Ενώ ο κόσμος παρακολουθούσε την Ουάσινγκτον, η Γερμανία πηγαίνει αθόρυβα σε πολιτική κατάρρευση.
Πρόκειται για μια πολύ γερμανική κρίση που περιλαμβάνει την καταπολέμηση του συνασπισμού και περίπλοκα συνταγματικά ζητήματα.
Αλλά πίσω από το περίπλοκο πολιτικό λογομαχία, η Ευρώπη έχει μείνει η πιο ισχυρή οικονομία απρόσκοπτη, σε μια εποχή που η οικονομική ανάπτυξη έχει σταματήσει και οι ηγέτες της ΕΕ είναι αγχωμένοι για την επικείμενη προεδρία του Τραμπ.
Ο Καγκελάριος Olaf Scholz απέλυσε τον υπουργό Οικονομικών Κρίστιαν Λίντνερ, αρχηγό ενός από τα τρία κόμματα συνασπισμού, το βράδυ της Τετάρτης.
Δύο από τους τρεις συναδέλφους του Λίντνερ στο υπουργικό συμβούλιο παραιτήθηκαν αμέσως, διαλύοντας αποτελεσματικά την κυβέρνηση συνασπισμού.
Ο Scholz τώρα ηγείται μιας μειονότητας κυβέρνησης μέχρι τις νέες εκλογές, πράγμα που σημαίνει ότι οι συνήθεις επιχειρήσεις μπορούν να συνεχίσουν.
Αλλά επειδή δεν έχει πλέον πλειοψηφία στο κοινοβούλιο, ο καγκελάριος χρειάζεται τώρα υποστήριξη από την αντιπολίτευση για να προωθήσει οτιδήποτε νέο, συμπεριλαμβανομένου του ζωτικής σημασίας προϋπολογισμού του 2025, ο οποίος υποτίθεται ότι θα συμφωνηθεί την επόμενη εβδομάδα.
Νέα μέτρα για τη βοήθεια της Ουκρανίας ή την ενίσχυση των αμυντικών δαπανών θα ήταν επίσης δύσκολο να συμφωνηθεί χωρίς βοήθεια από τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Ο σοσιαλδημοκρατικός καγκελάριος κάλεσε τον συντηρητικό ηγέτη της αντιπολίτευσης Φρίντριχ Μερζ να τον υποστηρίξει για να προωθήσει τις βασικές πολιτικές, πολλές από τις οποίες συμφωνούν και οι συντηρητικοί, όπως η μεγαλύτερη υποστήριξη προς την Ουκρανία.
Συναντήθηκαν την Πέμπτη, με τον Scholz να απευθύνει έκκληση για "εποικοδομητική συνεργασία σε θέματα που είναι καίριας σημασίας για τη χώρα μας."
Η νίκη του Ντόναλντ Τραμπ είναι πιθανό να σημαίνει λιγότερη χρηματοδότηση για την Ουκρανία, και καθώς η Γερμανία είναι δεύτερη από τις ΗΠΑ για οικονομική στήριξη για το Κίεβο, το όνους μπορεί να πέσει στο Βερολίνο για να αυξήσει τη βοήθειά της.
Η υπουργός Εξωτερικών των Πρασίνων Ανναλένα Μπέρμποκ μόλις είχε επιστρέψει από επίσκεψη στην Ουκρανία όταν είπε ότι η κατάρρευση του συνασπισμού δεν ήταν "καλή μέρα για τη Γερμανία και όχι καλή για την Ευρώπη."
Ο Scholz θέλει να διεξαχθεί κοινοβουλευτική ψηφοφορία εμπιστοσύνης στις 15 Ιανουαρίου, η οποία θα οδηγήσει στη συνέχεια σε εκλογές τον Μάρτιο, έξι μήνες πριν από την προγραμματισμένη ημερομηνία τους.
Αλλά φαίνεται ότι ο Μερζ, που θέλει να γίνει ο επόμενος καγκελάριος της Γερμανίας ως επικεφαλής των χριστιανοδημοκρατών, δεν παίζει μπάλα.
Απαίτησε άμεση ψήφο εμπιστοσύνης και πρόωρες εκλογές τον Ιανουάριο, αναφέροντας ότι υπάρχει μια σειρά αποφάσεων εντός της ΕΕ που πρέπει να ληφθούν, και ότι χρειάζονται μια λειτουργική γερμανική κυβέρνηση.
Απλά δεν έχουμε την πολυτέλεια να έχουμε κυβέρνηση χωρίς πλειοψηφία για αρκετούς μήνες, και στη συνέχεια άλλους λίγους μήνες προεκλογικής εκστρατείας, και στη συνέχεια πιθανόν και άλλους λίγους μήνες διαπραγματεύσεων συνασπισμού, είπε.
