Οι Ντόναλντ Τραμπς επιστρέφουν στον Λευκό Οίκο για να αναμορφώσουν την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, υποσχόμενοι δυνητικά ριζοσπαστικές μετατοπίσεις σε πολλαπλά μέτωπα ως πόλεμο και αβεβαιότητα κρατούν μέρη του κόσμου.
Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του, ο Τραμπ έκανε ευρείες δεσμεύσεις πολιτικής, πολλές φορές χωρίς συγκεκριμένες λεπτομέρειες, με βάση τις αρχές του μη παρεμβατισμού και του εμπορικού προστατευτισμού - ή όπως το θέτει ως "America First."
Η νίκη του σηματοδοτεί μια από τις πιο σημαντικές πιθανές διαταράξεις σε πολλά χρόνια στην Ουάσινγκτον, προσέγγιση των εξωτερικών υποθέσεων εν μέσω παράλληλων κρίσεων.
Μπορούμε να ενώσουμε κάποιες από τις πιθανές προσεγγίσεις του σε διαφορετικούς τομείς τόσο από τα σχόλιά του σχετικά με την πορεία της εκστρατείας όσο και από το ιστορικό του στο γραφείο από το 2017 έως το 2021.
Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας, ο Τραμπ ανέφερε επανειλημμένα ότι θα μπορούσε να τερματίσει τον πόλεμο μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας σε μια ημέρα.
Όταν ρωτήθηκε πώς, πρότεινε την επίβλεψη μιας συμφωνίας, αλλά αρνήθηκε να δώσει λεπτομέρειες.
Ένα ερευνητικό έγγραφο που γράφτηκε από δύο πρώην αρχηγούς εθνικής ασφάλειας του Τραμπ τον Μάιο ανέφερε ότι οι ΗΠΑ πρέπει να συνεχίσουν την προμήθεια όπλων στην Ουκρανία, αλλά να εξαρτήσουν την υποστήριξη από την είσοδο του Κίεβου σε ειρηνευτικές συνομιλίες με τη Ρωσία.
Για να δελεάσει τη Ρωσία, η Δύση θα υποσχεθεί να καθυστερήσει την Ουκρανία... η πολύ επιθυμητή είσοδος στο Νάτο.
Οι πρώην σύμβουλοι είπαν ότι η Ουκρανία δεν πρέπει να εγκαταλείψει τις ελπίδες της να πάρει όλο το έδαφός της πίσω από τη ρωσική κατοχή, αλλά ότι θα πρέπει να διαπραγματευτεί με βάση τις τρέχουσες γραμμές.
Ο Τραμπ είναι Δημοκρατικός αντίπαλος, ο οποίος τον κατηγορεί ότι συμπαθεί τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, αναφέρει ότι η προσέγγισή του ισοδυναμεί με παράδοση για την Ουκρανία και θα θέσει σε κίνδυνο όλη την Ευρώπη.
Είπε με συνέπεια ότι προτεραιότητά του είναι να τερματίσει τον πόλεμο και να αναχαιτίσει την αποχέτευση των αμερικανικών πόρων.
Δεν είναι σαφές πόσο απέχει το έγγραφο των πρώην συμβούλων που αντιπροσωπεύει την ίδια τη σκέψη του Trump, αλλά είναι πιθανό να μας δώσει έναν οδηγό για το είδος των συμβουλών που θα πάρει.
Η Αμερικάνικη Πρώτη προσέγγιση του στο τέλος του πολέμου εκτείνεται επίσης στο στρατηγικό ζήτημα του μέλλοντος του Νάτο, της διατλαντικής στρατιωτικής συμμαχίας που δημιουργήθηκε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, αρχικά ως προπύργιο εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης.
Ο Νάτο τώρα μετράει 32 χώρες και ο Τραμπ είναι από καιρό σκεπτικιστής της συμμαχίας, κατηγορώντας την Ευρώπη για ελεύθερη οδήγηση στην Αμερική.
Το αν θα αποσύρει πραγματικά τις "ΠΑ από το Νάτο, το οποίο θα σηματοδοτούσε τη σημαντικότερη αλλαγή στις διατλαντικές αμυντικές σχέσεις σε σχεδόν έναν αιώνα, παραμένει θέμα συζήτησης.
Μερικοί από τους συμμάχους του δείχνουν ότι η σκληρή γραμμή του είναι απλά μια διαπραγματευτική τακτική για να πείσουν τα μέλη να ανταποκριθούν στις κατευθυντήριες γραμμές για τις δαπάνες άμυνας της συμμαχίας.
Αλλά η πραγματικότητα είναι ότι οι ηγέτες του Νάτο θα ανησυχούν σοβαρά για το τι σημαίνει η νίκη του για το μέλλον της συμμαχίας και πώς αντιλαμβάνονται οι εχθρικοί ηγέτες το αποτρεπτικό της αποτέλεσμα.
