Η Σκωτία, το Τζέρσεϊ και το Νησί του Άνθρωπου σκέφτονται να αλλάξουν το νόμο για να αφήσουν τους ασθενείς να τελειώσουν τη ζωή τους.
Η Εκστρατεύτρια Dame Esther Rantzen θέλει και οι βουλευτές του Westminster να ψηφίσουν για τη βοήθεια του θανάτου, αφού μια έκθεση βρήκε κάποια στοιχεία ότι είχε οδηγήσει σε καλύτερη φροντίδα στο τέλος της ζωής σε μέρη όπου επιτρέπεται.
Αρκετές χώρες έχουν νομιμοποιήσει την αυτοκτονία, την αυτοκτονία ή την ευθανασία, οι οποίες είναι όλες διαφορετικές.
Υπάρχει κάποια συζήτηση σχετικά με το τι ακριβώς σημαίνουν οι διάφοροι όροι.
Αλλά βοηθημένος θάνατος χρησιμοποιείται γενικά για να περιγράψει μια κατάσταση όπου κάποιος που είναι σε τελικό στάδιο άρρωστος ζητά ιατρική βοήθεια για να πάρει θανατηφόρα φάρμακα τα οποία χορηγεί ο ίδιος.
Η υποβοηθούμενη αυτοκτονία βοηθά σκόπιμα ένα άλλο άτομο να τερματίσει τη ζωή του.
Μπορεί να περιλαμβάνει ανθρώπους που δεν είναι τελικά άρρωστοι.
Η παροχή σε κάποιον με θανατηφόρα δόση ηρεμιστικών ή η βοήθειά τους να πάνε στην Ελβετία (όπου η αυτοκτονία είναι νόμιμη) θα μπορούσε και οι δύο να θεωρηθεί υποβοηθούμενη αυτοκτονία.
Η Ευθανασία είναι η πράξη του να τερματίσει εσκεμμένα τη ζωή ενός ατόμου για να ανακουφίσει τα παθήματα στα οποία χορηγείται ένα θανατηφόρο φάρμακο από έναν γιατρό.
Είναι νόμιμο σε λιγότερα μέρη από ό, τι βοηθείται να πεθάνει ή να βοηθηθεί αυτοκτονία και οι ασθενείς δεν χρειάζεται απαραίτητα να είναι σε τελικό στάδιο άρρωστοι.
Υπάρχουν δύο τύποι: εθελοντική ευθανασία, όπου ένας ασθενής έχει δώσει συγκατάθεση, και μη-εθελοντική, όπου δεν έχουν καταφέρει, για παράδειγμα αν βρίσκονται σε κώμα.
Οι νόμοι σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο εμποδίζουν τους ανθρώπους να ζητήσουν ιατρική βοήθεια για να πεθάνουν.
Πιο συγκεκριμένα, η ευθανασία είναι παράνομη σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο και θεωρείται ανθρωποκτονία ή φόνος.
Η μέγιστη ποινή είναι η ισόβια κάθειρξη.
Ο Νόμος περί Αυτοκτονίας του 1961 καθιστά επίσης παράνομο να ενθαρρύνουμε ή να βοηθήσουμε μια αυτοκτονία στην Αγγλία και την Ουαλία.
Αυτοί που βρέθηκαν ένοχοι θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν μέχρι και 14 χρόνια στη φυλακή.
Παρόμοιοι νόμοι υπάρχουν και στη Βόρεια Ιρλανδία.
Δεν υπάρχει συγκεκριμένο έγκλημα να βοηθήσεις μια αυτοκτονία στη Σκωτία, αλλά είναι πιθανό ότι το να βοηθήσεις ένα άτομο να πεθάνει θα μπορούσε να οδηγήσει σε δίωξη για ένοχη ανθρωποκτονία.
Ωστόσο, ένα νέο νομοσχέδιο που συντάχθηκε από τον Lib Dem MSP Liam McArthur θα μπορούσε να δει τη Σκωτία να γίνεται το πρώτο έθνος του Ηνωμένου Βασιλείου που θα επέτρεπε την υποβοηθούμενη αυτοκτονία.
Ο κ. McArthur αναμένει να συζητηθεί το νομοσχέδιο στο Σκωτσέζικο Κοινοβούλιο το φθινόπωρο του 2024.
Τον Μάρτιο του 2024, μια έκθεση της Επιτροπής Υγείας και Κοινωνικής Φροντίδας τόνισε τη σύγχυση σχετικά με τους κανόνες που διέπουν τους γιατρούς του Ηνωμένου Βασιλείου που παρέχουν ιατρικές αποδείξεις για τους ανθρώπους που ήθελαν να πάνε στο εξωτερικό για να πεθάνουν.
Ο Βρετανικός Ιατρικός Σύλλογος (BMA) συμβουλεύει τους γιατρούς να μην παράγουν ιατρικές αναφορές για να διευκολύνουν την αυτοκτονία στο εξωτερικό.
