Η επίθεση του Ισραήλ στο Ιράν βαθαίνει τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή.
Αποφεύγοντας ή διακινδυνεύοντας μια ακόμα χειρότερη κλιμάκωση βρίσκεται στο επίκεντρο των αποφάσεων που λαμβάνονται από τον ανώτατο ηγέτη του Ιράν, τον Αγιατολάχ Αλί Χαμενέι και τους βασικούς συμβούλους του.
Πρέπει να αποφασίσουν για το λιγότερο κακό μιας σειράς δύσκολων επιλογών.
Στο ένα άκρο του φάσματος χτυπάει πίσω με ένα άλλο κύμα βαλλιστικών πυραύλων.
Το Ισραήλ έχει ήδη απειλήσει να εκδικηθεί ξανά αν συμβεί αυτό.
Από την άλλη πλευρά, αποφασίζει να χαράξει μια γραμμή κάτω από τις καταστροφικές ανταλλαγές άμεσων απεργιών στα αντίστοιχα εδάφη τους.
Ο κίνδυνος για το Ιράν αν κρατάει τα πυρά του είναι αυτός που φαίνεται αδύναμος, εκφοβισμένος και αποθαρρυνμένος από το Ισραήλ από τη στρατιωτική δύναμη και την πολιτική αποφασιστικότητα, υποστηριζόμενος από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Τελικά, ο ανώτατος ηγέτης και οι σύμβουλοι του είναι πιθανό να λάβουν την απόφαση ότι, κατά την άποψή τους, βλάπτει λιγότερο την επιβίωση του Ισλαμικού καθεστώτος του Ιράν.
Τα επίσημα μέσα ενημέρωσης του Ιράν κατά τις ώρες πριν και μετά τις επιθέσεις του Ισραήλ μετέφεραν απερίσκεπτες δηλώσεις ότι, στην ονομαστική τους αξία, η απόφαση να απαντήσουν είχε ήδη ληφθεί.
Η γλώσσα του μοιάζει με το Ισραήλ, αναφέροντας το δικαίωμά του να υπερασπιστεί τον εαυτό του ενάντια στην επίθεση.
Αλλά τα ρίσκα είναι τόσο υψηλά που το Ιράν μπορεί να αποφασίσει να γυρίσει πίσω τις απειλές του.
Αυτή είναι η ελπίδα του πρωθυπουργού της Βρετανίας Sir Keir Starmer, ο οποίος έπεσε πίσω από την Αμερική, επιμένοντας ότι το Ισραήλ έχει ενεργήσει σε αυτοάμυνα.
Είμαι σαφής ότι το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό του ενάντια στην ιρανική επίθεση, δήλωσε.
Είμαι εξίσου σαφής ότι πρέπει να αποφύγουμε περαιτέρω περιφερειακή κλιμάκωση και να παροτρύνουμε όλες τις πλευρές να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση.
Το Ιράν δεν πρέπει να απαντήσει.
Οι ίδιες οι δηλώσεις του Ιράν ήταν συνεπείς από τη στιγμή που ο βαλλιστικός πύραυλος του στο Ισραήλ την 1η Οκτωβρίου.
Πριν από μια εβδομάδα, ο υπουργός Εξωτερικών του Ιράν Abbas Araghchi δήλωσε στο δίκτυο NTV της Τουρκίας ότι οποιαδήποτε επίθεση στο Ιράν θα θεωρηθεί ότι θα περάσει μια κόκκινη γραμμή για εμάς.
Μια τέτοια επίθεση δεν θα μείνει αναπάντητη. Ώρες πριν από τις ισραηλινές απεργίες, ο εκπρόσωπος Τύπου του ιρανικού υπουργείου Εξωτερικών Esmail Baqai δήλωσε: Οποιαδήποτε επίθεση από το ισραηλινό καθεστώς εναντίον του Ιράν θα αντιμετωπιστεί με πλήρη δύναμη.
Είπε ότι ήταν εξαιρετικά παραπλανητικό και αβάσιμες οι υποδείξεις ότι το Ιράν δεν θα αντιδράσει σε περιορισμένη ισραηλινή επίθεση.
Δεδομένου ότι το ισραηλινό αεροσκάφος επέστρεφε στη βάση του Υπουργείου Εξωτερικών του Ιράν, επικαλέστηκε το δικαίωμά του για αυτοάμυνα, όπως κατοχυρώνεται στο άρθρο 51 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.
