Μια τεράστια πόλη Μάγια έχει ανακαλυφθεί αιώνες αφότου εξαφανίστηκε κάτω από τον θόλο της ζούγκλας στο Μεξικό.
Οι αρχαιολόγοι βρήκαν πυραμίδες, αθλητικά πεδία, προεξοχές που συνδέουν περιοχές και αμφιθέατρα στη νοτιοανατολική πολιτεία Καμπέζ.
Αποκάλυψαν το κρυμμένο σύμπλεγμα - το οποίο ονόμασαν Βαλεριάνα - χρησιμοποιώντας τη Λίνταρ, ένα είδος έρευνας με λέιζερ που χαρτογραφεί δομές θαμμένες κάτω από τη βλάστηση.
Πιστεύουν ότι είναι δεύτερη σε πυκνότητα μόνο για Calakmul, που πιστεύεται ότι είναι η μεγαλύτερη περιοχή των Μάγια στην αρχαία Λατινική Αμερική.
Η ομάδα ανακάλυψε συνολικά τρεις ιστοσελίδες, οι οποίες είναι το μέγεθος της πρωτεύουσας της Σκωτίας Εδιμβούργου, κατά λάθος, όταν ένας αρχαιολόγος περιήγησε δεδομένα στο διαδίκτυο.
Ο Λουκ Αούλντ-Θόμας, φοιτητής διδάκτωρ στο Πανεπιστήμιο Τουλέιν στις ΗΠΑ.
Ήταν μια έρευνα Λίνταρ, μια τεχνική τηλεσκόπησης που πυροδοτεί χιλιάδες παλμούς λέιζερ από ένα αεροπλάνο και χαρτογραφεί αντικείμενα από κάτω χρησιμοποιώντας το χρόνο που παίρνει το σήμα για να επιστρέψει.
Αλλά όταν ο κ. Auld-Thomas επεξεργάστηκε τα δεδομένα με μεθόδους που χρησιμοποιήθηκαν από αρχαιολόγους, είδε τι είχαν χάσει άλλοι - μια τεράστια αρχαία πόλη η οποία μπορεί να ήταν σπίτι σε 30-50.000 ανθρώπους στην κορυφή της από 750 έως 850 μ.Χ.
Αυτός είναι περισσότερο από τον αριθμό των ανθρώπων που ζουν σήμερα στην περιοχή, αναφέρουν οι ερευνητές.
Ο κ. Auld-Thomas και οι συνάδελφοί του ονόμασαν την πόλη Valeriana από μια κοντινή λιμνοθάλασσα.
Το εύρημα βοηθά στην αλλαγή μιας ιδέας στη Δυτική σκέψη ότι οι Tropics ήταν εκεί όπου οι πολιτισμοί πήγαν να πεθάνουν, λέει ο καθηγητής Marcello Canuto, συν-συγγραφέας στην έρευνα.
Αντίθετα, αυτό το μέρος του κόσμου ήταν το σπίτι των πλούσιων και πολύπλοκων πολιτισμών, εξηγεί.
Δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι τι οδήγησε στο θάνατο και την ενδεχόμενη εγκατάλειψη της πόλης, αλλά οι αρχαιολόγοι λένε ότι η κλιματική αλλαγή ήταν ένας σημαντικός παράγοντας.
Η Βαλεριάνα έχει τα σημάδια μιας πρωτεύουσας της πόλης και ήταν δεύτερη μόνο σε πυκνότητα των κτιρίων στην εκπληκτική τοποθεσία Calakmul, περίπου 100 χιλιόμετρα μακριά (62 μίλια).
Είναι κρυμμένο σε κοινή θέα, λένε οι αρχαιολόγοι, καθώς είναι μόλις 15 λεπτά πεζοπορίας από ένα μεγάλο δρόμο κοντά στο Xpujil όπου ζουν κυρίως οι άνθρωποι Μάγια τώρα.
Δεν υπάρχουν γνωστές φωτογραφίες της χαμένης πόλης, επειδή κανείς δεν έχει πάει ποτέ εκεί, λένε οι ερευνητές, αν και οι ντόπιοι μπορεί να υποπτεύθηκαν ότι υπήρχαν ερείπια κάτω από τα βουνά της γης.
Η πόλη, η οποία ήταν περίπου 16,6 τετραγωνικά χιλιόμετρα, είχε δύο μεγάλα κέντρα με μεγάλα κτίρια περίπου 2 χιλιόμετρα (1.2 μίλια) μακριά, συνδεδεμένα με πυκνά σπίτια και δρόμους.
