Όταν ο Ντόναλντ Τραμπ κάθισε με τους ηγέτες του κόσμου στο Παρίσι το περασμένο Σαββατοκύριακο για να θαυμάσει τον αποκαταστημένο Καθεδρικό Ναό της Παναγίας των Παρισίων, ένοπλοι ισλαμιστές μαχητές στη Συρία βρίσκονταν σε τζιπ στο δρόμο προς τη Δαμασκό για να οριστικοποιήσουν την πτώση του καθεστώτος Ασάντ.
Σε αυτό το split screen moment των παγκόσμιων ειδήσεων, ο εκλεγμένος πρόεδρος των ΗΠΑ, που κάθεται ανάμεσα στο πρώτο ζευγάρι της Γαλλίας, είχε ακόμα ένα μάτι για την εκπληκτική τροπή των γεγονότων στη Μέση Ανατολή.
"Η Σύρια είναι ένα χάος, αλλά δεν είναι φίλος μας," δημοσίευσε την ίδια μέρα στο κοινωνικό δίκτυο της Αλήθειας.
Ο ίδιος πρόσθεσε: " Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα έπρεπε να έχουν καμιά σχέση μ'αυτό.
Δεν είναι δικός μας καβγάς.
Αφήστε το να παίξει.
ΜΗΝ ΠΑΡΕΤΕ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ!" Αυτό το άρθρο, και ένα άλλο την επόμενη ημέρα, ήταν μια υπενθύμιση της ισχυρής εντολής του προέδρου-εκλεκτού να μην παρέμβει στην εξωτερική πολιτική.
Επίσης έθεσε μεγάλα ερωτήματα σχετικά με το τι θα επακολουθήσει.
Δεδομένου του τρόπου με τον οποίο ο πόλεμος έχει εισχωρήσει και έχει επηρεάσει τις περιφερειακές και παγκόσμιες δυνάμεις, μπορεί ο Τραμπ να "δεν έχει καμία σχέση" με τη Συρία τώρα που η κυβέρνηση του Προέδρου Μπασάρ αλ-Άσαντ έχει πέσει;
Ο Τραμπ θα βγάλει έξω τα στρατεύματα των ΗΠΑ;
Μήπως η πολιτική του διαφέρει δραστικά από του Προέδρου Μπάιντεν, και αν ναι, ποιο είναι το νόημα του Λευκού Οίκου να κάνει κάτι μέσα στις πέντε εβδομάδες πριν αναλάβει ο Τραμπ;
Η σημερινή κυβέρνηση εμπλέκεται σε έναν ξέφρενο γύρο διπλωματίας ως απάντηση στην πτώση του Άσαντ και στην άνοδο της εξουσίας του Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ (HTS), μιας συριακής ισλαμικής ένοπλης ομάδας που οι ΗΠΑ ορίζουν ως τρομοκρατική οργάνωση.
Το γράφω αυτό στο αεροπλάνο του Υπουργού Εξωτερικών Αντώνιου Μπλίνκεν, καθώς ταξιδεύει μεταξύ Ιορδανίας και Τουρκίας προσπαθώντας να πείσει τις βασικές αραβικές και μουσουλμανικές χώρες της περιοχής να υποστηρίξουν μια σειρά από όρους που θέτει η Ουάσινγκτον στην αναγνώριση μιας μελλοντικής συριακής κυβέρνησης.
Οι ΗΠΑ αναφέρουν ότι πρέπει να είναι διαφανής και χωρίς αποκλεισμούς, δεν πρέπει να αποτελεί "βάση για την τρομοκρατία," δεν μπορούν να απειλήσουν τους γείτονες της Συρίας και πρέπει να καταστρέψουν οποιαδήποτε αποθέματα χημικών και βιολογικών όπλων.
Για τον Mike Waltz, υποψήφιο του Trump για τον σύμβουλο εθνικής ασφάλειας, ο οποίος δεν έχει ακόμη επιβεβαιωθεί, υπάρχει μια κατευθυντήρια αρχή για την εξωτερική πολιτική του.
"Ο Πρόεδρος Τραμπ εξελέγη με συντριπτική εντολή για να μην μπουν οι Ηνωμένες Πολιτείες σε άλλους πολέμους στη Μέση Ανατολή," ανέφερε στο Fox News αυτή την εβδομάδα.