Μια δήλωση ανέφερε ότι το Ιράν πίστευε ότι ήταν τόσο δικαίωμα όσο και υποχρέωση να απαντήσει σε ξένες πράξεις επιθετικότητας.
Το Ισραήλ έχει θέσει τον ρυθμό κλιμάκωσης από την άνοιξη.
Βλέπει το Ιράν ως τον κρίσιμο υποστηρικτή των επιθέσεων της Χαμάς που σκότωσαν περίπου 1.200 ανθρώπους - Ισραηλινούς και περισσότερους από 70 αλλοδαπούς- στις 7 Οκτωβρίου πέρυσι.
Φοβούμενος ότι το Ισραήλ αναζητούσε την ευκαιρία να χτυπήσει, το Ιράν σήμανε επανειλημμένα ότι δεν ήθελε πλήρη πόλεμο με το Ισραήλ.
Αυτό δεν σήμαινε ότι ήταν έτοιμη να σταματήσει τη συνεχή, συχνά θανατηφόρα, αλλά χαμηλότερη πίεση στο Ισραήλ και στους συμμάχους του.
Οι άντρες στην Τεχεράνη πίστευαν ότι είχαν καλύτερη ιδέα από τον πόλεμο.
Αντ' αυτού, το Ιράν χρησιμοποίησε τους συμμάχους και τους πληρεξούσιους στον λεγόμενο άξονα αντίστασης για να επιτεθεί στο Ισραήλ.
Οι Χούθι στην Υεμένη μπλοκάρουν και καταστρέφουν τη ναυτιλία στην Ερυθρά Θάλασσα.
Η Χεζμπολάχ έριξε πυρά από το Λίβανο και ανάγκασε τουλάχιστον 60.000 Ισραηλινούς να βγουν από τα σπίτια τους.
Έξι μήνες μετά τον πόλεμο, τα αντίποινα του Ισραήλ ανάγκασαν ίσως διπλάσιους Λιβανέζους από τα σπίτια τους στο νότο, αλλά το Ισραήλ ήταν έτοιμο να κάνει πολύ περισσότερα.
Προειδοποίησε ότι αν η Χεζμπολάχ δεν κρατούσε τη φωτιά της στο Ισραήλ και δεν θα επέστρεφε από τα σύνορα θα ενεργούσε.
Όταν αυτό δεν συνέβη, το Ισραήλ αποφάσισε να ξεφύγει από ένα πεδίο μάχης που είχε διαμορφωθεί από το Ιράν και ήταν περιορισμένος, αλλά επίπονος πόλεμος.
Έριξε μια σειρά από ισχυρά χτυπήματα που έδιωξαν το Ισλαμικό καθεστώς στην Τεχεράνη από την ισορροπία και άφησε τη στρατηγική του σε χτυπήματα.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, μετά τις τελευταίες ισραηλινές απεργίες, οι Ιρανοί ηγέτες έχουν μόνο δύσκολες επιλογές.
Το Ισραήλ ερμήνευσε το Ιράν ως απροθυμία να πολεμήσει έναν ολοκληρωτικό πόλεμο ως αδυναμία, και ανέβασε την πίεση τόσο στο Ιράν όσο και στον άξονά του.
Οι διοικητές του πρωθυπουργού Βενιαμίν Νετανιάχου και του Ισραήλ μπορούσαν να ρισκάρουν.
Είχαν την αδιαμφισβήτητη υποστήριξη του Προέδρου Joe Biden, ένα δίχτυ ασφαλείας που ήρθε όχι μόνο με τη μορφή μαζικών παραδόσεων πυρομαχικών, αλλά με την απόφασή του να στείλει σημαντικές αμερικανικές θαλάσσιες και αεροπορικές ενισχύσεις στη Μέση Ανατολή για να υποστηρίξει τη δέσμευση των ΗΠΑ να υπερασπιστούν το Ισραήλ.
Την 1η Απριλίου μια ισραηλινή αεροπορική επιδρομή κατέστρεψε μέρος της διπλωματικής ένωσης του Ιράν στη Δαμασκό, τη συριακή πρωτεύουσα.
Σκότωσε έναν ανώτερο ιρανό διοικητή, τον ταξίαρχο Mohammed Reza Zahedi, μαζί με άλλους ανώτερους αξιωματικούς από το ιρανικό σώμα της Ισλαμικής Επαναστατικής Φρουράς (IRGC).