Έχει δύο πλατείες με πυραμίδες ναού, όπου οι άνθρωποι της Μάγια θα λάτρευαν, κρυμμένους θησαυρούς σαν μάσκες νεφρίτη και θα έθαβαν τους νεκρούς τους.
Είχε επίσης ένα δικαστήριο όπου οι άνθρωποι θα είχαν παίξει ένα αρχαίο παιχνίδι μπάλα.
Υπήρχαν επίσης στοιχεία για μια δεξαμενή, που έδειχνε ότι οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν το τοπίο για να υποστηρίξουν έναν μεγάλο πληθυσμό.
Συνολικά, ο κ. Auld-Thomas και ο καθηγητής Canuto επισκέφτηκαν τρεις διαφορετικές τοποθεσίες στη ζούγκλα.
Βρήκαν 6.764 κτίρια διαφόρων μεγεθών.
Η καθηγήτρια Ελίζαμπεθ Γκράχαμ από το University College London, η οποία δεν συμμετείχε στην έρευνα, αναφέρει ότι υποστηρίζει ισχυρισμούς ότι η Μάγια ζούσε σε περίπλοκες πόλεις ή πόλεις, όχι σε απομονωμένα χωριά.
Το θέμα είναι ότι το τοπίο είναι σίγουρα τακτοποιημένο -δηλαδή, τακτοποιημένο στο παρελθόν - και όχι, όπως φαίνεται στο γυμνό μάτι, ακατοίκητο ή μπαλαντέρ, λέει.
Η έρευνα δείχνει ότι όταν οι πολιτισμοί των Μάγια κατέρρευσαν από το 800 μ.Χ. και μετά, ήταν εν μέρει επειδή ήταν τόσο πυκνοκατοικημένοι και δεν μπορούσαν να επιβιώσουν από τα προβλήματα του κλίματος.
Υπονοεί ότι το τοπίο ήταν γεμάτο από ανθρώπους κατά την έναρξη των συνθηκών ξηρασίας και δεν είχε απομείνει πολλή ευελιξία.
Και έτσι, ίσως όλο το σύστημα ουσιαστικά ξεδιπλώθηκε καθώς οι άνθρωποι μετακόμισαν πιο μακριά, λέει ο κ. Auld-Thomas.
Ο πόλεμος και η κατάκτηση της περιοχής από τους Ισπανούς εισβολείς τον 16ο αιώνα συνέβαλαν επίσης στην εξάλειψη των πόλεων των Μάγια.
Η τεχνολογία Λίνταρ έχει επαναφέρει το πώς οι αρχαιολόγοι ερευνούν περιοχές που καλύπτονται από τη βλάστηση, όπως οι Tropics, ανοίγοντας έναν κόσμο χαμένων πολιτισμών, εξηγεί ο καθηγητής Κανούτο.
Στα πρώτα χρόνια της καριέρας του, οι έρευνες έγιναν με τα πόδια και το χέρι, χρησιμοποιώντας απλά όργανα για να ελέγξουν το έδαφος ίντσα προς ίντσα.
Αλλά τη δεκαετία από τότε που ο Λίνταρ χρησιμοποιήθηκε στη Μεσοαμερικάνικη περιοχή, λέει ότι χαρτογραφήθηκε περίπου 10 φορές την περιοχή που οι αρχαιολόγοι κατάφεραν σε περίπου έναν αιώνα εργασίας.
Ο κ. Auld-Thomas λέει ότι το έργο του υποδηλώνει ότι υπάρχουν πολλές τοποθεσίες εκεί έξω που οι αρχαιολόγοι δεν έχουν ιδέα.
Στην πραγματικότητα έχουν βρεθεί τόσες πολλές τοποθεσίες που οι ερευνητές δεν μπορούν να ελπίζουν ότι θα τα ανασκαφούν όλα.
Πρέπει να πάω στη Βαλεριάνα κάποια στιγμή.
Είναι τόσο κοντά στο δρόμο, πώς μπορείς να μην το κάνεις;
Αλλά δεν μπορώ να πω ότι θα κάνουμε ένα έργο εκεί, λέει ο κ. Auld-Thomas.
Ένα από τα μειονεκτήματα της ανακάλυψης πολλών νέων πόλεων των Μάγια στην εποχή της Λίνταρ είναι ότι υπάρχουν περισσότερες από αυτές από ό, τι μπορούμε ποτέ να ελπίζουμε να μελετήσουμε, προσθέτει.
Η έρευνα δημοσιεύεται στο ακαδημαϊκό περιοδικό Αρχαιότητα.