Την Πέμπτη το απόγευμα προς τα τέλη του περασμένου μήνα, μια 59χρονη Παλαιστίνιος άρχισε να μαζεύει ελιές στις οικογένειές της κοντά στο χωριό Faqqua, στα βόρεια της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης.
Ήταν κάτι που ο Hanan Abu Salameh είχε κάνει για δεκαετίες.
Μέσα σε λίγα λεπτά, η μητέρα των επτά και η γιαγιά των 14 ετών που πέθαναν στη σκόνη του ελαιώνα, με μια πληγή από σφαίρα στην αποθήκη του στήθους της πυροβολήθηκε από έναν Ισραηλινό στρατιώτη.
Αν και η οικογένεια είχε συντονίσει την πρόθεσή της να μαζέψει ελιές με τις Δυνάμεις Άμυνας του Ισραήλ (IDF), σύμφωνα με τον γιο της Φαρς και τον σύζυγό της Χοσάμ, ο στρατιώτης πυροβόλησε αρκετές φορές καθώς άλλα μέλη της οικογένειας κατέφυγαν για κάλυψη.
Το IDF λέει ότι ερευνά το περιστατικό, αλλά οι συγγενείς που θρηνούν τον Hanans δεν έχουν ελπίδα ή προσδοκίες ότι ο δολοφόνος της θα οδηγηθεί στη δικαιοσύνη.
Αυτό δεν ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό.
Η συγκομιδή των ελιών είναι ένα παλιό τελετουργικό και επίσης μια οικονομική αναγκαιότητα για πολλούς Παλαιστίνιους, αλλά, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, είναι όλο και πιο επισφαλής.
Οι αγρότες σε ολόκληρη τη Δυτική Όχθη -που θεωρούνται διεθνώς παλαιστινιακή γη που καταλαμβάνει το Ισραήλ- αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο, όπως οργανωμένες επιθέσεις Ισραηλινών εποίκων που επιδιώκουν να σαμποτάρουν τη συγκομιδή της ελιάς, μαζί με τη χρήση βίας από ισραηλινές δυνάμεις ασφαλείας για να εμποδίσουν τους δρόμους και την πρόσβαση των Παλαιστινίων στη γη τους.
Πέρυσι δεν μπορούσαμε καν να μαζέψουμε τις ελιές μας, εκτός από μια πολύ μικρή ποσότητα, λέει ο Ομάρ Τανταράρα, αγρότης από το χωριό Umm Safa.
Σε κάποιο σημείο, ο στρατός ήρθε, πέταξε το γάμο των ελιών που είχε ήδη συγκεντρωθεί στο έδαφος, και μας διέταξε να πάμε σπίτι, λέει ο Ομάρ, ο οποίος είναι επίσης μέλος του συμβουλίου του χωριού.
Μερικοί άνθρωποι μάλιστα πυροβολήθηκαν και οι ελιές κόβονταν με πριόνια που έτσι τα βρήκαμε αργότερα, προσθέτει ο Ομάρ, καθώς αυτός και άλλοι χωρικοί χρησιμοποιούν μικρές τσουγκράνες χειρός για να τραβήξουν αυτά τα χρόνια συγκομιδή από τα υπόλοιπα δέντρα τους, ενώ μπορούν.
Ακόμη και όταν Ισραηλινοί και διεθνείς ακτιβιστές συνοδεύουν τους χωρικούς στους ελαιώνες τους, ελπίζοντας να αποτρέψουν την απειλή, δεν υπάρχει εγγύηση για ασφάλεια.
Zuraya Hadad ενστικτωδώς Winces καθώς βλέπουμε ένα βίντεο από το περιστατικό στο οποίο τα πλευρά της έσπασαν από έναν μασκοφόρο άντρα που κρατούσε ένα μεγάλο ραβδί.
Η ισραηλινή ακτιβίστρια της ειρήνης βοηθούσε Παλαιστίνιους αγρότες να διαλέξουν τις ελιές τους όταν της επιτέθηκαν χωρίς πρόκληση.
Αντί να συλλάβουν τον δράστη της, Ισραηλινοί στρατιώτες, οι οποίοι συνόδευαν εποίκους στην περιοχή, του είπαν να προχωρήσει.
Ακόμα και όταν ερχόμαστε να βοηθήσουμε, αυτό δεν εγγυάται ότι οι Παλαιστίνιοι μπορούν να μαζέψουν τις ελιές τους, Zuraya μου λέει καθώς αναρρώνει από τα τραύματά της στο σπίτι.
Προσπαθούμε να αυξήσουμε την επίγνωση, αλλά στο τέλος είναι είτε οι άποικοι κλέβουν τις ελιές ή κόβουν τα δέντρα, ή παραμένουν αδιάφοροι και πάνε χαμένοι.
Η γη βρίσκεται στο επίκεντρο των δεκαετιών συγκρούσεων μεταξύ του Ισραήλ και των Παλαιστινίων - που την ελέγχουν και έχουν πρόσβαση σε αυτήν.
