Τα τελικά άρρωστα άτομα είναι ένα βήμα πιο κοντά στο να είναι σε θέση να επιλέξουν πότε θα πεθάνουν αφού οι βουλευτές ψήφισαν υπέρ μιας προτεινόμενης αλλαγής στο νόμο.
Το δικαίωμα σε βοηθούμενο θάνατο θα χορηγείται σε άτομα με προσδοκίες ζωής έξι μηνών ή λιγότερο, υπό την προϋπόθεση ότι το αίτημά τους εγκρίνεται από δύο γιατρούς και δικαστή.
Είναι ένα από τα πιο σημαντικά και ευαίσθητα θέματα που έχουν ψηφιστεί από τους βουλευτές τις τελευταίες δεκαετίες - αν και εξακολουθεί να χρειάζεται να ξεκαθαρίσει περαιτέρω γύρους ψηφοφορίας για να μπορέσει να εφαρμοστεί.
Πριν από δύο εβδομάδες, το BBC News πήρε συνέντευξη από δύο άτομα που αρρώστησαν τελικά για τα αισθήματά τους σχετικά με το νομοσχέδιο για τη βοήθεια και τους μιλήσαμε ξανά μετά την ψηφοφορία την Παρασκευή το απόγευμα.
"Είμαι πάνω από το φεγγάρι, είμαι τόσο χαρούμενος," λέει η Ελίζ Μπερνς, της οποίας ο καρκίνος σημαίνει ότι ζει σε συνεχή πόνο.
"Το νομοσχέδιο πρόκειται να σώσει τόσους άσκοπα οδυνηρούς και τρομερούς θανάτους - καθώς και τις οικογένειες και τους αγαπημένους ανθρώπους που θα έπρεπε να τους δουν να περνούν μέσα από αυτό." Παρακολουθούσε τη συζήτηση για τη βοήθεια του θανάτου από τη δημόσια γκαλερί στη Βουλή των Κοινοτήτων έχοντας ενταχθεί στην εκστρατεία υπέρ πριν από λίγους μήνες.
Η Ελίζ, 50 ετών, είναι σε τελικό στάδιο άρρωστη όταν ο καρκίνος του μαστού εξαπλώθηκε σε άλλα μέρη του σώματός της, περιλαμβανομένων και των οστών της - το μηριαίο της μηριαίο σώμα έπρεπε να αντικατασταθεί από μεταλλική ράβδο αφού σάπιζε από καρκινικά κύτταρα.
Παρακολουθήστε: Συναισθηματικές σκηνές καθώς οι βουλευτές συζητούν βοήθησαν τον θάνατο να μάθει: Πώς ψήφισε ο βουλευτής μου;
Τι υπάρχει στον προτεινόμενο νόμο;
Τι συμβαίνει δίπλα στο νομοσχέδιο για τον βοηθό θανάτου;
ΑΝΑΛΥΣΗ: Μια βαρυσήμαντη μέρα στο Κοινοβούλιο, ό,τι κι αν συμβεί στη συνέχεια ΠΡΟΣΟΧΗ: Το πόσο βοηθημένος είναι ο θάνατος έχει εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο "Είμαι εντελώς και εντελώς σοκαρισμένος.
Προφανώς ήλπιζα για το καλύτερο, αλλά προετοιμαζόμουν για το χειρότερο," προσθέτει η Ελίζ, η οποία πίστευε ότι οι βουλευτές θα μπορούσαν να αποφασίσουν ενάντια στο νομοσχέδιο που είδε τη συζήτηση αυτοπροσώπως.
Ο Νικ Γουόρντ, ο οποίος έχει νόσο του κινητικού νεύρου και αντιτάσσεται στην αλλαγή του νόμου για τον βοηθούμενο θάνατο, μας είπε: "Προφανώς είμαι λίγο απογοητευμένος." Παρακολούθησε τη συζήτηση και την ψηφοφορία στο σπίτι.
"Αλλά, την ίδια στιγμή, το σημείο έγινε αρκετές φορές [κατά τη διάρκεια της συζήτησης] ότι από την τελευταία ψηφοφορία πριν από εννέα χρόνια υπήρξε πολύ μικρή βελτίωση στην ανακουφιστική περίθαλψη." Επίσης γνωστό ως τέλος της φροντίδας της ζωής, αυτή η υπηρεσία είναι για εκείνους τους ανθρώπους στους τελευταίους μήνες και χρόνια της ζωής τους.
Μπορεί να ληφθεί στο σπίτι ή σε ένα γηροκομείο, νοσοκομείο ή νοσοκομείο - ανάλογα με τις ανάγκες και τις προτιμήσεις του ασθενούς.
Οι αντίπαλοι του νομοσχεδίου για τη βοήθεια που πεθαίνει πιστεύουν ότι αυτή η υπηρεσία πρέπει να χρηματοδοτηθεί καλύτερα αν πρόκειται να κάνουν μια πραγματική επιλογή μεταξύ του να πεθάνουν φυσιολογικά ή να επιλέξουν να πεθάνουν νωρίτερα.
"Δεν έχει υπάρξει πολλή συζήτηση και ίσως, τα επόμενα χρόνια πριν από την εφαρμογή του [βοηθητικού θανάτου] νομοσχεδίου, θα υπάρξει χρόνος για μια ολοκληρωμένη αναθεώρηση," προσθέτει ο Νικ.
Ο 53χρονος πληροφορήθηκε τα τελευταία πέντε χρόνια ότι είναι σε τελικό στάδιο άρρωστος και ξέρει ότι μπορεί να πεθάνει αύριο πνίγοντας στο φαγητό ή στο δικό του σάλιο.
