Καθώς ο κόσμος περιμένει να δει πώς η επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ θα αναμορφώσει τις σχέσεις μεταξύ Ουάσινγκτον και Πεκίνου, η Κίνα μόλις ανέλαβε αποφασιστική δράση για να παγιδεύσει τη θέση της στη Λατινική Αμερική.
Ο Τραμπ κέρδισε τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ σε μια πλατφόρμα που υποσχέθηκε δασμούς ύψους 60% σε κινέζικα προϊόντα.
Πιο νότια, όμως, ένα νέο κινέζικο megaport έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει νέους εμπορικούς δρόμους που θα παρακάμψουν εντελώς τη Βόρεια Αμερική.
Ο ίδιος ο Πρόεδρος Xi Jinping παρακολούθησε τα εγκαίνια του λιμανιού Chancay στις περουβιανές ακτές αυτή την εβδομάδα, μια ένδειξη του πόσο σοβαρά παίρνει η Κίνα την ανάπτυξη.
Ο Χι ήταν στο Περού για την ετήσια συνάντηση του Asia-Pacific Economic Cooperation Forum (Apec).
Αλλά όλα τα μάτια ήταν στο Chancay και αυτό που λέει για την αυξανόμενη αστάθεια της Κίνας σε μια περιοχή που οι "ΠΑ έχουν κατά παράδοση δει ως σφαίρα επιρροής της.
Όπως το βλέπουν έμπειροι παρατηρητές, η Ουάσινγκτον πληρώνει τώρα το τίμημα για χρόνια αδιαφορίας προς τους γείτονές της και τις ανάγκες τους.
"Οι ΗΠΑ είναι απόντες από τη Λατινική Αμερική για τόσο καιρό, και η Κίνα έχει μετακομίσει τόσο γρήγορα, που τα πράγματα έχουν πραγματικά αναδιαμορφωθεί την τελευταία δεκαετία," λέει η Μόνικα ντε Μπολ, ανώτερος συνεργάτης στο Ινστιτούτο Διεθνών Οικονομικών Πίτερσον στην Ουάσινγκτον.
"Έχετε την πίσω αυλή της Αμερικής που ασχολείται άμεσα με την Κίνα," λέει στο BBC.
"Αυτό πρόκειται να είναι προβληματικό." Ακόμα και πριν ανοίξει, το έργο $3,5 δισ. (£ 2,75 δισ.), masterheaded από την κρατική Cosco Shipping της Κίνας, είχε ήδη μετατρέψει μια κάποτε ύπνο Περουβιανή ψαρόπολη σε ένα υλικο powerhouse set to transform the country's economy.
Η επίσημη εφημερίδα του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας, η People's Daily, την ονόμασε "διεκδίκηση της κερδοφόρας συνεργασίας Κίνας-Περού."
Η Πρόεδρος του Περού Ντίνα Μπολουάρτε ήταν εξίσου ενθουσιώδης, περιγράφοντας το megaport ως "κέντρο νεύρων" που θα παρείχε "ένα σημείο σύνδεσης για πρόσβαση στη γιγαντιαία ασιατική αγορά."
Αλλά οι επιπτώσεις υπερβαίνουν κατά πολύ τις περιουσίες ενός μικρού έθνους των Άνδεων.
Μόλις η Τσανκέι είναι πλήρως σε λειτουργία, τα εμπορεύματα από τη Χιλή, τον Ισημερινό, την Κολομβία και ακόμη και τη Βραζιλία αναμένεται να περάσουν από αυτό στο δρόμο τους προς τη Σαγκάη και άλλα ασιατικά λιμάνια.
Η Κίνα έχει ήδη μεγάλη όρεξη για τις εξαγωγές της περιοχής, συμπεριλαμβανομένων των βραζιλιάνικων σόγιας και του χαλκού της Χιλής.
Τώρα αυτό το νέο λιμάνι θα είναι σε θέση να χειριστεί μεγαλύτερα πλοία, καθώς και να μειώσει τους χρόνους αποστολής από 35 έως 23 ημέρες.
Ωστόσο, ο νέος λιμένας θα ευνοεί τις εισαγωγές καθώς και τις εξαγωγές.