Οι Αμερικανοί ήταν έξαλλοι που δεν είχαν προειδοποιηθεί και δεν είχαν το χρόνο να θέσουν τις δυνάμεις τους σε εγρήγορση.
Αλλά η υποστήριξη του Τζο Μπάιντεν δεν αμφιταλαντεύτηκε καθώς το Ισραήλ αντιμετώπισε τις συνέπειες των πράξεών του.
Στις 13 Απριλίου, το Ιράν επιτέθηκε με μη επανδρωμένα αεροσκάφη, κρουαζιέρα και βαλλιστικούς πυραύλους.
Οι περισσότεροι καταρρίφθηκαν από τις άμυνες του Ισραήλ, με σημαντική βοήθεια από τις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Γαλλίας και της Ιορδανίας.
Ο Μπάιντεν προφανώς ζήτησε από το Ισραήλ να λάβει τη νίκη ελπίζοντας ότι θα μπορούσε να σταματήσει αυτό που είχε γίνει η πιο επικίνδυνη στιγμή στον πόλεμο της Μέσης Ανατολής.
Όταν το Ισραήλ περιόρισε την αντίδρασή του σε μια απεργία σε μια περιοχή αεροπορικής άμυνας, το σχέδιο Μπάιντενς φαινόταν να λειτουργεί.
Αλλά από το καλοκαίρι, το Ισραήλ έχει κλιμακώσει επανειλημμένα τον πόλεμο με το Ιράν και τον άξονά του από συμμάχους και πληρεξούσιους.
Τα μεγαλύτερα χτυπήματα έγιναν σε μεγάλη επίθεση εναντίον του Ιράν, του σημαντικότερου συμμάχου της Χεζμπολάχ στο Λίβανο.
Το Ιράν είχε δαπανήσει χρόνια κατασκευάζοντας το οπλοστάσιο της Χεζμπολάχ ως βασικό μέρος της μελλοντικής του άμυνας.
Η ιδέα ήταν μια ισραηλινή επίθεση κατά του Ιράν θα αποτρεπόταν από τη γνώση ότι η Χεζμπολάχ θα σφυροκόπησε το Ισραήλ από τα σύνορα του Λιβάνου.
Αλλά το Ισραήλ προχώρησε πρώτα, υλοποιώντας σχέδια που είχε αναπτύξει από τότε που η Χεζμπολάχ το πάλεψε μέχρι τέλους στον πόλεμο του 2006.
Ανατίναξε μπουμπούκια παγιδευμένα βομβαρδιστικά και walkie talkies είχε εξαπατήσει Hezbollah για να αγοράσει, εισέβαλε στο Νότιο Λίβανο και σκότωσε Hezbollah ηγέτης του Sheikh Hasan Nasrallah, ένας άνθρωπος που ήταν σύμβολο προκλητικής αντίστασης στο Ισραήλ για δεκαετίες.
Οι αρχές στη Βηρυτό λένε ότι οι επιθέσεις του Ισραήλ στο Λίβανο έχουν μέχρι στιγμής σκοτώσει περισσότερους από 2.500 ανθρώπους, έχουν εκτοπίσει περισσότερα από 1,2 εκατομμύρια και έχουν προκαλέσει τεράστιες ζημιές σε μια χώρα που ήδη γονατίζει μετά την κατάρρευση της οικονομίας της.
Η Χεζμπολάχ εξακολουθεί να μάχεται και να σκοτώνει Ισραηλινούς στρατιώτες στο Λίβανο και να ρίχνει μεγάλους αριθμούς πυραύλων.
Αλλά ξεσηκώνεται αφού έχασε τον αρχηγό του και μεγάλο μέρος του οπλοστασίου του.
Αντιμέτωποι με την σχεδόν κατάρρευση της στρατηγικής του, το Ιράν κατέληξε στο συμπέρασμα ότι έπρεπε να ανταποδώσει.
Το να επιτρέψει στους συμμάχους του να πολεμήσουν και να πεθάνουν χωρίς ανταπόκριση θα κατέστρεφε τη θέση του ως ηγέτης των αντι-Ισραηλινών και αντι-δυτικών δυνάμεων στην περιοχή.
Η απάντησή του ήταν μια πολύ μεγαλύτερη επίθεση βαλλιστικών πυραύλων στο Ισραήλ την 1η Οκτωβρίου.
Οι αεροπορικές επιδρομές την Παρασκευή 25 Οκτωβρίου ήταν η απάντηση του Ισραήλ.