Συνέχισε να αναφέρει τα "κεντρικά συμφέροντα" της Αμερικής ως ομάδα του Ισλαμικού Κράτους (IS), του Ισραήλ και "τους Άραβες συμμάχους μας στον Κόλπο."
Τα σχόλια του Waltz ήταν μια ωραία περίληψη της άποψης Trump για τη Συρία ως ένα μικρό κομμάτι παζλ στο μεγαλύτερο παζλ της περιφερειακής πολιτικής του.
Στόχος του είναι να διασφαλίσει ότι τα απομεινάρια του IS παραμένουν περιορισμένα και ότι μια μελλοντική κυβέρνηση στη Δαμασκό δεν μπορεί να απειλήσει τον πιο σημαντικό περιφερειακό σύμμαχο της Ουάσιγκτον, το Ισραήλ.
Ο Τραμπ επικεντρώνεται επίσης σε αυτό που θεωρεί το μεγαλύτερο βραβείο: μια ιστορική διπλωματική και εμπορική συμφωνία για την εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ Ισραήλ και Σαουδικής Αραβίας, η οποία πιστεύει ότι θα αποδυναμώσει περαιτέρω και θα ταπεινώσει το Ιράν.
Οι υπόλοιποι, πιστεύει ο Τραμπ, είναι το "μάστορας" της Συρίας για να δουλέψει.
Η ρητορική του Τραμπ επανέρχεται στο πώς μίλησε για τη Συρία κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του, όταν διέλυσε τη χώρα η οποία έχει μια εξαιρετική πολιτιστική ιστορία που χρονολογείται από χιλιετίες - ως χώρα "άμμου και θανάτου."
"Ο ίδιος ο Ντόναλντ Τραμπ, νομίζω ότι δεν ήθελε πολύ να έχει σχέση με τη Συρία κατά τη διάρκεια της πρώτης του διοίκησης," δήλωσε ο Ρόμπερτ Φορντ, ο οποίος υπηρέτησε ως πρεσβευτής του Προέδρου Μπαράκ Ομπάμα στη Συρία από το 2011-14, και ο οποίος υποστήριξε μέσα σε αυτή τη διοίκηση για περισσότερη αμερικανική παρέμβαση με τη μορφή στήριξης των μετριοπαθών αντιπολιτευόμενων ομάδων της Συρίας για να αντιμετωπίσει τη βίαιη καταστολή του πληθυσμού του Ασάντ.
"Αλλά υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι στον κύκλο του που ανησυχούν πολύ περισσότερο για την αντιτρομοκρατική," ανέφερε στο BBC.
Οι ΗΠΑ έχουν επί του παρόντος περίπου 900 στρατεύματα στη Συρία ανατολικά του ποταμού Ευφράτη και σε μια ζώνη "σύγκρουσης" 55 χιλιομέτρων που συνορεύει με το Ιράκ και την Ιορδανία.
Η επίσημη αποστολή τους είναι να αντιμετωπίσουν την ομάδα IS, που τώρα είναι πολύ υποβαθμισμένη στα στρατόπεδα της ερήμου, και να εκπαιδεύσουν και να εξοπλίσουν τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF - Κούρδοι και Άραβες σύμμαχοι των ΗΠΑ που ελέγχουν την περιοχή).
Το SDF επίσης φρουρεί στρατόπεδα που περιέχουν μαχητές IS και τις οικογένειές τους.
Στην πράξη, η παρουσία των ΗΠΑ στο έδαφος έχει επίσης προχωρήσει πέρα από αυτό, βοηθώντας στην παρεμπόδιση μιας πιθανής διαδρομής διέλευσης όπλων για το Ιράν, η οποία χρησιμοποίησε τη Συρία για να προμηθεύσει τη σύμμαχό της Χεζμπολάχ.
Ο κ. Ford, όπως και άλλοι αναλυτές, πιστεύει ότι ενώ τα απομονωτικά ένστικτα του Trump παίζουν καλά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οι πραγματικότητες στο έδαφος και οι απόψεις της δικής του ομάδας θα μπορούσαν να καταλήξουν να μετριάσουν τη στάση του.
Αυτή η άποψη αντηχεί από τον Wa'el Alzayat, πρώην σύμβουλο της Συρίας στο Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ.