Καθώς οι ενδείξεις αυξάνονται ότι μια εισροή φθηνών κινεζικών αγαθών που αγοράζονται online μπορεί να υπονομεύει την εγχώρια βιομηχανία, η Χιλή και η Βραζιλία έχουν άρπαξε τις φορολογικές απαλλαγές για μεμονωμένους πελάτες σε αγορές με χαμηλή αξία στο εξωτερικό.
Όπως έχουν επισημάνει τα νευρικά αμερικανικά στρατιωτικά γεράκια, αν ο Τσανκέι μπορεί να φιλοξενήσει εξαιρετικά μεγάλα σκάφη εμπορευματοκιβωτίων, μπορεί επίσης να χειριστεί τα κινεζικά πολεμικά πλοία.
Οι πιο έντονες προειδοποιήσεις έχουν έρθει από τη Στρατηγό Λόρα Ρίτσαρντσον, η οποία μόλις αποσύρθηκε ως αρχηγός της Νότιας Διοίκησης των ΗΠΑ, η οποία καλύπτει τη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική.
Κατηγόρησε την Κίνα ότι "παίζει το παιχνίδι "με την ανάπτυξη ιστοσελίδων διπλής χρήσης και εγκαταστάσεων σε όλη την περιοχή," προσθέτοντας ότι αυτές οι ιστοσελίδες θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως "σημεία μελλοντικής πρόσβασης πολλαπλών χώρων για τον [Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό] και στρατηγικά ναυτικά σημεία."
Ακόμη και αν αυτή η προοπτική δεν υλοποιηθεί ποτέ, υπάρχει μια ισχυρή αντίληψη ότι οι ΗΠΑ χάνουν έδαφος στη Λατινική Αμερική καθώς η Κίνα σφυρηλατείται με την πρωτοβουλία της Ζώνης και Οδοποιίας (BRI).
Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν ήταν μεταξύ των ηγετών στη σύνοδο κορυφής του Απέκ, κατά την πρώτη και τελευταία επίσκεψή του στη Νότια Αμερική κατά τη διάρκεια της τετραετούς θητείας του.
Οι σχολιαστές των ΜΜΕ παρατήρησαν ότι έκοψε μια μειωμένη φιγούρα δίπλα στο Ξι της Κίνας.
Ο καθηγητής Alvaro Mendez, διευθυντής της Global South Unit στο London School of Economics, επισημαίνει ότι ενώ οι ΗΠΑ θεωρούσαν δεδομένη τη Λατινική Αμερική, ο Xi επισκεπτόταν τακτικά την περιοχή και καλλιεργούσε καλές σχέσεις.
"Το μπαρ έχει ρυθμιστεί τόσο χαμηλά από τις ΗΠΑ ώστε η Κίνα πρέπει να είναι λίγο καλύτερη για να περάσει την πόρτα," αναφέρει.
Φυσικά, η Λατινική Αμερική δεν είναι το μόνο μέρος του κόσμου που στοχεύει το BRI.
Από το 2023, η άνευ προηγουμένου ανάπτυξη υποδομών της Κίνας έχει αντλήσει χρήματα σε σχεδόν 150 χώρες παγκοσμίως.
Τα αποτελέσματα δεν ήταν πάντα ωφέλιμα, με πολλά έργα να έχουν μείνει ανολοκλήρωτα, ενώ πολλές αναπτυσσόμενες χώρες που έχουν εγγραφεί για τη μεγάλη θέση του Πεκίνου έχουν καταλήξει να επιβαρύνονται με το χρέος ως αποτέλεσμα.
Ακόμα και έτσι, οι αριστερές και δεξιές κυβερνήσεις έχουν παραμερίσει τις αρχικές τους υποψίες για την Κίνα, επειδή "τα συμφέροντά τους ευθυγραμμίζονται" με αυτά του Πεκίνου, αναφέρει η κα ντε Μπολ του Ινστιτούτου Πίτερσον: "Έχουν μειώσει τη φρουρά τους από απόλυτη ανάγκη." Η κα ντε Μπολλ λέει ότι οι ΗΠΑ έχουν δίκιο να αισθάνονται ότι απειλούνται από αυτή τη στροφή των γεγονότων, καθώς το Πεκίνο έχει πλέον δημιουργήσει "ένα πολύ ισχυρό προβάδισμα" στην περιοχή σε μια εποχή που ο εκλεγμένος πρόεδρος Τραμπ θέλει να "μπεί στην Κίνα."