Η συμμετοχή του Ηνωμένου Βασιλείου στην Dignitas, την ελβετική ένωση που βοήθησε να πεθάνει, πήδηξε σε 1.900 άτομα το 2023, σύμφωνα με την οργάνωση.
Πρόκειται για αύξηση 24% του προηγούμενου έτους.
Είπε ότι 40 άτομα από το Ηνωμένο Βασίλειο τερμάτισαν τη ζωή τους στο Dignitas το 2023, το υψηλότερο επίπεδο από το 2019.
Μεταξύ 1998 και 2023 βοήθησε 571 Βρετανούς να πεθάνουν.
Το Τζέρσεϊ και η Νήσος του Μαν είναι μέρος των Βρετανικών Νήσων αλλά θέτουν τους δικούς τους νόμους.
Και τα δύο νησιά εξετάζουν προτάσεις για να επιτρέψουν την ενίσχυση του θανάτου.
Οι πολιτικοί του κοινοβουλίου της Νήσου του Μαν συζητούν για το νομοσχέδιο για την ενίσχυση του θανάτου, το οποίο εισήγαγε ο Δρ Alex Allinson, ο οποίος υπηρετεί ως ανεξάρτητο μέλος της Βουλής των Κλειδιών, περίπου ισοδύναμο με τη Βουλή των Κοινοτήτων στο Westminster.
Εάν ψηφιστεί η νομοθεσία, θα ισχύει μόνο για όσους διαμένουν στη Νήσο του Μαν εδώ και πέντε χρόνια, για να αποθαρρύνουν τον λεγόμενο τουρισμό θανάτου.
Το νομοσχέδιο θα συζητηθεί και πάλι αργότερα τον Ιούνιο του 2024.
Οι πολιτικοί του Τζέρσεϊ ενέκριναν την αρχή της νομιμοποίησης του θανάτου το 2021.
Τον Μάιο του 2024, ψήφισαν για να εγκρίνουν σχέδια που θα επιτρέψουν τη βοήθεια του θανάτου για όσους πάσχουν από μια θανατηφόρα ασθένεια που προκαλεί αφόρητα βάσανα.
Αναμένεται ότι θα χρειαστούν περίπου 18 μήνες για τη σύνταξη του σχετικού νόμου.
Εάν εγκριθεί αυτό, θα αρχίσει περαιτέρω περίοδος εφαρμογής 18 μηνών, πράγμα που σημαίνει ότι οποιαδήποτε αλλαγή δεν θα τεθεί σε ισχύ πριν από το καλοκαίρι του 2027.
Οι εκστρατευτές έχουν κάνει πολλές προσπάθειες να αλλάξουν το νόμο εδώ και πολλά χρόνια.
Η Broadcaster Dame Esther Rantzen, η οποία έχει τέσσερα στάδια καρκίνου του πνεύμονα και έχει ενταχθεί στην Dignitas, ξεκίνησε μια αίτηση προς υποστήριξη του βοηθητικού θανάτου τον Δεκέμβριο του 2023.
Έλαβε περισσότερες από 200.000 υπογραφές και προκάλεσε μια συζήτηση στο Κοινοβούλιο στις 29 Απριλίου.
Η κυρία Εσθήρ προέτρεψε τους βουλευτές να παρευρεθούν, παρά την έλλειψη δεσμευτικής ψηφοφορίας.
Τον Φεβρουάριο, είχε επικροτήσει τα πορίσματα των Επιτροπών Υγείας και Κοινωνικής Φροντίδας ότι η φροντίδα στο τέλος της ζωής είχε βελτιωθεί σε ορισμένα μέρη που είχαν νομιμοποιήσει τον θάνατο.
Ωστόσο, ανέφερε ότι ήταν απογοητευμένη που η επιτροπή δεν είχε ζητήσει επίσημη ψηφοφορία.
Η κυβέρνηση του Γουέστμινστερ λέει ότι οποιαδήποτε αλλαγή είναι θέμα του Κοινοβουλίου.
Τον Ιούλιο του 2022, οι προτάσεις για τη βοήθεια του θανάτου απορρίφθηκαν τελευταία φορά, αλλά η κυβέρνηση ανέφερε ότι θα δώσει χρόνο για να συζητηθεί ξανά το θέμα.
Έδειξε ότι οι βουλευτές θα ήταν ελεύθεροι να ψηφίσουν όπως επιθυμούσαν.
Ο αρχηγός του Εργατικού Κόμματος Σερ Κέιρ Στάρμερ δήλωσε ότι είναι προσωπικά υπέρ της αλλαγής του νόμου για τον βοηθούμενο θάνατο και δεσμεύεται να προβεί σε ψηφοφορία επί του θέματος σε περίπτωση εκλογής του πρωθυπουργού.
Ο τρέχων νόμος έχει επίσης αμφισβητηθεί στα δικαστήρια με αρκετούς ανθρώπους που έχουν θανατηφόρα και περιορίζουσα τη ζωή ασθένειες που υποστηρίζουν το δικαίωμά τους να πεθάνουν.