Χρειάστηκαν περισσότερο χρόνο για να έρθουν από ό, τι περίμεναν πολλοί.
Οι διαρροές ισραηλινών σχεδίων θα μπορούσαν να είναι ένας παράγοντας.
Το Ισραήλ διεξάγει επίσης μεγάλη επίθεση στη βόρεια Γάζα.
Ο αρχηγός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του ΟΗΕ Βόλκερ Τερκ το αποκάλεσε η πιο σκοτεινή στιγμή του πολέμου της Γάζας, με τον ισραηλινό στρατό να υποβάλλει έναν ολόκληρο πληθυσμό σε βομβαρδισμούς, πολιορκίες και κίνδυνο λιμοκτονίας.
Είναι αδύνατο για έναν ξένο να γνωρίζει αν ο χρόνος των επιθέσεων του Ισραήλ στο Ιράν είχε σχεδιαστεί για να τραβήξει τη διεθνή προσοχή μακριά από τη βόρεια Γάζα.
Αλλά μπορεί να ήταν μέρος του υπολογισμού.
Είναι δύσκολο να σταματήσουν διαδοχικοί γύροι απεργιών και αντεπιθέσεων όταν οι ενδιαφερόμενες χώρες πιστεύουν ότι θα θεωρηθούν αδύναμες και αποθαρρυνμένες, αν δεν ανταποκριθούν.
Έτσι οι πόλεμοι βγαίνουν εκτός ελέγχου.
Το ερώτημα τώρα είναι αν το Ιράν είναι έτοιμο να δώσει στο Ισραήλ την τελευταία λέξη, τουλάχιστον σε αυτό το στάδιο του πολέμου.
Ο Πρόεδρος Μπάιντεν υποστήριξε την απόφαση του Ισραήλ να αντεπιτεθεί μετά την 1η Οκτωβρίου.
Αλλά για άλλη μια φορά προσπάθησε να ηγηθεί μιας ακόμη πιο θανατηφόρας κλιμάκωσης, λέγοντας στο Ισραήλ δημόσια να μην βομβαρδίσει το Ιράν, τα πιο σημαντικά περιουσιακά στοιχεία, τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του, το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο.
Ο ίδιος ενίσχυσε την άμυνα του Ισραήλ με την ανάπτυξη του αντιπυραυλικού συστήματος THAAD στο Ισραήλ, και ο πρωθυπουργός Νετανιάχου συμφώνησε να ακολουθήσει τη συμβουλή του.
Οι αμερικανικές εκλογές της 5ης Νοεμβρίου αποτελούν μέρος τόσο του Ισραήλ όσο και του Ιράν για τους υπολογισμούς σχετικά με το τι θα συμβεί στη συνέχεια.
Αν ο Ντόναλντ Τραμπ λάβει τη δεύτερη θητεία του, μπορεί να ανησυχεί λιγότερο από τον Μπάιντεν για την απάντηση σε ιρανικά αντίποινα, αν συμβεί αυτό, με απεργίες σε πυρηνικές εγκαταστάσεις, πετρέλαιο και φυσικό αέριο.
Για άλλη μια φορά, η Μέση Ανατολή περιμένει.
Η απόφαση του Ισραήλ να μην χτυπήσει το Ιράν θα μπορούσε, ίσως, να δώσει στην Τεχεράνη την ευκαιρία να αναβάλει μια απάντηση, τουλάχιστον αρκετό καιρό ώστε οι διπλωμάτες να κάνουν το έργο τους.
Στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ τον περασμένο μήνα, οι Ιρανοί υποδήλωναν ότι ήταν ανοιχτοί σε έναν νέο γύρο πυρηνικών διαπραγματεύσεων.
Όλα αυτά πρέπει να έχουν μεγάλη σημασία για τον κόσμο εκτός της Μέσης Ανατολής.
Το Ιράν πάντα αρνήθηκε ότι θέλει πυρηνική βόμβα.
Αλλά η πυρηνική του εμπειρία και ο εμπλουτισμός του ουρανίου έχουν βάλει ένα όπλο κοντά του.
Οι ηγέτες της πρέπει να ψάχνουν έναν νέο τρόπο για να αποτρέψουν τους εχθρούς τους.
Η ανάπτυξη μιας πυρηνικής κεφαλής για τους βαλλιστικούς πυραύλους μπορεί να είναι στην ατζέντα τους.