Αν η ώθηση για να ωθήσει Bashar al-Assad γεννήθηκε οπουδήποτε, γεννήθηκε στην Deraa, μια μικρή πόλη στη Συρία κοντά στα σύνορα της Ιορδανίας.
Εδώ, στις 21 Μαΐου 2011, το βασανισμένο και ακρωτηριασμένο σώμα του 13χρονου Hamza al-Khatib παραδόθηκε στην οικογένειά του εβδομάδες μετά τη σύλληψή του σε αντικυβερνητικό συλλαλητήριο.
Ο θάνατός του, και τα βασανιστήρια άλλων ντόπιων εφήβων που έγραψαν γκράφιτι κατά του Άσαντ, πυροδότησαν εκτεταμένες διαμαρτυρίες και σκληρή καταστολή από κυβερνητικές δυνάμεις.
Αν κάποιος στην Ντέραα πρέπει να γιορτάζει την πτώση του καθεστώτος του Ασάντ, είναι η οικογένεια Χατιμπ.
Αλλά όταν επισκεφθήκαμε σήμερα, κανείς στο σπίτι δεν γιόρταζε.
Μόλις είχαν σταλεί στιγμιότυπα από έγγραφα που βρέθηκαν στη διαβόητη φυλακή Σαϊντνάγια, επιβεβαιώνοντας ότι ο μεγαλύτερος αδερφός του Χάμζα, ο Ομάρ, ο οποίος συνελήφθη επίσης από την αστυνομία το 2019, είχε πεθάνει υπό κράτηση.
Η μητέρα των αγοριών, η Σαμίρα, έτρεμε από θλίψη, μου είπε ότι περίμενε τον Ομάρ να βγει από τη φυλακή.
"Σκεφτόμουν ότι ίσως θα έρθει σήμερα ή αύριο," είπε.
"Σήμερα, πήρα τα νέα." Ντύθηκε όλα στα μαύρα, και ήδη θρηνώντας τον σύζυγό της, ο οποίος πέθανε λιγότερο από τρεις μήνες πριν, ζήτησε ο ίδιος ο πρώην Πρόεδρος Bashar al-Assad να βιώσει αυτά που είχε ζήσει.
"Ελπίζω να πληρώσει το τίμημα," είπε.
"Και ότι ο Θεός θα πάρει εκδίκηση για αυτόν, και για τα παιδιά του." Ο ανιψιός της, Hossam al-Khatib, είπε ότι τα έγγραφα είχαν δημοσιευθεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, από ανθρώπους που έψαχναν Saydnaya για πληροφορίες σχετικά με τους συγγενείς τους.
Βρήκαν το αρχείο του Ομάρ και το μοιράστηκαν στο διαδίκτυο, γνωρίζοντας ότι ήταν αδερφός του Χάμζα.
Η πτώση του Ασάντ έχει σηκώσει το καπάκι για δεκαετίες καταστολής στη Συρία, και μεγάλο μέρος της Deraa ήταν στους δρόμους την Κυριακή, ζαλισμένο από την ελευθερία, καθώς οι αντάρτες μαχητές πήραν την πρωτεύουσα Δαμασκός και Ασάντ έφυγαν.
Τα πλάνα από κινητά τηλέφωνα δείχνουν πλήθη ανδρών που τρέχουν γύρω από την κεντρική πλατεία της Ντέραα σε μια χαοτική έκχυση χαράς - φωνάζοντας και πυροβολώντας όπλα στον αέρα.
Αυτή η περιοχή ήταν μια βασική καρδιά της αντιπολίτευσης κατά τη διάρκεια του καθεστώτος Άσαντ - οι βαριές μάχες είναι χαραγμένες σε σχολεία και σπίτια εδώ, το χωριό μετά το χωριό που διαβρώθηκε από σφαίρες δεξαμενών και πυροβολισμούς με πολυβόλα.
Η αντιπολίτευση σε αυτό το νότιο τμήμα της Συρίας είναι διαφορετική από τη συμμαχία που ηγείται η ισλαμική μαχητική ομάδα Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ (HTS), η οποία σάρωσε από το βορρά και κατέλαβε την πρωτεύουσα την περασμένη εβδομάδα.
Αλλά και οι δύο συγκλίνουν στην πρωτεύουσα την Κυριακή.
Ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός (FSA) άρχισε να μάχεται εδώ το 2011, όταν οι σκληρές κυβερνητικές επιθέσεις μετά το θάνατο του Χάμζα έπεισαν μερικούς αξιωματικούς του στρατού του Ασάντ να αποστατήσουν και να σχηματίσουν μια επαναστατική δύναμη.