Για χιλιάδες παλαιστινιακές οικογένειες και χωριά, η καλλιέργεια και η συγκομιδή ελιών αποτελεί μεγάλο μέρος της οικονομίας τους.
Αλλά πολλοί λένε ότι, τα τελευταία χρόνια, η πρόσβαση σε δέντρα στη γη τους έχει παρακωλυθεί, συχνά βίαια από Ισραηλινούς εποίκους.
Εκατοντάδες δέντρα -τα οποία μπορούν να χρειαστούν χρόνια για να φτάσουν σε καρποφόρα ωριμότητα - έχουν καεί ή κοπεί εσκεμμένα, λέει ο ΟΗΕ.
Περισσότερα από 96.000 αμμόλοφους (περίπου 96 τετραγωνικά χιλιόμετρα, 37 τετραγωνικά μίλια) ελαιώνες στη Δυτική Όχθη έμειναν επίσης ακαλλιέργητα το 2023 λόγω των ισραηλινών περιορισμών πρόσβασης για τους Παλαιστίνιους αγρότες.
Αφού συγκεντρώθηκαν με το χέρι, οι χωρικοί από την Umm Safa παίρνουν σακιά γεμάτα ελιές στο κοντινό εργοστάσιο, όπου τα πιεστήρια έχουν αρχίσει εκ νέου αυτή τη σεζόν.
Οι ελιές είναι το πιο σημαντικό γεωργικό προϊόν στη Δυτική Όχθη.
Σε μια καλή χρονιά, αξίζουν περισσότερα από 70 εκατομμύρια δολάρια (54 εκατομμύρια) για την παλαιστινιακή οικονομία.
Αλλά το εισόδημα ήταν αρκετά χαμηλό πέρυσι και φέτος θα είναι ακόμα χειρότερο, αναφέρει ο ιδιοκτήτης εργοστασίου Abd al-Rahman Khalifa, καθώς ακόμη λιγότεροι αγρότες είναι σε θέση να θερίσουν τη σοδειά τους λόγω επιθέσεων από εποίκους.
Επιτρέψτε μου να σας δώσω ένα παράδειγμα, μου λέει.
Ο γαμπρός μου στο Λουμπάν - δίπλα στον Ισραηλινό οικισμό- πήγε να πάρει τις ελιές του, αλλά έσπασαν τα χέρια του και τον ανάγκασαν να φύγει μαζί με όλους όσους ήταν μαζί του.
Εμείς, ως Παλαιστίνιοι, δεν έχουμε πετρέλαιο ή μεγάλες εταιρείες.
Η κύρια γεωργική μας καλλιέργεια είναι οι ελιές, προσθέτει.
Έτσι, όπως ο Κόλπος εξαρτάται από το πετρέλαιο, και οι Αμερικανοί για τις επιχειρήσεις, η οικονομία μας εξαρτάται από την ελιά.
Στον λόφο με θέα στους ελαιώνες της Ουμμ Σάφα βρίσκεται ένα παράνομο φυλάκιο αποίκων - ένα αγρόκτημα.
Ο εξτρεμιστής άποικος που το διευθύνει, Ζβι Μπαρ Γιόσεφ, επικυρώθηκε φέτος από το Ηνωμένο Βασίλειο και άλλες δυτικές κυβερνήσεις για επανειλημμένες πράξεις βίας κατά των Παλαιστινίων, συμπεριλαμβανομένων δύο ατόμων που απειλούν οικογένειες υπό απειλή όπλου.
Κατά τη διάρκεια του τελευταίου έτους του πολέμου στη Γάζα, οι Εβραίοι έποικοι εμποδίστηκαν από την υποστήριξη ακροδεξιών Ισραηλινών υπουργών όπως ο Ίταμαρ Μπεν-Γκβίρ.
Ως υπουργός Εθνικής Ασφάλειας, έχει δώσει δωρεάν όπλα σε εκατοντάδες άποικους και τους έχει ενθαρρύνει να διεκδικήσουν το δικαίωμά τους σε αυτό που - λένε - είναι η γη τους που τους δόθηκε ο Θεός.
Ο Ben-Gvir έχει επίσης κατηγορηθεί ότι υποστηρίζει ανοιχτά τη διαταραχή της συγκομιδής ελιάς στην παλαιστινιακή γη.
Στο ελαιοτριβείο, οι αγρότες περιμένουν υπομονετικά στην αυλή για να δουν τη μετατροπή των ελιών που μπόρεσαν φέτος να συγκεντρώσουν σε "υγρό χρυσό."
Η ελιά είναι σύμβολο αυτής της γης εδώ και αιώνες.
Για γενιές Παλαιστινίων, είναι ο σύνδεσμός τους με τη γη - ένας σύνδεσμος που απειλείται τώρα περισσότερο από ποτέ.