Όπως και με την Ουκρανία, ο Τραμπ έχει υποσχεθεί να φέρει την ειρήνη στη Μέση Ανατολή - υπονοώντας ότι θα τερματίσει τον πόλεμο Ισραήλ-Χαμάς στη Γάζα και τον πόλεμο Ισραήλ-Χεζμπολάχ στο Λίβανο - αλλά δεν έχει πει πώς.
Είπε επανειλημμένα ότι, αν ήταν στην εξουσία και όχι ο Τζο Μπάιντεν, ο Χαμάς δεν θα είχε επιτεθεί στο Ισραήλ λόγω της μέγιστης πίεσης που ασκεί στο Ιράν, η οποία χρηματοδοτεί την ομάδα.
Σε γενικές γραμμές, είναι πιθανό ο Τραμπ να προσπαθήσει να επιστρέψει στην πολιτική, η οποία είδε τη διοίκησή του να αποσύρει τις ΗΠΑ από την πυρηνική συμφωνία του Ιράν, να επιβάλει μεγαλύτερες κυρώσεις εναντίον του Ιράν και να σκοτώσει τον Στρατηγό Κασέμ Σολειμάνι - το Ιράν είναι ο πιο ισχυρός στρατιωτικός διοικητής.
Στον Λευκό Οίκο, ο Τραμπ θέσπισε ισχυρές πολιτικές υπέρ του Ισραήλ, ονοματίζοντας την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ και μετακινώντας την πρεσβεία των ΗΠΑ εκεί από το Τελ Αβίβ - μια κίνηση που ενεργοποίησε τη χριστιανική ευαγγελική βάση, μια κεντρική ομάδα Ρεπουμπλικάνων ψηφοφόρων.
Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου αποκάλεσε τον Τραμπ τον καλύτερο φίλο που είχε ποτέ το Ισραήλ στο Λευκό Οίκο.
Αλλά οι κριτικοί υποστηρίζουν ότι η πολιτική του είχε αποσταθεροποιητική επίδραση στην περιοχή.
Οι Παλαιστίνιοι μποϊκοτάρησαν την κυβέρνηση Τραμπ, λόγω της εγκατάλειψης της αξίωσης τους στην Ιερουσαλήμ - την πόλη που αποτελεί το ιστορικό κέντρο της εθνικής και θρησκευτικής ζωής για τους Παλαιστίνιους.
Απομόνωσαν ακόμη περισσότερο όταν ο Τραμπ μεσιτεύτηκε τις αποκαλούμενες Συμφωνίες του Άμπραχαμ, οι οποίες είδαν μια ιστορική συμφωνία για την εξομάλυνση των διπλωματικών δεσμών μεταξύ του Ισραήλ και αρκετών αραβικών και μουσουλμανικών χωρών.
Το έκαναν χωρίς το Ισραήλ να πρέπει να αποδεχθεί ένα μελλοντικό ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος παράλληλα με αυτό -την λεγόμενη λύση δύο κρατών- στο παρελθόν προϋπόθεση των αραβικών χωρών για μια τέτοια περιφερειακή συμφωνία.
Αντ' αυτού, οι εμπλεκόμενες χώρες είχαν πρόσβαση σε προηγμένα όπλα των ΗΠΑ ως αντάλλαγμα για την αναγνώριση του Ισραήλ.
Οι Παλαιστίνιοι αφέθηκαν σε ένα από τα πιο απομονωμένα σημεία της ιστορίας τους από τη μόνη δύναμη που μπορεί πραγματικά να ασκήσει επιρροή και στις δύο πλευρές της σύγκρουσης - διαβρώνοντας περαιτέρω την ικανότητά τους όπως το είδαν να προστατεύει τον εαυτό τους στο έδαφος.
Ο Τραμπ έκανε αρκετές δηλώσεις κατά τη διάρκεια της εκστρατείας λέγοντας ότι θέλει να τελειώσει ο πόλεμος της Γάζας.
Είχε μια πολύπλοκη, μερικές φορές δυσλειτουργική σχέση με τον Νετανιάχου, αλλά σίγουρα έχει την ικανότητα να τον πιέζει.
Έχει επίσης ιστορικό ισχυρών σχέσεων με τους ηγέτες των βασικών αραβικών χωρών που έχουν επαφές με τη Χαμάς.
Είναι ασαφής ο τρόπος με τον οποίο θα πλοηγούσε μεταξύ της επιθυμίας του να επιδείξει ισχυρή υποστήριξη προς την ισραηλινή ηγεσία, ενώ παράλληλα προσπαθεί να φέρει τον πόλεμο σε πέρας.
