Οι πρώτοι ένορκοι για τη βοήθεια του θανάτου στην Αγγλία έχουν υποστηρίξει μια αλλαγή στο νόμο για να επιτρέψουν σε ανθρώπους που είναι σε τελικό στάδιο άρρωστοι να τερματίσουν τη ζωή τους.
Μια κριτική επιτροπή 28 ατόμων κατέληξε στο συμπέρασμα ότι θα πρέπει να είναι μια επιλογή για εκείνους που κρίνονται ότι έχουν την ικανότητα να λαμβάνουν τις δικές τους αποφάσεις.
Αν και δεν έχει νομικές εξουσίες, το Συμβούλιο Βιοηθικής του Nuffield, το οποίο ίδρυσε την κριτική επιτροπή, ανέφερε ότι αντιπροσωπεύει ένα κρίσιμο νέο στοιχείο στη συζήτηση, καθώς επέτρεψε στο κοινό να εξετάσει τα ζητήματα πιο βαθιά από ό, τι θα μπορούσαν στις έρευνες.
Ωστόσο, οι εκστρατευτές αμφισβητούσαν την εγκυρότητα της άσκησης, καθώς η πλειοψηφία των προσληφθέντων ήταν ήδη υπέρ της αλλαγής του νόμου.
Ο Δρ Γκόρντον Μακντόναλντ, από την ομάδα της εκστρατείας Care Not Killing, είπε: " Οι ένορκοι στο δικαστήριο πρέπει να είναι αυστηρώς αμερόληπτοι χωρίς ισχυρές απόψεις σχετικά με την υπόθεση που κρίνουν.
"Έτσι, τι θα μπορούσε να ήταν μια σοβαρή συμβολή σε αυτή τη σημαντική συζήτηση φαίνεται ότι αποτυγχάνει το τεστ αμεροληψίας." Ωστόσο, το Συμβούλιο του Nuffield σχετικά με τη βιοηθική Danielle Hamm είπε ότι σε μια τόσο περίπλοκη, ευαίσθητη και ηθικά φορτισμένη συζήτηση ως βοηθούμενη θάνατος, μια κριτική επιτροπή των πολιτών επέτρεψε να δοθεί πιο σε βάθος προσοχή στο θέμα, καθώς και να διερευνηθούν οι λόγοι για τους ανθρώπους που σχηματίζουν τις απόψεις τους.
Το συμβούλιο είπε ότι είχε δημιουργήσει τους ενόρκους λόγω του αυξανόμενου ενδιαφέροντος για το θέμα.
Ο πρωθυπουργός Σερ Κέιρ Στάρμερ υποστηρίζει μια αλλαγή στο νόμο στην Αγγλία και έχει δεσμευτεί να προβεί σε ψηφοφορία επ' αυτού.
Ένα νομοσχέδιο που προτείνει την αλλαγή του νόμου στη Σκωτία πρόκειται να συζητηθεί το φθινόπωρο.
Εν τω μεταξύ, πολιτικοί στο Τζέρσεϊ και στη Νήσο του Μαν έχουν ήδη υποστηρίξει σχέδια για την εισαγωγή βοηθητικού θανάτου.
Οι ένορκοι πέρασαν οκτώ εβδομάδες ακούγοντας ειδικούς και ακτιβιστές και εξετάζοντας τα στοιχεία.
Συντάχθηκε για να είναι αντιπροσωπευτική της κοινής γνώμης, τόσο από άποψη δημογραφικών όσο και από άποψη ηλικίας, καθώς και από άποψη νοοτροπίας για την ενίσχυση του θανάτου.
Αυτό σήμαινε ότι η πλειοψηφία - 17 - εκείνων που έλαβαν μέρος ήταν υπέρ του βοηθητικού θανάτου στην αρχή, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις.
Εκτός από το να τους ρωτήσουν αν ήθελαν να αλλάξουν το νόμο, ρωτήθηκαν και οι ένορκοι γιατί.
Από τους 28 που ψήφισαν, 20 κατέληξαν να υποστηρίζουν το θάνατο στο τέλος, με επτά εναντίον του.
Ένα άτομο παρέμεινε αναποφάσιστο.
Μέλη των ενόρκων άλλαξαν τις απόψεις τους και με τους δύο τρόπους.
Οι ένορκοι υποστήριξαν τόσο την αυτοκτονία με ιατρική βοήθεια, όπου ο επαγγελματίας υγείας συνταγογραφεί θανατηφόρα φάρμακα για τους υποψήφιους ασθενείς για να πάρουν τον εαυτό τους, όσο και την εθελοντική ευθανασία, όπου ένας επαγγελματίας υγείας χορηγεί τα φάρμακα στον ασθενή.
Οι πιο συνηθισμένοι λόγοι για την υποστήριξη μιας αλλαγής ήταν να σταματήσουν οι άνθρωποι που ζουν στον πόνο στο τέλος της ζωής τους, δίνοντας στους ανθρώπους τη γνώση που μπορούν να πεθάνουν με αξιοπρέπεια, και τη σημασία του να επιτρέπουν στους ανθρώπους επιλογές και επιλογές.
Ωστόσο, εκφράστηκαν ανησυχίες ότι ένα νέο δικαίωμα στη βοήθεια του θανάτου θα μπορούσε να οδηγήσει σε κατάχρηση εάν η σωστή προστασία δεν είχε τεθεί σε εφαρμογή και θα μπορούσε να οδηγήσει σε απώλεια της χρηματοδότησης για τη φροντίδα του τέλους της ζωής.
Ο Ασόκ, 53 ετών, κοινωνικός λειτουργός που συμμετείχε στην κριτική επιτροπή των πολιτών, δήλωσε ότι ήταν στο φράχτη κατά την έναρξη της διαδικασίας, αλλά είχε πειστεί από τα στοιχεία που είχαν προταθεί για να ψηφίσουν υπέρ της αλλαγής του νόμου.
Χρειάζεστε εγγυήσεις για να προστατεύσετε τους ευάλωτους και να σταματήσετε την κατάχρηση.
Αλλά όταν ακούσαμε τις αποδείξεις και σκεφτήκαμε την εμπειρία εκείνων που υπέφεραν στο τέλος της ζωής τους ένιωσα ότι ήταν καιρός να δώσουμε στους ανθρώπους επιλογές.
Οι ένορκοι ήταν πραγματικά δύσκολοι, ήταν αναστατωμένος σε σημεία, αλλά μας έκανε να σκεφτούμε πραγματικά το θέμα βαθιά.
Η Sarah Wootton, επικεφαλής της ομάδας της εκστρατείας Αξιοπρέπεια στο Ντάινγκ, ανέφερε ότι τα αποτελέσματα έδειξαν την "σαφή ισχύ της κοινής γνώμης."
"Είναι σαφές ότι όταν δίνεται στους ανθρώπους χρόνος να εξετάσουν αυτό το θέμα σε βάθος, να εξετάσουν όλα τα στοιχεία και να ακούσουν διαφορετικές προοπτικές για τη συζήτηση, συνεχίζουν να υποστηρίζουν συντριπτικά την αλλαγή.
"Είναι αδιανόητο το κοινό να θέλει να γίνει αυτή η μεταρρύθμιση."