Στην Ινδία, αν ρωτήσετε έναν πεζό πόσα εμπόδια έχουν συναντήσει σε ένα μονοπάτι, μπορεί να μην είναι σε θέση να τα μετρήσει - αλλά σίγουρα θα σας πουν ότι τα περισσότερα μονοπάτια είναι σε κακή κατάσταση.
Αυτό είναι που λέει ο Arun Pai ότι έμαθε όταν άρχισε να ρωτάει τους ανθρώπους για την εμπειρία τους περπατώντας στους δρόμους της πόλης του, Bengaluru (πρώην Bangalore), στη νότια Ινδία.
Αυτός ο μήνας δημιούργησε μια "διασκεδαστική πρόκληση" - που ονομάζεται "το μακρύτερο μονοπάτι του κόσμου" - η οποία προσκάλεσε τους ανθρώπους να περπατήσουν ή να τρέξουν σε ένα 11 χιλιόμετρα (8 μίλια) του μονοπατιού και να σημειώσουν όλα τα εμπόδια που αντιμετώπισαν, όπως γεράκια, σκουπίδια ή σπασμένα πλάκες από σκυρόδεμα.
Στη συνέχεια, τους ζητήθηκε να μετρήσουν το μονοπάτι σε κλίμακα από το ένα έως το πέντε.
"Όταν έχεις λεπτομέρειες, γίνεται ευκολότερο να ζητήσεις από τις αρχές να αναλάβουν δράση.
Αντί να λέτε στον τοπικό πολιτικό σας "τα μονοπάτια είναι άσχημα," μπορείτε να ζητήσετε από αυτόν ή από αυτήν "να διορθώσει συγκεκριμένα σημεία σε έναν δρόμο," λέει ο κ. Pai.
Ο κ. Pai, ο οποίος είναι ο ιδρυτής του Bangalore Walks, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που προωθεί το περπάτημα, είναι μεταξύ αρκετών ακτιβιστών πολιτών που πιέζουν να κάνουν τους δρόμους της χώρας πιο φιλικούς προς τους πεζούς.
Στην πρωτεύουσα της Ινδίας, μια περιοδεία που ονομάζεται Δελχί από Cycle έχει υποστηρίξει για να κάνει την πόλη πιο φιλική προς τον κύκλο και να περπατήσει.
Αυτοί οι ενθουσιώδεις πεζοπόροι κρατούν περιπάτους ευαισθητοποίησης, κατασκευάζοντας εφαρμογές με περπάτημα και ασκώντας πιέσεις με πολιτικούς για να κάνουν μια αλλαγή.
Ακόμη και στις μεγαλύτερες πόλεις της Ινδίας, τα κατάλληλα μονοπάτια είναι λίγα και μακριά μεταξύ τους και συχνά κατακλύζονται από γεράκια και καταστήματα, σταθμευμένα οχήματα, ακόμη και βοοειδή.
Σε μερικά μέρη, διπλασιάζονται σαν σπίτια για τους φτωχούς.
Ακόμη και τα μονοπάτια που υπάρχουν συχνά δεν είναι κατασκευασμένα για να είναι στάνταρ ή κατάλληλα συντηρημένα.
Η πλοήγηση στους δρόμους με τα πόδια μέσα από τα πλήθη και την κίνηση μπορεί να είναι ένας εφιάλτης.
Τον περασμένο μήνα, το Walking Project, μια ομάδα πολιτών στην οικονομική πρωτεύουσα της Ινδίας, η Βομβάη, κυκλοφόρησε ένα "μανιφέστο πεζών" μπροστά από τις κρατικές εκλογές της Maharashtra για να αναδείξει την κακή κατάσταση των δρόμων της πόλης και να ενθαρρύνει τους τοπικούς πολιτικούς να αναλάβουν δράση.
Το μανιφέστο περιελάμβανε απαιτήσεις για καλύτερο χώρο στάθμευσης, καθορισμένες ζώνες στάθμευσης, διαδρόμους φιλικούς προς τους πεζούς σε αρτηριακούς δρόμους και να κάνουν τα μονοπάτια πιο προσβάσιμα σε εκείνους με προκλήσεις κινητικότητας.
"Οι στατιστικές της κυβέρνησης δείχνουν ότι σχεδόν το 50% του πληθυσμού της πόλης βασίζεται στο περπάτημα, το οποίο είναι πολύ μεγαλύτερο από το 11% που χρησιμοποιεί ιδιωτικές μεταφορές και το συνδυασμένο 15% που χρησιμοποιεί tuk-tuks και λεωφορεία," λέει ο Vendant Mhatre, συνώνυμος του Walking Project.
"Και όμως, οι πεζοί είναι η πιο αγνοούμενη ομάδα χρηστών όταν πρόκειται για τη διαμόρφωση πολιτικών γύρω από τις μεταφορές ή την οδική ασφάλεια," προσθέτει.
Σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις της κυβέρνησης για τα τροχαία ατυχήματα, οι θάνατοι πεζών ήταν ο δεύτερος υψηλότερος μετά τους αναβάτες δύο τροχών.
Το 2022, πάνω από 10.000 πεζοί έχασαν τη ζωή τους σε εθνικές λεωφόρους σε όλη τη χώρα, με περίπου 21.000 περισσότερους τραυματισμούς σε ατυχήματα.
"Οι ενισχύσεις συχνά καταφεύγουν σε λύσεις επιδέσμου όπως η προσθήκη χτυπημάτων ταχύτητας ή ένα σήμα για τη μείωση των τροχαίων ατυχημάτων.