Οι σύμμαχοι του Τραμπ συχνά απεικόνιζαν την απρόβλεψή του ως διπλωματικό περιουσιακό στοιχείο, αλλά στην ιδιαίτερα αμφιλεγόμενη και ασταθή Μέση Ανατολή εν μέσω μιας κρίσης ήδη ιστορικών διαστάσεων, απέχει πολύ από το να είναι σαφές πώς θα εξελιχθεί αυτό.
Ο Τραμπ θα πρέπει να αποφασίσει πώς -ή αν- θα προωθήσει την καθυστερημένη διπλωματική διαδικασία που ξεκίνησε η κυβέρνηση Μπάιντεν για να λάβει εκεχειρία στη Γάζα ως αντάλλαγμα για την απελευθέρωση των ομήρων που κρατούνται από τη Χαμάς.
Η προσέγγιση της Αμερικής προς την Κίνα είναι ο πιο στρατηγικά σημαντικός τομέας της εξωτερικής πολιτικής - και ένας τομέας που έχει τις μεγαλύτερες επιπτώσεις για την παγκόσμια ασφάλεια και το εμπόριο.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του, ο Τραμπ χαρακτήρισε την Κίνα στρατηγικό ανταγωνιστή και επέβαλε δασμούς σε ορισμένες κινεζικές εισαγωγές στις ΗΠΑ.
Αυτό προκάλεσε δασμούς βυζιών από το Πεκίνο για τις αμερικανικές εισαγωγές.
Υπήρξαν προσπάθειες για την αποκλιμάκωση της εμπορικής διαφοράς, αλλά η πανδημία του Κόβιντ αφάνισε αυτή την πιθανότητα, και οι σχέσεις χειροτέρεψαν καθώς ο πρώην πρόεδρος έγραφε στον Κόβιντ έναν ιό της Κίνας.
Ενώ η κυβέρνηση του Μπάιντεν ισχυρίστηκε ότι ακολουθεί μια πιο υπεύθυνη προσέγγιση στην πολιτική της Κίνας, στην πραγματικότητα διατήρησε πολλά από τα τιμολόγια της εποχής του Τραμπ για τις εισαγωγές.
Η εμπορική πολιτική έχει συνδεθεί στενά με τις εσωτερικές αντιλήψεις των ψηφοφόρων στις ΗΠΑ σχετικά με την προστασία των αμερικανικών θέσεων εργασίας στη βιομηχανία - αν και μεγάλο μέρος της μακροχρόνιας μείωσης των θέσεων εργασίας σε παραδοσιακές αμερικανικές βιομηχανίες όπως ο χάλυβας ήταν τόσο σχετικά με την αυτοματοποίηση των εργοστασίων και τις αλλαγές στην παραγωγή όσο ο παγκόσμιος ανταγωνισμός και η απωθητική.
Ο Τραμπ έχει επαινέσει τον Κινέζο Πρόεδρο Xi Jinping ως τόσο τον έξυπνο όσο και έναν εξαιρετικά αποτελεσματικό ηγέτη που ελέγχει 1,4 δισεκατομμύρια ανθρώπους με μια γροθιά ~- μέρος των αντιπάλων που χαρακτηρίζονται ως θαυμασμό του Τραμπ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
Ο πρώην πρόεδρος φαίνεται πιθανό να απομακρυνθεί από την προσέγγιση της κυβέρνησης του Μπάιντεν για την οικοδόμηση ισχυρότερων εταιρικών σχέσεων ασφάλειας των ΗΠΑ με άλλες περιφερειακές χώρες σε μια προσπάθεια περιορισμού της Κίνας.
Οι ΗΠΑ έχουν διατηρήσει τη στρατιωτική βοήθεια για την αυτοδιοικούμενη Ταϊβάν, την οποία η Κίνα θεωρεί ως μια αποσχισμένη επαρχία που τελικά θα βρίσκεται υπό τον έλεγχο του Πεκίνου.
Ο Τραμπ είπε τον Οκτώβριο ότι αν επέστρεφε στον Λευκό Οίκο, δεν θα χρειαζόταν να χρησιμοποιήσει στρατιωτική δύναμη για να αποτρέψει έναν κινεζικό αποκλεισμό της Ταϊβάν, επειδή ο Πρόεδρος Χι ήξερε ότι ήταν τρελός και θα επέβαλλε παραλύοντας τους δασμούς στις κινεζικές εισαγωγές αν συνέβαινε αυτό.
ΟΔΗΓΟΣ: Πώς να κερδίσετε το εκλογικό κολέγιο EXPLAINER: Τι θα έκανε ο Χάρις ή ο Τραμπ στην εξουσία GLOBAL: Πώς αυτή η εκλογή θα μπορούσε να αλλάξει τον κόσμο σε PICS: Διαφορετικές ζωές του Χάρις και του Τραμπ σε FULL: Όλη η εκλογική μας κάλυψη σε ένα μέρος