Μια συριακή γυναίκα της οποίας ο παππούς, ο πατέρας και δύο αδέρφια κρατήθηκαν από το στρατό πριν από 12 χρόνια σχεδόν είπε στο BBC ότι είναι "καταστροφικό" ότι οι αγαπημένοι της αγνοούνται, παρά το ότι η πιο διαβόητη φυλακή της χώρας εκκενώθηκε.
"Τώρα, μίλια μακριά από αυτή την πιο βάναυση φυλακή, βρισκόμαστε γύρω από τις οθόνες, οι καρδιές μας διακόπηκαν μεταξύ ελπίδας και απελπισίας," δήλωσε το πρόγραμμα Hiba Abdulhakim Qaswaad, 24 ετών από την πόλη Homs, στο BBC Radio 4's Today.
"Σαρώνουμε κάθε πρόσωπο στο υλικό, ψάχνοντας για ίχνη των αγαπημένων μας.
Αυτό είναι το μόνο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε." Την Κυριακή, όταν οι επαναστατικές δυνάμεις σάρωσαν την πρωτεύουσα της χώρας και διακήρυξαν τέλος στην κυριαρχία του Μπασάρ αλ-Άσαντ, οικογένειες έσπευσαν στη φυλακή Σαϊντνάγια έξω από τη Δαμασκό, όπου σύμφωνα με πληροφορίες κρατούνταν, βασανίζονταν και εκτελέστηκαν πολιτικοί αντίπαλοι.
Αλλά με τους διασώστες να τερματίζουν την αναζήτησή τους για πιθανούς κρατούμενους στη φυλακή, μερικές οικογένειες αντιμετωπίζουν ανανεωμένη αγωνία.
"Τώρα η ελευθερία χτυπάει σαν κουδούνι πολύ δυνατά για τα αυτιά συνηθισμένα στη σιωπή," είπε η κα Qaswaad.
"Τώρα, οι καρδιές μας τρέχουν, έχουμε αυτή την προσμονή, χαρά και πόνο καθώς περιμένουμε τη στιγμή που μπορούμε επιτέλους να τους αγκαλιάσουμε, ελεύθεροι επιτέλους, αλλά δεν ξέρω αν μπορούμε να τους δούμε ξανά, γιατί τώρα είμαστε διχασμένοι ανάμεσα στο να βρούμε απαντήσεις ή να μην γνωρίζουμε καθόλου." Η κα Qaswaad ήταν 12 ετών όταν είδε στρατιώτες να σέρνουν τα αρσενικά στην οικογένειά της έξω από το σπίτι τους στη μέση της νύχτας στις 28 Ιανουαρίου 2013.
Ήταν μεταξύ 48 μελών της οικογένειάς της που κατασχέθηκαν σε μια επιδρομή, είπε.
Ένας άλλος από τους αδελφούς της είχε ήδη σκοτωθεί πολεμώντας τον στρατό του Ασάντ το 2012, είπε, κατά τη διάρκεια εμφυλίου πολέμου που ξέσπασε μετά τις διαδηλώσεις της Αραβικής Άνοιξης το 2011.
"Καμία λέξη δεν μπορεί να περιγράψει τη συντριπτική αγωνία που μας καταβρόχθιζε εκείνη την εποχή," είπε.
Δεν έχει δει τα αρσενικά μέλη της οικογένειάς της από τότε - αλλά οι αποφυλακισμένοι είπαν ότι άκουσαν τα ονόματά τους μέσα από τη Σαϊντνάγια, είπε.
Ο παππούς της, ο οποίος γεννήθηκε το 1939, θα ήταν τώρα ηλικιωμένος, ενώ ο πατέρας της γεννήθηκε το 1962, και οι αδελφοί της το 1989 και 1994.
Η κα Qaswaad είπε ότι μετά την πτώση της κυριαρχίας του Ασάντ και την απελευθέρωση των κρατουμένων, η οικογένειά της αισθάνεται "ένα μείγμα μεταξύ γέλιου και δακρύων."
"Δεν ξέρουμε τι θα συμβεί στη συνέχεια, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να συνεχίσουμε να ψάχνουμε," είπε.
"Ελπίζουμε να έχουμε αυτή τη σπίθα της ευτυχίας και πάλι στη ζωή μας, επειδή παρασύρθηκε με την ημέρα που τα πήραν." Ακολουθήστε εδώ για ενημερώσεις.