"Φέρνει μερικούς σοβαρούς ανθρώπους στη διοίκησή του που θα διευθύνουν το αρχείο του στη Μέση Ανατολή," ανέφερε στο BBC, σημειώνοντας συγκεκριμένα ότι ο Γερουσιαστής Μάρκο Ρούμπιο, ο οποίος έχει προταθεί για υπουργός Εξωτερικών, "είναι σοβαρός παίκτης εξωτερικής πολιτικής."
Αυτές οι εντάσεις μεταξύ των απομονωτικών ιδανικών και των περιφερειακών στόχων βρέθηκαν επίσης στο επίκεντρο κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του, όταν ο Τραμπ απέσυρε την υπόλοιπη χρηματοδότηση της CIA για κάποιους "μέτριους" επαναστάτες, και διέταξε την απόσυρση των αμερικανικών δυνάμεων από τη βόρεια Συρία το 2019.
Εκείνη την εποχή, ο Waltz αποκάλεσε την κίνηση "στρατηγικό λάθος" και, φοβούμενος την επανεμφάνιση, οι ίδιοι οι αξιωματούχοι του Trump ανακάλεσαν εν μέρει την απόφασή του.
Ο Τραμπ επίσης αποκλίνει από τα μη παρεμβατικά ιδανικά του, εκτοξεύοντας 59 πυραύλους κρουαζιέρας σε ένα συριακό αεροδρόμιο, αφού ο Ασάντ φέρεται να διέταξε επίθεση χημικών όπλων που σκότωσε πολλούς πολίτες το 2017.
Διπλασίασε επίσης τις κυρώσεις κατά της ηγεσίας της Συρίας.
Οι θολές γραμμές της υπόσχεσης του Τραμπ "δεν είναι δική μας μάχη" συνοψίστηκαν από τον Γουόλτζ.
"Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι πρόθυμος να παρέμβει," είπε στην Fox News.
"Ο Πρόεδρος Τραμπ δεν έχει κανένα πρόβλημα να αναλάβει αποφασιστική δράση εάν η αμερικανική πατρίδα απειλείται με οποιονδήποτε τρόπο." Προσθέτοντας στην πιθανότητα έντασης είναι μια άλλη βασική φιγούρα, η Τούλσι Γκαμπάρντ, η οποία έχει διορίσει τον Τραμπ ως διευθυντή της εθνικής νοημοσύνης.
Ο αμφιλεγόμενος πρώην Δημοκρατικός-Τραμπ σύμμαχος συναντήθηκε με τον Άσαντ το 2017 σε ένα "ερευνητικό" ταξίδι, και τότε επέκρινε τις πολιτικές του Τραμπ.
Η υποψηφιότητά της είναι πιθανό να ελεγχθεί σε μεγάλο βαθμό από γερουσιαστές των ΗΠΑ εν μέσω κατηγοριών που έχει αρνηθεί - ότι είναι απολόγος για τον Ασάντ και τη Ρωσία.
Το άγχος για τη συνεχιζόμενη αποστολή στη Συρία, και η επιθυμία να μπορέσουμε να την τερματίσουμε, δεν είναι αποκλειστικά για τον Τραμπ.
Τον Ιανουάριο, τρεις Αμερικανοί στρατιώτες σκοτώθηκαν σε αμερικανική βάση στην Ιορδανία σε απεργία μη επανδρωμένων αεροσκαφών από πολιτοφυλακές που υποστηρίζονται από το Ιράν και δραστηριοποιούνται στη Συρία και το Ιράκ, καθώς ο πόλεμος Ισραήλ-Χαμάς στη Γάζα απείλησε να εξαπλωθεί περισσότερο στην περιοχή.
Αυτή η επίθεση και άλλοι συνέχισαν να θέτουν ερωτήματα στη διοίκηση Μπάιντεν σχετικά με τα επίπεδα της αμερικανικής δύναμης και την έκθεσή τους στην περιοχή.
Στην πραγματικότητα, πολλές από τις εξερχόμενες θέσεις του Μπάιντεν και των εισερχόμενων διοικήσεων του Τραμπ στη Συρία ταιριάζουν περισσότερο από ό,τι αποκλίνουν.
Παρά τις έντονες διαφορές στον τόνο και τη ρητορική, και οι δύο ηγέτες θέλουν να διοικείται η Δαμασκός από μια κυβέρνηση που θα μπορεί να ανταποκριθεί στα συμφέροντα των ΗΠΑ.
Τόσο ο Μπάιντεν όσο και ο Τραμπ θέλουν να στηριχθούν στην ταπείνωση του Ιράν και της Ρωσίας στη Συρία.
