Για σχεδόν 300 χρόνια, ένα σπίτι προγονικών οικογενειών στη νότια πολιτεία Κεράλα της Ινδίας είναι η σκηνή για τον Γιεγιάμ, μια αρχαία λαϊκή τελετουργία.
Βρισκόμενος στις αρχαίες φυλετικές παραδόσεις, ο Γιεγιάμ προηγείται του Ινδουισμού ενώ υφαίνεται στην Ινδουιστική μυθολογία.
Κάθε παράσταση είναι ένα θεατρικό θέαμα και μια πράξη αφοσίωσης, μετατρέποντας τον ερμηνευτή σε ζωντανή ενσάρκωση του θείου.
Οι κυρίως άνδρες ερμηνευτές στην Κεράλα και μέρη των γειτονικών Καρνάτακα περιλαμβάνουν θεότητες μέσα από περίτεχνες φορεσιές, μπογιά προσώπου και χορούς που μοιάζουν με έκσταση, μίμο και μουσική.
Κάθε χρόνο, σχεδόν χίλιες παραστάσεις Γουίγιαμ λαμβάνουν χώρα σε οικογενειακά κτήματα και χώρους κοντά σε ναούς σε όλη την Κεράλα, παραδοσιακά εκτελούνται από άνδρες από περιθωριοποιημένες κάστες και φυλετικές κοινότητες.
Συχνά ονομάζεται τελετουργικό θέατρο για το ηλεκτροφόρο δράμα του, με τολμηρές πράξεις όπως το περπάτημα της φωτιάς, η κατάδυση σε φλεγόμενα κάρβουνα, η ψαλμωδία αποκρυφιστικών στίχων και η προφητεία.
Ο ιστορικός KK Gopalakrishnan έχει γιορτάσει την κληρονομιά της οικογένειάς του στη φιλοξενία του weyam και των τελετουργιών ζωντανές παραδόσεις σε ένα νέο βιβλίο, Yeyyam: An Insiders Vision.
Τα "yyams" εκτελούνται στην αυλή του αρχαίου σπιτιού της οικογένειας Gopalakrishnan του κ. Gopalakrishnan (πάνω) στην περιοχή Kasaragod.
Εκατοντάδες άνθρωποι συγκεντρώνονται για να δουν τις παραστάσεις.
Η σεζόν Theyyam στην Κεράλα τρέχει συνήθως από τον Οκτώβριο έως τον Απρίλιο, ευθυγραμμίζοντας με τους μεταμονσώνες και τους χειμερινούς μήνες.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, πολυάριθμοι χώροι κοντά σε ναούς και οικογενειακά κτήματα, ειδικά στις βόρειες περιοχές της Κεράλα, όπως Kannur και Kasaragod, φιλοξενούν παραστάσεις.
Τα θέματα των παραστάσεων στο σπίτι του κ. Gopalakrishnan περιλαμβάνουν την τιμή ενός θεοποιημένου προγόνου, την τιμή μιας θεότητας πολεμιστή-κυνηγού και τη λατρεία των πνευμάτων τίγρη που συμβολίζει τη δύναμη και την προστασία.
Πριν από την παράσταση προς τιμήν μιας τοπικής θεάς, διεξάγεται τελετουργικό σε ένα κοντινό δάσος, το οποίο τιμάται ως το επίγειο σπίτι της θεότητας.
Μετά από μια περίτεχνη τελετή (πάνω), το "πνεύμα της θεάς" μεταφέρεται στο σπίτι.
Ο κ. Gopalakrishnan είναι μέλος της κοινότητας Nambiar, ενός μητριαρχικού τμήματος της κάστας Nair, όπου ο ανώτερος-πιο θείος της μητέρας επιβλέπει τις ρυθμίσεις.
Αν δεν είναι σε θέση να εκπληρώσει αυτό το ρόλο λόγω ηλικίας ή ασθένειας, το επόμενο ανώτερο αρσενικό μέλος παρεμβαίνει.
Οι γυναίκες στην οικογένεια, ιδιαίτερα οι ανώτερες από αυτές, διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στις τελετουργίες.
Εξασφαλίζουν την τήρηση των παραδόσεων, την προετοιμασία για τις τελετουργίες, και επιβλέπουν τις διευθετήσεις μέσα στο σπίτι.
"Απολαμβάνουν υψηλό σεβασμό και είναι αναπόσπαστοι στη διατήρηση της οικογενειακής κληρονομιάς," λέει ο κ. Gopalakrishnan.
Το θέαμα είναι ένα μείγμα από δυνατές κραυγές, φλογερούς πυρσούς και έντονες σκηνές από επικά ή χορούς.