"Νομίζω ότι θα αρχίσουμε επιτέλους να βλέπουμε τις ΗΠΑ να ασκούν πίεση στη Λατινική Αμερική εξαιτίας της Κίνας," αναφέρει, προσθέτοντας ότι οι περισσότερες χώρες θέλουν να παραμείνουν στη δεξιά πλευρά και των δύο μεγάλων δυνάμεων.
"Η περιοχή δεν χρειάζεται να επιλέξει αν δεν τεθεί σε θέση όπου αναγκάζονται, και αυτό θα ήταν πολύ ηλίθιο." Κοιτώντας μπροστά, χώρες της Νότιας Αμερικής όπως το Περού, η Χιλή και η Κολομβία θα ήταν ευάλωτες στην πίεση λόγω των διμερών συμφωνιών ελεύθερου εμπορίου που έχουν με τις ΗΠΑ, οι οποίες Trump θα μπορούσαν να προσπαθήσουν να επαναδιαπραγματευτούν ή ακόμη και να σκίσουν.
Θα παρακολουθήσουν ζωηρά να δουν τι θα συμβεί στη συμφωνία ΗΠΑ-Μεξικού-Καναδά (USMCA), η οποία πρόκειται να αναθεωρηθεί τον Ιούλιο του 2026, αλλά θα αποτελέσει αντικείμενο διαπραγματεύσεων κατά τη διάρκεια του 2025.
Ό,τι κι αν συμβεί, ο καθηγητής Mιndez του LSE πιστεύει ότι η περιοχή χρειάζεται περισσότερη συνεργασία.
"Δεν θα έπρεπε όλοι οι δρόμοι να οδηγούν στο Πεκίνο ή στην Ουάσινγκτον.
Η Λατινική Αμερική πρέπει να βρει έναν πιο στρατηγικό τρόπο, χρειάζεται μια συνεκτική περιφερειακή στρατηγική," αναφέρει, τονίζοντας τη δυσκολία να πείσουμε 33 χώρες να συμφωνήσουν σε μια κοινή προσέγγιση.
Ο Έρικ Φάρνσγουορθ, αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Αμερικής που εδρεύει στην Ουάσινγκτον, πιστεύει ότι εξακολουθεί να υπάρχει μεγάλη καλή θέληση απέναντι στις ΗΠΑ στη Λατινική Αμερική, αλλά οι "μαζικές ανάγκες" της περιοχής δεν καλύπτονται από τον βόρειο γείτονά της.
"Οι ΗΠΑ πρέπει να αυξήσουν το παιχνίδι τους στην περιοχή, επειδή οι άνθρωποι θα το διάλεγαν αν υπήρχε μια σημαντική εναλλακτική λύση για την Κίνα," λέει στο BBC.
Σε αντίθεση με πολλούς άλλους, βλέπει κάποιες ακτίνες ελπίδας από την επερχόμενη κυβέρνηση Τραμπ, ειδικά με τον διορισμό του Μάρκο Ρούμπιο ως υπουργού Εξωτερικών.
"Ο Ρούμπιο έχει μια πραγματική αίσθηση της ανάγκης να ασχοληθεί οικονομικά με το Δυτικό Ημισφαίριο με έναν τρόπο που απλά δεν έχουμε κάνει εδώ και αρκετά χρόνια," αναφέρει.
Αλλά για τους διαδοχικούς ηγέτες των ΗΠΑ, η Λατινική Αμερική έχει παρατηρηθεί κυρίως από την άποψη της παράνομης μετανάστευσης και των παράνομων ναρκωτικών.
Και με τον Τραμπ να είναι προσηλωμένος στα σχέδια για την απέλαση του αριθμού των μεταναστών, δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι οι ΗΠΑ θα αλλάξουν την επίθεση σύντομα.
Όπως και ο υπόλοιπος κόσμος, η Λατινική Αμερική ετοιμάζεται για μια ανώμαλη τετραετία - και αν οι "ΠΑ και η Κίνα ξεκινήσουν έναν πλήρες εμπορικό πόλεμο, η περιοχή θα πιαστεί στα διασταυρούμενα πυρά.