala ήταν ο γιος του Dorabji, έμπορος βαμβακιού, και Jerbai, η νεότερη κόρη του Jamsetji Nusserwanji Tata, ο οποίος ίδρυσε τον Όμιλο Tata.
Όταν ο Saklatvala ήταν 14 ετών, η οικογένειά του μετακόμισε στο Esplanade House στη Βομβάη για να ζήσει με τον αδελφό Jerbais (του οποίου το όνομα ήταν επίσης Jamsetji) και την οικογένειά του.
Οι γονείς του Σακλάτβαλας χωρίστηκαν όταν ήταν νέος και έτσι, ο νεότερος Τζαμσέτζι έγινε η κύρια πατρική φιγούρα στη ζωή του.
Ο Jamsetji ήταν πάντα ιδιαίτερα λάτρης του Shapurji και είδε σε αυτόν από πολύ μικρή ηλικία τις δυνατότητες των μεγάλων δυνατοτήτων? Του έδωσε πολλή προσοχή και είχε μεγάλη πίστη στις ικανότητές του, τόσο ως αγόρι όσο και ως άντρας, Saklatvalas κόρη, Sehri, γράφει στην Πέμπτη Εντολή, μια βιογραφία του πατέρα της.
Αλλά η αγάπη του Τζαμσετζή για τον Σακλάτβαλα έκανε τον μεγαλύτερο γιο του, τον Ντόραμπ, να δυσανασχετεί με τον νεότερο ξάδερφό του.
Ως αγόρια και ως άνδρες, ήταν πάντα ανταγωνιστικοί μεταξύ τους · το ρήγμα δεν θεραπεύτηκε ποτέ, γράφει ο Σέρι.
Θα οδηγούσε τελικά στον Ντόραμπ να περιορίσει το ρόλο του Σακλάτβαλα στις οικογενειακές επιχειρήσεις, παρακινώντας τον να ακολουθήσει διαφορετικό δρόμο.
Αλλά εκτός από τη δυναμική της οικογένειας, η Saklatvala επηρεάστηκε επίσης βαθιά από την καταστροφή που προκάλεσε η βουβωνική πανούκλα στη Βομβάη στα τέλη της δεκαετίας του 1890.
Είδε πώς η επιδημία επηρέασε δυσανάλογα τους φτωχούς και τις εργατικές τάξεις, ενώ εκείνοι στα ανώτερα στρώματα της κοινωνίας, συμπεριλαμβανομένης της οικογένειάς του, παρέμειναν σχετικά αλώβητοι.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Saklatvala, ο οποίος ήταν φοιτητής του κολεγίου, συνεργάστηκε στενά με τον Waldemar Haffkine, έναν Ρώσο επιστήμονα που έπρεπε να εγκαταλείψει τη χώρα του λόγω της επαναστατικής, αντι-τσαριστικής πολιτικής του.
Ο Haffkine ανέπτυξε ένα εμβόλιο για την καταπολέμηση της πανούκλας και ο Saklatvala πήγε από πόρτα σε πόρτα, πείθοντας τους ανθρώπους να εμβολιαστούν.
Οι απόψεις τους είχαν πολλά κοινά · και χωρίς αμφιβολία αυτή η στενή σχέση μεταξύ του ιδεαλιστή παλαιότερου επιστήμονα και του νεαρού, συμπονετικού μαθητή, πρέπει να βοήθησε να σχηματιστούν και να αποκρυσταλλώσουν τις πεποιθήσεις του Σαπούρτζι, ο Σέρι γράφει στο βιβλίο.
Μια άλλη σημαντική επιρροή ήταν η σχέση του με τη Σάλι Μαρς, μια σερβιτόρα που θα παντρευόταν το 1907.
Ο Μαρς ήταν το τέταρτο από τα 12 παιδιά, που έχασαν τον πατέρα τους πριν γίνουν ενήλικες.
Η ζωή ήταν σκληρή στο σπίτι του Μαρς καθώς όλοι έπρεπε να δουλέψουν σκληρά για να τα βγάλουν πέρα.
Αλλά ο καλοπιασμένος Σακλάτβαλα τραβήχτηκε προς τον Μαρς και κατά τη διάρκεια της ερωτοτροπίας τους, εκτέθηκε στις δυσκολίες της εργατικής τάξης των Βρετανών μέσω της ζωής της.