Μερικές φορές οι ερμηνευτές υποφέρουν από τον σωματικό πόνο αυτών των τολμηρών κατορθωμάτων, με εγκαύματα ή ακόμη και την απώλεια ενός άκρου.
"Η φωτιά παίζει σημαντικό ρόλο σε ορισμένες μορφές του weyam, συμβολίζοντας τον καθαρισμό, τη θεία ενέργεια, και τη μεταμορφωτική δύναμη του τελετουργικού.
Σε κάποιες παραστάσεις, η χορεύτρια του weyyam αλληλεπιδρά άμεσα με τη φωτιά, περπατώντας μέσα από φλόγες ή κουβαλώντας φλεγόμενους πυρσούς, σηματοδοτώντας τις θεότητες ανίκητες και υπερφυσικές ικανότητες," αναφέρει ο κ. Gopalakrishnan.
"Η χρήση της φωτιάς προσθέτει ένα δραματικό και έντονο οπτικό στοιχείο, αυξάνοντας περαιτέρω την πνευματική ατμόσφαιρα της απόδοσης και απεικονίζοντας τις θεότητες δύναμη πάνω στις φυσικές δυνάμεις." Οι θεότητες μπορούν να είναι εκδηλώσεις θεών και θεών, προγονικών πνευμάτων, ζώων ή ακόμα και δυνάμεων της φύσης.
Εδώ, ο καλλιτέχνης του Ιεχωβά (πάνω) ενσαρκώνει τον Ρακθεσβάρι, μια άγρια εκδήλωση της Κάλι, της Ινδουιστικής θεάς της καταστροφής.
Παρουσιάζεται στο αίμα, ένα ισχυρό σύμβολο της ωμής ενέργειας και της καταστροφικής της δύναμης.
Αυτό το έντονο τελετουργικό ασχολείται με θέματα μαγείας, βουντού και θεϊκής οργής.
Μέσα από δραματικό κοστούμι και τελετουργικό χορό, η απόδοση διοχετεύει ισχυρή ενέργεια Kalis, προκαλεί προστασία, δικαιοσύνη και πνευματικό καθαρισμό.
Κατά τη διάρκεια της παράστασης, ο καλλιτέχνης (ή kolam) μεταμορφώνεται σε αυτές τις θεότητες, μέσα από περίτεχνα κοστούμια και μπογιά σώματος, τα εντυπωσιακά τους χρώματα φέρνουν τις θεότητες στη ζωή.
Εδώ, ένας ερμηνευτής ρυθμίζει σχολαστικά την ενδυμασία της θεάς του, ελέγχοντας το βλέμμα του στον καθρέφτη πριν μπει στο τελετουργικό.
Η μεταμόρφωση είναι τόσο μια πράξη αφοσίωσης όσο και μια προετοιμασία για την ηλεκτροστατική απόδοση που ακολουθεί.
Ξεκάθαρα σημάδια προσώπου, περίπλοκα σχέδια, και ζωηρές αποχρώσεις - ειδικά vermillion - καθορίζουν τις μοναδικές μακιγιάζ και κοστούμια του yeyam.
Κάθε βλέμμα είναι προσεκτικά κατασκευασμένο για να συμβολίζει την θεότητα που απεικονίζεται, επιδεικνύοντας την πλούσια ποικιλομορφία και λεπτομέρεια που διακρίνει αυτή την τελετουργική τέχνη.
Μερικά weyyams δεν απαιτούν ζωγραφική προσώπου, αλλά χρησιμοποιούν μόνο μάσκες.
Οι ανιμιστικές ρίζες λάμπουν μέσα στην ευλάβεια της για τη φύση και τα πλάσματά της.
Αυτή η σέρνοντας κροκόδειλος θεότητα weyam συμβολίζει τη δύναμη των ερπετών και τιμάται ως προστάτης ενάντια στους κινδύνους τους.
Με το λεπτομερές κοστούμι και τις ζωντανές κινήσεις του, αναδεικνύει την βαθιά ριζωμένη σύνδεση της ανθρωπότητας με τη φύση.
Η θεότητα θα ευλογήσει μια μεγάλη εκκλησία αφοσιωμένων μετά από μια παράσταση.
Εδώ, μια γυναίκα αφοσιωμένη ξεφορτώνει τα προβλήματά της πριν από μια θεότητα, αναζητώντας παρηγοριά και θεϊκή παρέμβαση.
Καθώς προσφέρει τις προσευχές της, ο ιερός χώρος γίνεται μια στιγμή πνευματικής απελευθέρωσης, όπου η αφοσίωση και η ευπάθεια συνδέονται.