Αλλά αυτό που πραγματικά χρειάζεται είναι δισυνδεμένα μονοπάτια που μπορούν να φιλοξενήσουν υψηλή πτώση," λέει ο κ. Mhatre.
Μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι η αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτής της ξεχασμένης ομάδας χρηστών του οδικού δικτύου μπορεί να αποκομίσει οφέλη για πολλούς ενδιαφερόμενους.
Το 2019, ερευνητές στη νότια πόλη Τσενάι μελέτησαν τον αντίκτυπο της κατασκευής νέων μονοπατιών στα 100 χιλιόμετρα (62 μίλια) των δρόμων της πόλης είχε στο περιβάλλον, την οικονομία και την υγεία και την ασφάλεια των πολιτών.
Διαπίστωσαν ότι τα νέα μονοπάτια ενθάρρυναν το 9% έως 27% των ερωτηθέντων που ρωτήθηκαν να περπατήσουν αντί να χρησιμοποιούν μηχανοκίνητα μέσα μεταφοράς, γεγονός που οδήγησε σε μείωση των αερίων του θερμοκηπίου και των σωματιδίων.
Έμαθαν επίσης ότι τα μονοπάτια παρείχαν νέες ευκαιρίες για τις γυναίκες και τις ομάδες χαμηλού εισοδήματος, βοηθώντας τις να εξοικονομήσουν χρήματα επίσης.
Η έρευνα τόνισε πώς τα άτομα με αναπηρίες και οι γυναίκες ενδέχεται να έχουν αποχρώσει τις απαιτήσεις από τα μονοπάτια και ότι η προσαρμογή των βελτιώσεων για την κάλυψη των αναγκών τους θα μπορούσε να ενισχύσει την προσβασιμότητα και την ισότητα.
"Πολύ συχνά, οι άνθρωποι δεν έχουν σημείο αναφοράς για την ποιότητα των μονοπατιών, ειδικά αν δεν έχουν ταξιδέψει στο εξωτερικό ή έχουν εκτεθεί σε μέρη που έχουν καλές εγκαταστάσεις για πεζούς," λέει ο κ. Mhatre.
Σκέφτεται ότι αυτός είναι ο λόγος που δεν υπάρχει αρκετή οργή για την ποιότητα ή την απουσία μονοπατιών στη χώρα.
Τονίζει επίσης ότι οι περισσότεροι άνθρωποι βλέπουν το περπάτημα ως δραστηριότητα που εκτελείται για αναψυχή ή άσκηση.
Και έτσι, η υποδομή που συνδέονται με περπάτημα στάσεις σε κήπους ή περπατώντας κομμάτια.
Στην πραγματικότητα, όμως, οι άνθρωποι περπατούν σε διάφορους προορισμούς καθημερινά, έτσι το πεδίο εφαρμογής των υποδομών πεζοπορίας είναι πολύ ευρύτερο.
"Το περπάτημα είναι ο πιο οικονομικός και φιλικός προς το περιβάλλον τρόπος για να πλοηγηθεί κανείς στην πόλη του και είναι καιρός οι ηγέτες μας να δώσουν τόση προσοχή στα περπάτημα υποδομών όπως κάνουν και στα μέσα μαζικής μεταφοράς," λέει ο κ. Mhatre.
Ο Γκέταμ Τιβάρι, καθηγητής πολιτικού μηχανικού, λέει ότι το κύριο πρόβλημα είναι ότι δίνεται υπερβολική έμφαση στην επίλυση του προβλήματος της κυκλοφοριακής συμφόρησης των αυτοκινήτων στους δρόμους.
"Για να βελτιωθεί η ροή της κυκλοφορίας, οι αρχές συχνά περιορίζουν τα μονοπάτια ή τα εξαλείφουν εντελώς," αναφέρει.
Η κ. Tiwari αναφέρει ότι η προσέγγιση αυτή είναι προβληματική, διότι καθιστά δύσκολη την πρόσβαση των πεζών στα δημόσια συστήματα μεταφορών, όπως τα λεωφορεία και τα μετρό, τα οποία μπορούν να πάρουν την πίεση από τους δρόμους.
"Μπορεί να φαίνεται αντιισθητικό, αλλά επιτρέποντας στη συμφόρηση να συνεχιστεί και να επικεντρωθεί στη βελτίωση των υποδομών για πεζούς θα βοηθήσει στην επίλυση του κυκλοφοριακού προβλήματος μακροπρόθεσμα," αναφέρει.
Η κ. Tiwari αναφέρει επίσης ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα πρέπει να καταστήσει υποχρεωτική την εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών που εξέδωσε το ινδικό Κογκρέσο Οδοποιίας - ένας εθνικός οργανισμός που καθορίζει τα πρότυπα σχεδιασμού για τους δρόμους και τους αυτοκινητόδρομους.
Αναφέρει ότι οι πόλεις μπορούν επίσης να εφαρμόσουν τη δική τους πολιτική μεταφορών (NMTP) για τη δημιουργία καλύτερης υποδομής για τους ποδηλάτες και τους πεζούς.
"Αυτή τη στιγμή, μόνο μια χούφτα πόλεις στην Ινδία έχουν πειραματιστεί με ένα NMTP, αλλά ο χρόνος του περισσότερες πόλεις ανεβαίνουν στο πιάτο," προσθέτει.
Ακολουθήστε το BBC News India στο Instagram, το YouTube, το Twitter και το Facebook.