Η Σέρι γράφει ότι ο πατέρας της επηρεάστηκε επίσης από τις ανιδιοτελείς ζωές των Ιησουιτών ιερέων και καλόγριων κάτω από τις οποίες σπούδαζε στη διάρκεια των σχολικών και κολλεγίων του.
Έτσι, αφού ο Σακλάτβαλα ταξίδεψε στο Ηνωμένο Βασίλειο το 1905, βυθίστηκε στην πολιτική με σκοπό να βοηθήσει τους φτωχούς και τους περιθωριοποιημένους.
Εντάχθηκε στο Εργατικό Κόμμα το 1909 και 12 χρόνια αργότερα, το Κομμουνιστικό Κόμμα.
Ενδιαφερόταν βαθιά για τα δικαιώματα της εργατικής τάξης, στην Ινδία και στη Βρετανία, και πίστευε ότι μόνο ο σοσιαλισμός -και όχι οποιοδήποτε ιμπεριαλιστικό καθεστώς- θα μπορούσε να εξαλείψει τη φτώχεια και να δώσει λόγο στους ανθρώπους στη διακυβέρνηση.
Οι ομιλίες του Σακλάτβαλα έγιναν καλοδεχούμενες και σύντομα έγινε δημοφιλής.
Το 1922, εκλέχθηκε στο κοινοβούλιο και θα υπηρετούσε ως βουλευτής για σχεδόν επτά χρόνια.
Στη διάρκεια αυτής της περιόδου, υπερασπιζόταν ένθερμα την ελευθερία των Ινδιών.
Τόσο ένθερμες ήταν οι απόψεις του ώστε ένας Βρετανός-Ινδιάνος βουλευτής από το Συντηρητικό Κόμμα τον θεωρούσε επικίνδυνο ριζοσπαστικό κομμουνιστή.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του ως βουλευτής, έκανε επίσης ταξίδια στην Ινδία, όπου πραγματοποίησε ομιλίες για να παροτρύνει την εργατική τάξη και τους νέους εθνικιστές να διεκδικήσουν τον εαυτό τους και να υποσχεθούν την υποστήριξή τους για το κίνημα της ελευθερίας.
Βοήθησε επίσης να οργανωθεί και να χτιστεί το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ινδίας στις περιοχές που επισκέφθηκε.
Οι επίμονες απόψεις του για τον κομμουνισμό συχνά συγκρούονταν με τον Μαχάτμα Γκάντις που δεν ήταν βίαιος για να νικήσει τον κοινό τους αντίπαλο.
Αγαπητέ σύντροφε Γκάντι, είμαστε και οι δύο αρκετά ασταθείς ώστε να επιτρέψουμε ο ένας στον άλλον να είναι αγενής για να εκφράσει ελεύθερα τον εαυτό του σωστά, έγραψε σε ένα από τα γράμματά του στον Γκάντι, και προχώρησε χωρίς λόγια για την ενόχληση του με το κίνημα μη συνεργασίας του Γκάντι και να επιτρέψει στους ανθρώπους να τον αποκαλούν Μαχάτμα (ένα σεβαστό πρόσωπο ή φασκόμηλο).
Αν και οι δύο δεν κατέληξαν ποτέ σε συμφωνία, παρέμειναν εγκάρδια μεταξύ τους και ενωμένοι στον κοινό τους στόχο να ανατρέψουν τη βρετανική διακυβέρνηση.
Οι φλογερές ομιλίες του Σακλάτβαλα στην Ινδία αναστάτωσαν τους Βρετανούς αξιωματούχους και του απαγορεύτηκαν να ταξιδέψει στην πατρίδα του το 1927.
Το 1929, έχασε την έδρα του στο κοινοβούλιο, αλλά συνέχισε να αγωνίζεται για την ανεξαρτησία της Ινδίας.
Ο Σακλάτβαλα παρέμεινε σημαντική προσωπικότητα στη βρετανική πολιτική και το Ινδικό εθνικιστικό κίνημα μέχρι το θάνατό του το 1936.
Αποτεφρώθηκε και οι στάχτες του θάφτηκαν δίπλα στους γονείς του και ο Τζαμσέτζι Τατά σ'ένα νεκροταφείο στο Λονδίνο - ενώνοντάς τον για άλλη μια φορά με την Τάτα φατρία και την κληρονομιά τους.