Τόσο το BMA όσο και το Royal College of Nursing έχουν ουδέτερες θέσεις για τη βοήθεια του θανάτου.
Άλλοι υποστηρίζουν ότι η τρέχουσα νομική θέση γύρω από όλες τις μορφές βοηθητικού θανάτου θα πρέπει να παραμείνει η ίδια.
Η βαρόνη Tanni Grey-Thompson ανησυχεί ότι τα ευάλωτα άτομα θα μπορούσαν να εξαναγκαστούν να επιδιώξουν βοηθημένο θάνατο, και ότι είναι δύσκολο να τεθούν σε εφαρμογή επαρκείς διασφαλίσεις.
Πρέπει να βεβαιωθούμε ότι οι άνθρωποι είναι προστατευμένοι, είπε στο BBC Breakfast, υποστηρίζοντας ότι ιατρικές επιπλοκές μπορεί να προκύψουν μόλις τα θανατηφόρα φάρμακα εισέλθουν στο σώμα.
Ο Δρ Γκόρντον Μακντόναλντ, της αντι-βοηθούμενης ομάδας εκστρατείας που πεθαίνει, λέει ότι υπάρχουν πολλά προβλήματα με την αλλαγή του νόμου.
Φοβάται επίσης ότι με τον καιρό τα κριτήρια για τον υποβοηθούμενο θάνατο θα μπορούσαν να επεκταθούν πέρα από τα τελικά άρρωστα άτομα ώστε να συμπεριλάβουν άτομα με αναπηρίες και καταστάσεις όπως η άνοια και η κατάθλιψη.
Η ηθοποιός και η ακτιβίστρια δικαιωμάτων αναπηρίας Λιζ Καρ εξερευνούσε αυτό που περιέγραψε ως αυτή την τρομακτική προοπτική σε ένα ντοκιμαντέρ του BBC, καλύτερα νεκρή;
Η ομάδα καμπάνιας "Αξιοπρέπεια στο θάνατο" λέει ότι πάνω από 200 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν νομική πρόσβαση σε κάποια μορφή βοηθητικού θανάτου.
Η Ελβετία έχει επιτρέψει την αυτοκτονία από το 1942.
Η εγκατάσταση Dignitas άρχισε να λειτουργεί το 1998.
Ωστόσο, όλες οι μορφές ευθανασίας είναι ενάντια στο νόμο.
Η βοηθούμενη αυτοκτονία είναι επίσης νόμιμη στη γειτονική Αυστρία.
Στις Η.Π.Α. 11 πολιτείες επιτρέπουν τον βοηθούμενο θάνατο.
Γνωστός ως ιατρικός-βοηθούμενος θάνατος, επιτρέπει στους γιατρούς να συνταγογραφούν θανατηφόρα φάρμακα για αυτοχορήγηση.
Ο ιατρικός θάνατος είναι νόμιμος στο Όρεγκον, στην Καλιφόρνια, στο Νέο Μεξικό, στο Κολοράντο, στην Ουάσινγκτον, στη Χαβάη, στο Νιου Τζέρσεϊ, στο Βερμόντ, στο Μέιν και στην Ουάσινγκτον.
Στη Μοντάνα, οι δικαστικές αποφάσεις επιτρέπουν στους γιατρούς να υπερασπίζονται τον εαυτό τους αν βοηθούν σε αυτοκτονία.
Η εθελοντική ευθανασία είναι νόμιμη στον Καναδά όπου καλείται ιατρική βοήθεια για τον θάνατο.
Μπορεί να χορηγηθεί από γιατρό ή νοσηλευτή, είτε αυτοπροσώπως είτε μέσω της συνταγογράφησης φαρμάκων για αυτοχορήγηση.
Είναι επίσης νόμιμο στην Ισπανία και την Κολομβία, και οι δύο από τις οποίες επιτρέπουν επίσης τη χορήγηση ενίσχυσης αυτοκτονίας.
Ο βοηθούμενος θάνατος είναι νόμιμος σε μερικά μέρη της Αυστραλίας, αλλά ο νόμος διαφέρει μεταξύ των κρατών.
Δεν επιτρέπεται ούτε στα εδάφη της Βόρειας ούτε της Αυστραλιανής Πρωτεύουσας που διαθέτουν ξεχωριστά νομικά συστήματα.
New Zealands End of Life Choice Act νομιμοποιεί ότι βοήθησε τον θάνατο και επιτρέπει στους ενήλικες κατά τους τελευταίους μήνες της ζωής τους να ζητήσουν βοήθεια από έναν ιατρικό επαγγελματία.
Τρεις χώρες έχουν νόμους που επιτρέπουν στους ανθρώπους που δεν είναι σε τελική ανάλυση άρρωστοι να λάβουν βοήθεια για να πεθάνουν: οι Κάτω Χώρες, το Βέλγιο και το Λουξεμβούργο.