Ένας από αυτούς ήταν ο Ahmed al-Awda, ποιητής που σπούδασε Αγγλική λογοτεχνία στο πανεπιστήμιο πριν γίνει αξιωματικός του στρατού, και στη συνέχεια επαναστάτης ηγέτης - τώρα ο αρχηγός της πολιτοφυλακής της επαρχίας Deraa.
"Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο ευτυχισμένοι είμαστε," μου είπε στην κοντινή πόλη Busra.
"Κλαίμε εδώ και μέρες.
Δεν μπορείς να φανταστείς τι νιώθουμε.
Όλοι εδώ στη Συρία έχασαν την οικογένειά τους.
Όλοι υπέφεραν." Ο κ. Awda είπε ότι ήταν από τους πρώτους που μπήκαν στη Δαμασκό την Κυριακή, μαζί με την HTS.
Το πρώτο πράγμα που έκανε, πρόσθεσε, ήταν να πάει στις πρεσβείες και στα κυβερνητικά κτίρια, για να προστατέψει τους ανθρώπους μέσα.
"Πήραμε πολλούς από τους πολιτικούς κυβερνητικούς τύπους στο ξενοδοχείο Four Seasons, και θέσαμε μια πολύ μεγάλη δύναμη εκεί για να τους προστατεύσουμε," ανέφερε.
"Ξέρεις ότι θα είναι μια τρελή στιγμή, έτσι έκανα ό, τι μπορούσα για να προστατέψω τους πάντες εκεί, ακόμα και τους κυβερνητικούς.
Δεν θέλω να τους τιμωρήσω, είναι Σύριοι." Αλλά λέει ότι δεν θα συγχωρήσει τον Ασάντ τόσο εύκολα.
"Θα κάνω ό,τι μπορώ για να τον φέρω στο δικαστήριο, να πάρει την τιμωρία του, επειδή δεν θα ξεχάσουμε τι έκανε στον συριακό λαό, και πώς κατέστρεψε τη Συρία."
Αλλά δεν έχουν πλέον έναν κοινό εχθρό, και με εξωτερικές δυνάμεις ακόμα επενδυμένες εδώ, οι διαφορές τους θα μπορούσαν να βρεθούν υπό πίεση.
Υπάρχουν ανησυχίες ότι η Συρία θα μπορούσε να ακολουθήσει το μονοπάτι του Ιράκ και της Λιβύης και να διασπαστεί στο χάος.
"Είδαμε τι συνέβη στο Ιράκ και το αρνηθήκαμε," δήλωσε ο κ. Awda.
Οι δυνάμεις του Ασάντ δεν ήταν οι μόνοι που πολεμούσε εδώ τα τελευταία χρόνια.
Τα ομαδικά κύτταρα του Ισλαμικού Κράτους (IS) -ακόμα διασκορπισμένα στα ανατολικά της χώρας- αποτελούσαν επίσης απειλή.
Ο κ. Awda λέει ότι πολέμησε εναντίον τους, σκοτώνοντας έναν ανώτερο αρχηγό του IS, τον Abu Ibrahim al-Qarayshi, πριν από δύο χρόνια.
Τώρα οι ισχυροί υποστηρικτές του Άσαντ, το Ιράν και η Ρωσία, δεν λειτουργούν πλέον ως φρένο στο IS, πολλοί εδώ ανησυχούν για την αναζωπύρωση.
Ο κ. Awda είναι ανένδοτος, αυτό δεν θα συμβεί.
"Όχι," επέμενε.
"Τους έδιωξα.
Τώρα θέλει ελεύθερες εκλογές, πιστεύοντας ότι ο λαός της Συρίας δεν θα επιλέξει ποτέ ξανά κανέναν που θα γίνει δικτάτορας.
Στο νεκροταφείο της Ντέραα, η πλάκα στον τάφο του Χάμζα βρίσκεται σε κομμάτια - σπασμένα από ένα κυβερνητικό κέλυφος τανκς κατά τη διάρκεια της μάχης με τις δυνάμεις των ανταρτών εδώ, είπε η οικογένεια.
"Συνέχιζαν να τον χτυπούν ακόμα και όταν ήταν νεκρός," παρατήρησε ένας ξάδερφος.
Οι γείτονες παρακολουθούσαν σιωπηλά καθώς η σημαία της συριακής αντιπολίτευσης ήταν δεμένη γύρω από την ταφόπλακα του Χάμζα.
Πίσω από αυτό, οι τάφοι αφηγούνται μια ιστορία 13 χρόνων μάχης: μια αεροπορική επίθεση, μια μάχη, μια ολόκληρη οικογένεια που σκοτώθηκε στο σπίτι τους.
Ο πόλεμος με τον Ασάντ έχει τελειώσει - αλλά η ειρήνη στη Συρία δεν έχει ακόμα κερδηθεί.