Ο Τραμπ "αυτός δεν είναι ο αγώνας μας, ας παίξει" είναι ισοδύναμος με την κυβέρνηση του Μπάιντεν "αυτή είναι μια διαδικασία που πρέπει να καθοδηγείται από Σύριους, όχι από τις Ηνωμένες Πολιτείες."
Αλλά η "μεγάλη" διαφορά, και αυτή που εγείρει την μεγαλύτερη ανησυχία μεταξύ των υποστηρικτών του Μπάιντεν, βρίσκεται στην προσέγγιση του Τραμπ προς τις αμερικανικές δυνάμεις επί τόπου και την αμερικανική υποστήριξη για το SDF, δήλωσε ο Μπασάμ Μπαραμπαντίντι, πρώην Σύριος διπλωμάτης στην Ουάσινγκτον, ο οποίος βοήθησε τους αντιπολιτευόμενους να εγκαταλείψουν το καθεστώς Ασάντ.
"Ο Μπάιντεν έχει περισσότερη συμπάθεια, σύνδεση, πάθος προς [τους Κούρδους].
Ιστορικά, ήταν ένας από τους πρώτους γερουσιαστές που επισκέφθηκαν τις κουρδικές περιοχές [του βόρειου Ιράκ] μετά την εισβολή του Σαντάμ Χουσεΐν στο Κουβέιτ," ανέφερε.
"Ο Τραμπ και οι άνθρωποί του δεν τους νοιάζει τόσο πολύ που το λαμβάνουν υπόψη τους να μην αφήσουν τους συμμάχους τους έξω, το καταλαβαίνουν αυτό, [αλλά] ο τρόπος με τον οποίο το εφαρμόζουν είναι διαφορετικός." Ο κ. Μπαραμπαντί, ο οποίος είπε ότι υποστηρίζει τη μη παρεμβατική ρητορική του Τραμπ, πιστεύει ότι ο εκλεγμένος πρόεδρος θα αποσύρει τα αμερικανικά στρατεύματα "στα σίγουρα," αλλά σε ένα σταδιακό χρονικό διάστημα και με ένα σαφές σχέδιο εν ισχύι.
"Δεν θα είναι σαν το Αφγανιστάν, μέσα σε 24 ώρες," ανέφερε.
"Θα πει μέσα σε έξι μήνες, ή οποιαδήποτε ώρα, μια προθεσμία γι' αυτό και για τη διευθέτηση των πάντων." Πολλά μπορεί να περιστρέφονται γύρω από τις συζητήσεις του Τραμπ με τον Πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, με τον οποίο θεωρείται ότι έχει στενή σχέση.
Η αμερικανική υποστήριξη για το SDF αποτελεί εδώ και καιρό πηγή έντασης με την Τουρκία, η οποία θεωρεί τις Λαϊκές Μονάδες Άμυνας (YPG) -την κουρδική δύναμη που αποτελεί τη στρατιωτική ραχοκοκαλιά του SDF - ως τρομοκρατική οργάνωση.
Από τότε που έπεσε ο Ασάντ, η Τουρκία πραγματοποιεί αεροπορικές επιθέσεις για να εξαναγκάσει Κούρδους μαχητές να βγουν από στρατηγικές περιοχές, συμπεριλαμβανομένης της πόλης Μάνμπιχ.
Ο Τραμπ μπορεί να θέλει να κάνει συμφωνία με τον φίλο του στην Άγκυρα που του επιτρέπει να αποσύρει τα στρατεύματα των ΗΠΑ και να δει το χέρι της Τουρκίας να ενισχύεται περαιτέρω.
Ωστόσο, η πιθανότητα να αναλάβουν οι τουρκικές ομάδες τον έλεγχο ορισμένων περιοχών ανησυχεί πολλούς, συμπεριλαμβανομένου του Wa'el Alzayat, του πρώην ειδικού του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ στη Συρία.
"Δεν μπορείτε να έχετε διαφορετικές ομάδες που λειτουργούν διαφορετικά μέρη της χώρας, ελέγχοντας διαφορετικούς πόρους," πρόσθεσε.
"Υπάρχει είτε η πολιτική διαδικασία, η οποία πιστεύω ότι οι ΗΠΑ έχουν να παίξουν κάποιο ρόλο, ή κάτι άλλο, και ελπίζω να αποφύγουν αυτό το τελευταίο σενάριο."