Και άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης έχουν ζητήσει πρόωρες εκλογές.
Όποτε συμβαίνουν, είναι σαφές ότι η προεκλογική περίοδος έχει ήδη αρχίσει.
Ο πρόεδρος της Γερμανίας ζήτησε να επικρατήσει ο "λόγος και η ευθύνη," αλλά αυτό ήταν μια κατάρρευση συνασπισμού που έγινε μήνες πριν.
Και όλα ήταν για τα λεφτά.
Αυτός ο άβολος τριμερής συνασπισμός διαλύθηκε από δύο πολύ διαφορετικά οράματα για τον τρόπο τόνωσης της οικονομίας της Γερμανίας.
Οι κεντροαριστεροί Σοσιαλδημοκράτες και οι Πράσινοι θέλουν να χρησιμοποιήσουν το χρέος τους για να εκσυγχρονίσουν τις υποδομές, να μεταβούν στην περιβαλλοντική ενέργεια και να βοηθήσουν τη βιομηχανία, καθώς και την Ουκρανία.
Ωστόσο, το φιλελεύθερο FDP της ελεύθερης αγοράς Κρίστιαν Λίντνερ αντιτίθεται ιδεολογικά στο νέο δανεισμό, αντ' αυτού απαιτεί χαμηλότερους φόρους, περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες και προώθηση περιβαλλοντικών στόχων.
Η κρίση ήρθε σε συνομιλίες κρίσης αυτή την εβδομάδα, όταν κατέστη σαφές ότι και οι δύο πλευρές ήταν ακατάλληλες.
Μετά την κατάρρευση των συνομιλιών το βράδυ της Τετάρτης, ο καγκελάριος έκανε μια θλιβερή επίθεση στον υπουργό Οικονομικών του, αποκαλώντας τον Lindner εγωιστικό και ανεύθυνο για την απροθυμία του να συμβιβαστεί για το καλό της χώρας.
Έσπασε την εμπιστοσύνη μου πολύ συχνά, είπε ο καγκελάριος, κατηγορώντας τον Lindner ότι έθεσε τη βραχυπρόθεσμη επιβίωση του κόμματός του πάνω από την ευημερία της χώρας.
Τέτοια δημόσια βιτριόλη από έναν καγκελάριο για έναν υπουργό και εταίρο συνασπισμού είναι άνευ προηγουμένου στη γερμανική πολιτική.
Αν αυτή ήταν η τηλεοπτική δημόσια δήλωση, απλά φανταστείτε πώς ήταν η διάθεση πίσω από κλειστές πόρτες.
Πριν από τις εκλογές των ΗΠΑ, οι σύμμαχοι του Σολτζ υποστήριξαν ότι τώρα δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή για πρόωρες εκλογές και πολιτική αστάθεια στη Γερμανία.
Αλλά τον τελευταίο χρόνο, οι σειρές συνασπισμών ανατινάχτηκαν τακτικά για τις δαπάνες.
Και για τους ψηφοφόρους, η διαμάχη έχει γίνει αφόρητη, πράγμα που σημαίνει ότι οι δημοσκοπήσεις και για τα τρία κόμματα έχουν πέσει.
Μερικοί υποστηρίζουν ότι το να επιτρέψεις σε μια δυσλειτουργική κυβέρνηση να συνεχίσει για άλλο ένα χρόνο θα είχε οδηγήσει σε περισσότερη αστάθεια και αδιέξοδο.
Υπάρχουν επίσης φόβοι ότι μια αντιληπτή ανικανότητα των κυρίαρχων κομμάτων να κυβερνούν έργα στα χέρια της ακροδεξιάς AfD και του νέου λαϊκιστικού ακροαριστερού κόμματος BSW.
Αν και οι συντηρητικοί Χριστιανοδημοκράτες και οι σύμμαχοί τους είναι πολύ μπροστά στις δημοσκοπήσεις, η AfD έρχεται τακτικά δεύτερη.
Η προοπτική μιας προεδρίας του Τραμπ έχει αρχίσει να συγκεντρώνει μυαλά στο Βερολίνο.
Θα μπορούσε να βλάψει τη γερμανική οικονομία με δασμούς και να υπονομεύσει την εθνική ασφάλεια με την επιστροφή της στήριξης προς την Ουκρανία.
Πολλοί έχουν πλέον καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η Γερμανία χρειάζεται μια ενωμένη και αποτελεσματική κυβέρνηση τώρα περισσότερο από ποτέ.