Μια άλλη ανησυχία που έχει σχετικά με το νομοσχέδιο που περνάει είναι ότι τα τελικά άρρωστα άτομα, ευάλωτα καθώς αντιμετωπίζουν τα συναισθήματα του θανάτου σύντομα, θα επιλέξουν να τερματίσουν τη ζωή τους χωρίς λόγο νωρίς για αυτό που θεωρούν ευγενικούς λόγους.
"Οι καλοί άνθρωποι, οι άνθρωποι που προσπαθούν να είναι ενάρετοι, που είναι αξιοπρεπείς και προσπαθούν να κάνουν το σωστό - είναι αυτοί για τους οποίους ανησυχώ και σκέφτομαι [αυτός ο νόμος] μπορεί να είναι προβληματικός," μας λέει.
"Θα είναι η γιαγιά στο γηροκομείο που δεν θέλει να ξοδέψει όλα τα χρήματα που έχει στο λογαριασμό της, επειδή θέλει τα εγγόνια της να τα πάρουν," λέει.
"Θα είναι άνθρωποι σαν κι αυτήν που προσπαθούν να τερματίσουν τη ζωή τους." Προσθέτει: "Αυτό είναι παρά το γεγονός ότι τα εγγόνια της θα είναι πιθανό να εκτιμήσουν την τελευταία φορά που θα έχουν μαζί της περισσότερο από ό, τι είναι επιπλέον 10.000 ή 20.000.
"Οι άνθρωποι θα πάρουν μια [ζωή ή θάνατος] απόφαση που βασίζεται σε εσωτερικές κρίσεις που δεν είναι απαραίτητα ακριβείς επειδή οι άνθρωποι δεν έχουν ειλικρινείς συζητήσεις για το θάνατο." Λέει ότι οι καλύτερες συζητήσεις θα βοηθήσουν τους ανθρώπους που είναι τελικά άρρωστοι να αξιοποιήσουν το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου που έχουν αφήσει με τους αγαπημένους τους, και έτσι επιλέξτε να μην τελειώσουν νωρίς τη ζωή τους.
"Ειρωνικά, νομίζω ότι αυτό που λένε και κάνουν οι άνθρωποι στο τέλος της ζωής τους είναι ο απόλυτος καθορισμός της ζωής τους," λέει ο Νικ.
Για την Ελίζ, ξέρει ότι το τέλος της ζωής της θα είναι γεμάτο με αυξανόμενο πόνο και πόνο καθώς το σώμα της γίνεται πιο ανεκτικό στη μορφίνη που χρησιμοποιεί - καθιστώντας την λιγότερο αποτελεσματική ως παυσίπονο.
Είναι τρομοκρατημένη από έναν επώδυνο θάνατο και χαίρεται που το νομοσχέδιο τελικά θα δώσει σε ανθρώπους σαν κι αυτήν μια επιλογή.
"Τους δίνει το δικαίωμα για έναν καλό θάνατο, αυτό είναι πολύ σημαντικό," λέει.
Εξηγεί επίσης ότι θα απαλλάξει τους ανθρώπους από το άγχος να πάρουν τελικά άρρωστα αγαπημένα πρόσωπα στο εξωτερικό για να πεθάνουν - και τον φόβο της δίωξης κατά την επιστροφή τους.
"Θα σώσει πολύ πόνο και τραύμα." Ένα από τα πράγματα που την χτύπησε και ο Νικ κατά τη διάρκεια της συζήτησης ήταν ο τρόπος που συμπεριφέρονται οι βουλευτές.
"Σκέφτηκα γενικά ότι διεξήχθη με πολύ σεβασμό και από τις δύο πλευρές," λέει και ελπίζει ότι θα ενθαρρύνει τους ανθρώπους στο σπίτι να μιλήσουν για το θέμα με παρόμοιο τρόπο.
Ο Νικ πάει παραπέρα και λέει ότι ήταν "απολύτως εποικοδομητικό."
Ο ίδιος προσθέτει: " Ήταν πολύ μεγάλο και εύχομαι να υπήρχαν περισσότερα από αυτά.
Για την Ελίζ και τους συναδέλφους της, το δημοκρατικό σύστημα έχει εργαστεί υπέρ τους σε αυτή την περίπτωση.
"Είμαι πολύ χαρούμενη για όλους," λέει.
"[Assited deathing] είναι κάτι για το οποίο πάντα ένιωθα έντονα, αν και δεν μου πέρασε από το μυαλό ότι μια μέρα θα μπορούσα να το χρειαστώ."
Κανονίζει να χρησιμοποιήσει την υπηρεσία που προσφέρει η Dignitas στην Ελβετία προτού ο πόνος που προκαλείται από τον καρκίνο της γίνει πάρα πολύ για να αντέξει.
Μέχρι τότε θα αξιοποιεί το χρόνο της με την οικογένειά της και θα γιορτάζει με τους συμπατριώτες της μετά την επίτευξη αυτού του τελευταίου βήματος στην αλλαγή του νόμου.
"Είμαι απίστευτα ευγνώμων που εγώ και δεκάδες χιλιάδες άλλοι άνθρωποι θα έχουμε την επιλογή ενός καλού θανάτου," μας λέει.
"Ή για να συντομεύσει ένα κακό." HARDtalk - Η συζήτηση του Ηνωμένου Βασιλείου για τη βοήθεια του θανάτου Το κοινοβούλιο του Ηνωμένου Βασιλείου εξετάζει προτάσεις για νομιμοποίηση βοηθού θανάτου.
Θα την ευθυγραμμίσει με αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, τον Καναδά και ορισμένα αμερικανικά κράτη.
Ο Stephen Sackur μιλάει στην καμπάνια ηθοποιών και δικαιωμάτων αναπηρίας Liz Carr για το αν η εστίαση σε έναν καλό θάνατο μειώνεται από το δικαίωμα σε μια καλή ζωή;